Ιταλικοί θρύλοι στη νέα σειρά των ηλεκτρονικών βιβλίων του Alan Cathcart

Τρεις ιταλικές μοτοσυκλέτες ιστορικής σημασίας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

21/11/2019

Φίλος και συνεργάτης επί δεκαετίες, ο Alan Cathcart ο "sir" της παγκόσμιας μοτοσυκλέτας δεν χρειάζεται συστάσεις. Δεν είναι ένας απλός freelancer που συνεργάζεται με το MOTO, αλλά ένας συνάδελφός σε διαρκή επικοινωνία.

Είναι απ’ τα πιο γνωστά ονόματα παγκοσμίως και η εμπειρία που έχει θεωρείται μια απ’ τις μεγαλύτερες καθώς έχει βρεθεί στη σέλα πολλών μοναδικών μοτοσυκλετών, από ευφάνταστες custom, πρωτότυπες μοτοσυκλέτες μέχρι και αγωνιστικές είτε της σύγχρονης εποχής είτε προηγούμενων δεκαετιών. Με αυτά να αποτελούν τροφή για σκέψη, έχει εκδώσει τρία βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή. αφιερωμένα σε τρεις μοτοσυκλέτες ορόσημα της ιστορίας των ιταλικών αγώνων και όχι μόνο.

Τα βιβλία έχουν εκδοθεί από την BRG Multimedia με το καθένα να κοστίζει €3.50 και είναι διαθέσιμα στο Amazon ή το Kindle Bookstore.

Η πρώτη θρυλική μοτοσυκλέτα είναι η V8 της Moto Guzzi, ενώ έπειτα σειρά έχει η Bicilindrica V-twin της ίδιας εταιρείας. Η λίστα ολοκληρώνεται με το τετρακύλινδρο 350 της MV Agusta, την τελευταία αγωνιστική μοτοσυκλέτα της εταιρείας, με την οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα GP.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η Moto Guzzi ήταν κυρίαρχη δύναμη στα GP στην κατηγορία των 350cc, ενώ το V8 αποτέλεσε το “όπλο” της για να προκαλέσει τις Gilera και MV Agusta στη διεκδίκηση του τίτλου. Μέχρι και σήμερα, είναι η μοναδική οκτακύλινδρη μοτοσυκλέτα που έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα και δεν έφτασε ποτέ στο όριο των δυνατοτήτων της καθώς στο τέλος της σεζόν του 1956, η Moto Guzzi αποσύρθηκε απ’ το πρωτάθλημα. Παρότι το V8 δεν κατάφερε ποτέ να περάσει τη γραμμή τερματισμού πρώτο στα GP, τα χαρακτηριστικά του, η νίκη του στο κορυφαίο Imola Gold Cup και το ρεκόρ ταχύτητας των 286,4km/h(!) στον αγώνα του βέλγικου GP, ήταν αρκετά για να το μετατρέψουν σε έναν θρύλο στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Από την άλλη, η 20ετής πορεία του Bicilindrica των 500cc με τον δικύλινδρο V ήταν γεμάτη επιτυχίες, όπου στα χέρια του Stanley Woods κέρδισε τον αγώνα του Isle Of Man TT το 1935 και μετά ακολούθησαν πολλές νίκες στα GP.

Η μοτοσυκλέτα που περιγράφεται στο δεύτερο βιβλίο αφορά την τελική μορφή της Bicilindrica και είχε κερδίσει στον αγώνα του ισπανικού GP το 1953.

Το τελευταίο βιβλίο αναφέρεται στην μοτοσυκλέτα που πραγματικά αντιπροσώπευε το τέλος μιας εποχής. Το τετρακύλινδρο κόσμημα της MV Agusta, το 350 με πλαίσιο τιτανίου. Ο Giacomo Agostini πήρε τη νίκη στο Assen προσφέροντας ένα εξαιρετικό φινάλε στην σχεδόν τριαντακονταετή και γεμάτη επιτυχίες πορεία της διάσημης ιταλικής εταιρείας στα GP.

Κάθε ηλεκτρονικό βιβλίο της σειράς περιλαμβάνει όλη την ιστορία των μοτοσυκλετών, την πληρέστατη τεχνική της ανάλυση και τη δοκιμή τους σε πίστα, μεταφέροντας την άποψη του Alan Cathcart. Συνοδεύονται, επίσης από σπάνιο υλικό και εξαιρετικής ανάλυσης φωτογραφίες, που παρουσιάζουν τις μοτοσυκλέτες χωρίς φαιρινγκ και τεχνικές λεπτομέρειες των κινητήρων και των πλαισίων τους.

