Η Bosch ρίχνει 400 εκατομμύρια στην παγκόσμια έλλειψη μικροεπεξεργαστών

Ευρωπαϊκή η νέα παραγωγή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/12/2021

Δύο ανάμεσα στα πολλά άρθρα του motomag που ξεχώρισαν οι αναγνώστες μέσα στο 2021, ήταν εκείνα που ενημέρωναν για επικείμενες απίστευτα υψηλές ανατιμήσεις στις πρώτες ύλες και τις παγκόσμιες μεταφορές, καθώς και εκείνο που ενημέρωνε για την υπόθεση Renesas, την ελάχιστα γνωστή πυρκαγιά που μόλις είχε ξεσπάσει στον μεγαλύτερο προμηθευτή μικροπεξεργαστών της αυτοκινητοβιομηχανίας. Προβλέπαμε τότε την αύξηση των τιμών και τις μεγάλες καθυστερήσεις παραδόσεων, συνυπολογίζοντας τις συνέπειες της πανδημίας στις μεταφορές που είχαν ήδη ξεκινήσει τεράστια άνοδο τιμών.

Προειδοποιούσαμε για ανατιμήσεις και καθυστερήσεις, ώστε να προλάβουν όσοι ενδιαφέρονται να προμηθευτούν όσα χρειάζονται, όμως ταυτόχρονα λαμβάναμε σοβαρά την καθησυχαστική τάση της Renesas που μέχρι τότε έλεγχε το 60% της προμήθειας μικροεπεξεργαστών, λέγοντας πως θα καταφέρει να επισκευάσει το εργοστάσιό της σε χρόνο ρεκόρ. Και πράγματι η Renesas τα κατάφερε, τον Ιούνιο του 2021 είχε επαναφέρει την λειτουργικότητα στο κτήριο N3 του εργοστασίου στην Naka στο 100% και μέχρι τέλη Ιουλίου είχε επιστρέψει στα μεγέθη πριν την πυρκαγιά. Όμως εκείνο που δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει, είναι την τεράστια αλλαγή στην ζήτηση που έφερε ακόμη μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Τους τελευταίους μήνες ζούμε την κορύφωση του φαινομένου, που όπως φαίνεται δεν θα υπάρξει ύφεση στο σύντομο μέλλον, αλλά ακόμη χειρότερα τα απόνερα των δέκα φορές ακριβότερων θαλάσσιων μεταφορών και οι ελλείψεις στους μικροεπεξεργαστές θα μας στεναχωρούν καιρό ακόμη. Ιδιαίτερα για το μεταφορικό κόστος, η ευχή όλων είναι να βλέπουμε τώρα την κορύφωση του φαινομένου καθώς ήδη είμαστε 8,5 φορές πάνω από τις επί δεκαετίες παγιωμένες τιμές. Πράγμα που οδηγεί σε ένα πρόσθετο κόστος μερικών εκατοντάδων Ευρώ ανά μοτοσυκλέτα που ήδη αρχίζει να μετακυλιέται στον τελικό αγοραστή.

Κι ενώ το μεταφορικό κόστος φαίνεται πως θα μπορούσε να λυθεί με πολιτικές και διορθωτικές παρεμβάσεις, η κρίση στην προμήθεια των μικροεπεξεργαστών είναι πολύ πιο βαθιά και δύσκολη στην αντιμετώπισή της.

Η Bosch διαβλέπει τώρα πως αυτό που θα ήταν υπόθεση μερικών μηνών, είναι στην πράξη βαθύτερο και όλες οι διορθωτικές κινήσεις που έχουν ήδη εξαγγελθεί, όπως και οι μελλοντικές επενδύσεις, δεν αρκούν για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Οπότε η αγορά θα είναι σε θέση να απορροφήσει ακόμη περισσότερους μικροεπεξεργαστές τα επόμενα χρόνια.

Η Bosch ανακοινώνει λοιπόν ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα, μία μεγάλη επένδυση 400 εκατομμυρίων Ευρώ αναβαθμίζοντας το ήδη υπερσύγχρονο εργοστάσιο της Δρέσδης καθώς και εκείνο του Reutlingen.

Η Bosch είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές ηλεκτρονικών συστημάτων στην αυτοκινητοβιομηχανία, έχει συντριπτικό μερίδιο στα μικρά ηλεκτρικά δίκυκλα που σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν ένα από τα πιο δημοφιλή hub motor που κατασκευάζουν οι Γερμανοί, και είναι ο βασικότερος προμηθευτής συστημάτων ABS στις μοτοσυκλέτες, με δεύτερη την Continental και τους υπόλοιπους να μοιράζονται πολύ μικρά μερίδια. Το ABS στην μοτοσυκλέτα είναι έτσι κι αλλιώς υπόθεση της Bosch καθώς ξεκίνησε την δεκαετία του ’80 ειδικό κέντρο ερευνών στην Ιαπωνία για να είναι κοντά στους Ιάπωνες κατασκευαστές, έχοντας την δική τους συνδρομή, πράγματα που έχουμε πει πολλές φορές και μία από αυτές ήταν εδώ, όταν γινόταν το δεύτερο μεγάλο σκαλοπάτι στην σκάλα ανόδου του συστήματος ABS που ήταν το 2014 με το πρώτο CABS παραγωγής. Στην ίδια εταιρεία ανήκει και το πρώτο ραντάρ στην ιστορία της μοτοσυκλέτας που έχει μπει σε KTM, Ducati και σε λίγο και σε Kawasaki, με τους υπόλοιπους να ακολουθούν.

Η Bosch λοιπόν έχει άμεσο ενδιαφέρον να σταματήσει η διαταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας στους μικροεπεξεργαστές για να μπορέσει να έχει και η ίδια προϊόντα, ωστόσο περίμενε πως η ομαλοποίηση θα ερχόταν ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Τώρα λοιπόν αναθεωρεί και προχωρά σε επένδυση-μαμουθ, αν συνυπολογίσει κανείς πως οι μικροεπεξεργαστές είχαν και μικρο-κόστος αγοράς όσο αυτό το διάστημα. Τα πρώτα 150 εκατομμύρια Ευρώ από τα 400 θα πάνε στην Δρέσδη όπου θα κατασκευαστούν 4.000 τετραγωνικά μέτρα αποστειρωμένων, κενών σκόνης, δωματίων. Η κατασκευή των μικροεπεξεργαστών που φτάνει σε εκτύπωση κυκλωμάτων σε πολλές υποδιαιρέσεις του χιλιοστού, απαιτεί χώρους δίχως σωματίδια σκόνης, κι έτσι αυτό είναι το πρώτο στάδιο στην ανάπτυξη των ειδικών εργαλείων που απαιτεί η παραγωγή αυτή. Παράλληλα η Bosch θα δημιουργήσει 150 νέες εξιδεικευμένες θέσεις στο εργοστάσιο του Reutlingen κρατώντας την παραγωγή των μικροεπεξεργαστών σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ωστόσο θα δημιουργηθεί και ένα κέντρο δοκιμών στην Μαλαισία που θα είναι έτοιμο το 2023, άλλη μία χώρα πρωτοπόρο στον συγκεκριμένο τομέα, με το συγκεκριμένο κέντρο να αποτελεί μέρος του ίδιου στρατηγικού σχεδιασμού.

Με ορίζοντα υλοποίησης το 2023, καθίσταται σαφές πως η Bosch δεν αναμένει τους επόμενους μήνες να αλλάξει η κατάσταση κι αυτό αποτελεί άλλη μία ένδειξη πως το 2022 θα είναι μία δύσκολη χρονιά για την αγορά της μοτοσυκλέτας…

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…