Ινδός Ghost Rider αναπαράγει το εφέ με την μοτοσυκλέτα σε φλόγες σε στιλ Bollywood [video]

Αντέχει το Bajaj…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/9/2020

Ινδός Youtuber έχει άλλη μία ιδέα για video, αναπαράγοντας το εφέ της ταινίας Ghost Rider με τον Nicolas Cage, αλλά με σαφώς μικρότερο budget από τα ψηφιακά εφέ του Hollywood - Που δεν ήταν και τα πιο ακριβά που έχει να επιδείξει η βιομηχανία θεάματος στις ΗΠΑ.

Μπορεί σε κάποια στιγμή να λέει στο video πως έχουν πάρει μέτρα ασφαλείας αλλά αυτό το σχόλιο είναι είτε χιουμοριστικό, είτε απλά εννοεί έναν κουβά με νερό που είχαν δίπλα τους διότι δεν υπάρχει καμία άλλη μέριμνα για την ασφάλειά τους, ξεκινώντας από τον ανύπαρκτο εξοπλισμό τους.

Τυλίγουν τους τροχούς με πανιά, τα εμποτίζουν με βενζίνη και μόλις λίγα μέτρα πιο κάτω οι φλόγες τους έχουν τυλίξει, μαζί και το Bajaj Pulsar που καψαλίζει τα σωληνάκια των φρένων. Το εφέ όμως κρίνεται επιτυχημένο, και το φιλοθεάμων κοινό του Ινδού γιουτιούμπερ ικανοποιείται παρόλο που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν πολύ ομαλά και λίγο έλειψε να αρπάξουν φωτιά τα μπατζάκια τους.

Το Bajaj συνεχίζει να δουλεύει μετά από αυτό και στο τέλος η μόνη επίπτωση είναι τα σκουπίδια που θα μείνουν πίσω.

Ας χρησιμοποιήσουμε όμως το παράδειγμα αυτού του video που το τεράστιο κοινό της Ινδίας το έχει αναδείξει ήδη σε viral εξυμνώντας την προσπάθεια, για να τονίσουμε τις διαφορές των δύο κόσμων. Διαφορές που αυτή την στιγμή φαινομενικά δεν μας επηρεάζουν με κάποιο τρόπο. Όσο όμως οι κατασκευαστές συνεχίζουν να επενδύουν σε νέα μοντέλα με γνώμονα τα τεράστια νούμερα της ασιατικής αγοράς, τόσο οι συνέπειες της διαφορετικής κουλτούρας θα βρίσκουν τον δρόμο τους στην δική μας καθημερινότητα. Για παράδειγμα η Suzuki Hayabusa που αναμένουμε να έρθει από το επόμενο έτος, έχει πάψει να εισάγεται στην Ευρώπη γιατί η Suzuki δεν ήθελε να επενδύσει νωρίτερα στο κόστος που χρειάζεται για να καλύψει τις προδιαγραφές. Μάλιστα τότε μία μερίδα του τύπου έγραφε πως η παραγωγή του Hayabusa σταματά, όταν στην πραγματικότητα το Hayabusa πουλά σαν τρελό, αλλά στην Ινδία όπου και κατασκευάζεται με τις δικές τους προδιαγραφές σε δικό τους εργοστάσιο γιατί αλλιώς το φορολογούν ανεβάζοντας την τιμή του στο 250% καθιστώντας απαγορευτική την αγορά του.

Αν υπήρχε εξίσωση, η εισαγωγή του Hayabusa στην Ευρώπη δεν θα είχε διακοπεί… Η βελτίωση του μοτοσυκλετισμού στην Ινδία θα είναι προς όφελος και δικό μας, γιατί θα έχουμε πληθώρα φθηνών αλλά αξιόλογων μοντέλων, όπως ήδη συμβαίνει με την Bajaj για παράδειγμα. Η Hero, αμιγώς Ινδική εταιρεία παραγωγής μοτοσυκλετών, είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής του κόσμου καθώς εδώ και τρία χρόνια η αγορά της Ινδίας προσπέρασε την Κίνα, αλλά τα μοντέλα της Hero δεν θα μπορούσαν με τίποτα να σταθούν στην Ευρωπαϊκή αγορά. Ξεκίνησαν την προσπάθεια της αναβάθμισής τους, με την συμμετοχή στο Dakar να είναι ένα από τα βήματα, αλλά τους λείπει η κουλτούρα. Κι αυτή η κουλτούρα, μολονότι χτίζεται πολύ γρήγορα στην Ινδία, όπως διαβάσατε από το πρόσφατο ταξίδι του περιοδικού ΜΟΤΟ, στο τεύχος 608 του Ιουλίου, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε πολύ μακριά από την πολυπόθητη εξίσωση…

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”