ΙΟΜΤΤ: Θεατρική παράσταση για τον Michael Dunlop - The Safety Catch

"Να αγωνίζεται κανείς ή να μην αγωνίζεται;" - Σαιξπηρικός διάλογος με τον νεκρό πατέρα του
The Safety Catch
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/5/2025

Η παράσταση διάρκειας 90 λεπτών, με τίτλο The Safety Catch, ακολουθεί έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ του Michael Dunlop, 29 πλέον φορές νικητή του TT (τον οποίο ενσαρκώνει ο Andrew McCracken), και του Liam Beckett (Fra Gunn), στενού φίλου του εκλιπόντος πατέρα του Michael και επίσης νικητή στο Isle of Man, Robert.

Η παράσταση πραγματεύεται φιλοσοφικά ερωτήματα και έννοιες - παλιά όσο ο άνθρωπος. Το νόημα, ο στόχος, η αφοσίωση, το ρίσκο, η απώλεια και η επιτυχία αποκτούν άλλη διάσταση μέσα από το πρίσμα ενός αναβάτη που ερχόμενος από μια οικογένεια με βαριά αγωνιστική παράδοση και κληρονομιά έχει κατορθώσει να είναι ο πλέον επιτυχημένος αναβάτης στο ΤΤ του Isle of Man, ιστορία που γράφεται ακόμα. Έχοντας χάσει όμως στον βωμό της ταχύτητας θείο, πατέρα και αδερφό.

Με φόντο τον θάνατο του αδερφού του, William Dunlop, στους αγώνες Skerries το 2018, η παράσταση εστιάζει σε μια έντονη συζήτηση μεταξύ των δύο χαρακτήρων, για το αν ο Michael πρέπει να συνεχίσει να αγωνίζεται.

The Safety Catch

Ο Nick Snow, συγγραφέας του έργου, εξηγεί: “Πολλά έργα του Σαίξπηρ ήταν μεταφορές ελληνικών τραγωδιών. Αν σκεφτείτε την ιστορία του Αχιλλέα, είχε να κάνει μια επιλογή, ένα δίλημμα, να κυνηγήσει τη δόξα και τον μύθο με κάθε κόστος, ακόμα και θανάσιμο, ή να αποσυρθεί και να απολαύσει μια ήσυχη ζωή. Κάπως έτσι είναι το δίλημμα κάθε αναβάτη αγώνων δρόμου.”

Ο Snow, εκδότης στο επάγγελμα, έγραψε το The Safety Catch κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ύστερα από μια κουβέντα στα γυρίσματα της ταινίας Prisoners of the Moon, στην οποία συμμετείχε ως σεναριογράφος.

“Εκείνη την περίοδο, όλοι μας καλούμασταν να επανεκτιμήσουμε τη σχέση μας με τον κίνδυνο. Έτσι, βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον να ερευνήσω πώς οι άνθρωποι σταθμίζουν το ρίσκο έναντι της ανταμοιβής στη ζωή τους”, συνεχίζει.

“Οι αγώνες δρόμου είναι ίσως το πιο εξαιρετικά επικίνδυνο πράγμα που μπορεί να κάνει κανείς. Όμως, αν μιλήσεις με οποιονδήποτε αναβάτη, θα σου πει ότι αξίζει. Η ζωή δεν είναι ποτέ πιο έντονη από τη στιγμή που τη ρισκάρεις – είναι η πρόκληση και το γεγονός ότι τα κατάφερες που δίνουν νόημα.”

The Safety Catch

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα το 2022 και ακολούθησε μια εβδομάδα με sold-out παραστάσεων στο θέατρο Lyric στο Belfast το φθινόπωρο του 2023. Η κινηματογραφημένη εκδοχή προβάλλεται τώρα στο The Studio Theatre στο Douglas και στο Erin Arts Centre στο Port Erin.

“Είχε καλές κριτικές και θερμή υποδοχή από το κοινό”, λέει ο Snow. “Θέλαμε να την περιοδεύσουμε στην Ιρλανδία και πιθανότατα θα το κάνουμε, σίγουρα θα πάμε σε μέρη όπως το Coleraine και το Port Stewart.”

Η συγγραφή της παράστασης ενέπνευσε επίσης τον Nick να ξαναμπεί στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, καθώς είχε σταματήσει την οδήγηση μετά από σύντομη εμπειρία με μια Yamaha RD125 στα 17 του.

“Καθώς έγραφα, σκεφτόμουν ότι αυτό ήταν ανόητο, πώς μπορώ να περιγράψω τι σημαίνει να είσαι αγωνιζόμενος δρόμου, αν δεν έχω καν ανέβει σε μηχανή;” παραδέχεται. “Ένα από τα ελάχιστα πράγματα που μπορούσες να κάνεις κατά την καραντίνα ήταν να πας σε σχολή μοτοσυκλέτας. Έτσι, έκανα τα απαραίτητα μαθήματα και εξετάσεις το 2021.”

“Αγόρασα μια Honda CB500X – εξαιρετική και ιδανική για πρώτη μηχανή – και περίπου έναν χρόνο μετά την αντάλλαξα με μια νέα Honda Hornet.”