Η παράξενη ιστορία μιας πορτοκαλί Honda CB 750

Την αποκαλούν “The Orange Bike” και έγινε διάσημη κατά λάθος!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/5/2020

Είναι βέβαιο πως κάθε Honda CB 750 έχει πλέον μια ενδιαφέρουσα ιστορία να μας διηγηθεί, όπως άλλωστε κάθε μοτοσυκλέτα που έχει επιβιώσει μετά από 30, 40, 50 ή και περισσότερα χρόνια. Όμως η πορτοκαλί CB 750 που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες έγινε διάσημη… κατά λάθος. Το λάθος αυτό έγινε το 1978 από τη μεταφορική εταιρεία που είχε αναλάβει να παραδώσει έναν μεταχειρισμένο κινητήρα από CB 750 K2 (1971) στο συνεργείο και ταυτόχρονα αγωνιστική ομάδα του Rev Jim στην Φλόριντα των ΗΠΑ.

Για άγνωστους λόγους, ο κινητήρας αυτός έφτασε τελικά στον προορισμό του δύο ολόκληρα χρόνια μετά! Όταν τον παρέλαβε τελικά ο Rev Jim κάποια στιγμή μέσα στο 1980, η αγωνιστική του ομάδα χρησιμοποιούσε κινητήρες της Harley Davidson για να συμμετέχει σε αγώνες dragster και να διεκδικεί ρεκόρ υψηλής ταχύτητας στο Bonneville. Έτσι μη έχοντας τι να κάνει πια τον κινητήρα, τον αποθήκευσε σε μια γωνία του μαγαζιού του μέσα στο κουτί του.

Τα χρόνια πέρναγαν και ο τετρακύλινδρος κινητήρας είχε ξεχαστεί απ’ όλους, μέχρι να έρθει το σωτήριο έτος 2010, όπου οι συντελεστές της εκπομπής Café Racer TV του Discovery Channel επισκέφτηκαν την επιχείρηση του Rev Jim και κουβέντα στην κουβέντα του πρότειναν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή μια μοτοσυκλέτας με αυτόν τον κινητήρα και να προβάλουν την ιστορία στην εκπομπή τους. Έτσι ο Rev Jim και ο γιος του άρχισαν να ψάχνουν για ένα πλαίσιο Honda CB 750 στις μάντρες “ανακύκλωσης” της Φλόριντα, που να έχει όμως χαρτιά. Βρήκαν ένα σάπιο και κράτησαν τον αριθμό πλαισίου και όσα κομμάτια δεν ήταν για πέταμα.

Μετά από αρκετό κόψιμο και ράψιμο, έφτιαξαν ένα πλαίσιο και ένα υποπλαίσιο, με ψαλίδι από Kawasaki KZ600 του 2002, που μπορούσε να βγάλει νόμιμα πινακίδα κυκλοφορίας. Ούτε όμως ο κινητήρας έμεινε νορμάλ. Η RC (Russ Collins) Engineering ανέβασε τον κυβισμό στα 836cc και η εταιρεία Cobra έφτιαξε έναν νέο “άγριο” εκκεντροφόρο. Η τροφοδοσία γίνεται με μια τετράδα καρμπιρατέρ Keihin CR και η καλωδίωση είναι όλη καινούρια. Όμως η ενδιαφέρουσα ιστορία της πορτοκαλί μοτοσυκλέτας δεν σταματά εδώ. Ίσα-ίσα που τότε ξεκίνησε η αγωνιστική της καριέρα! Η αγωνιστική της καριέρα ξεκίνησε από τον αγώνα dragster του Valdosta Drags, στα χέρια του 11 φορές πρωταθλητή Ricky Gadson. Ακολούθησε η συμμετοχή της στο Bonneville όπου έκανε επίσημο ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία 1000MCF της ΑΜΑ (American Motorcycle Association). Επίσης έχει κερδίσει δύο φορές το έπαθλο για την καλύτερη café racer στο διαγωνισμό RATSHOLE Bike Show, μία στην Daytona και μία στο Leesburg.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.