Κόμπρα κρύφτηκε μέσα σε σκούτερ! [video]

Δεν υπήρξαν απώλειες!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/4/2020

Το γεγονός ότι τα φίδια έχουν τάση να κρύβονται στα πιο απίθανα μέρη δεν είναι δα και κάτι νέο. Υπάρχουν αμέτρητα video στο διαδίκτυο με αυτή τη θεματολογία, όπου οι υπεύθυνοι ξετρυπώνουν τα ευλύγιστα ερπετά απ’ τις πιο απίστευτες κρυψώνες, καθώς το να τα θανατώσεις επειδή βρήκαν ένα μέρος να ξαποστάσουν δεν είναι ηθικό, πέρα ότι η προσπάθεια μπορεί να αποβεί μοιραία…

Αυτή τη φορά, μια κόμπρα αποφάσισε να εκπλήξει έναν ανυποψίαστο αναβάτη, αφού είχε κρυφτεί κάτω απ’ τα όργανα του σκούτερ του. Το περιστατικό έλαβε χώρα στην Ινδία, όπου τα φίδια λατρεύονται απ’ τους ινδουιστές –υπάρχει ολόκληρο φεστιβάλ αφιερωμένο σε αυτά– και γι' αυτό το να τα θανατώσουν δεν αποτελεί λύση ούτε είναι σωστό απ’ τη στιγμή που δεν απειλείται η ζωή σου.

Όπως μπορείτε να δείτε και στο video που ακολουθεί, η κόμπρα ενδεχομένως να τρύπωσε κάτω απ’ τα όργανα του σκούτερ, μέσα απ’ τον κενό χώρο που δημιουργήθηκε απ’ την αφαίρεση των καθρεφτών, ενώ κρίνοντας απ’ την ημερομηνία που το video “ανέβηκε” στο διαδίκτυο, δεν αποκλείεται να ισχύει το σενάριο ότι το φίδι κρύφτηκε στο σκούτερ επειδή ήταν σε ακινησία λόγω της απαγόρευσης κυκλοφορίας που ισχύει και στην Ινδία. Όπως βλέπουμε, αφενός μεν δεν φαίνεται να κινδύνεψε κάποιος απ’ τη κόμπρα και αφετέρου, όπως όλα δείχνουν, την απομάκρυναν απ’ το σκούτερ χωρίς να την τραυματίσουν. Το ευτύχημα στην όλη υπόθεση είναι πως ο αναβάτης αντιλήφθηκε την ύπαρξη του φιδιού, πριν καβαλήσει το σκούτερ κι έτσι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Το καλό είναι ότι πλέον* δεν υπάρχουν κόμπρες στη χώρα μας, ωστόσο όσοι μένουν στην επαρχία γνωρίζουν πάρα πολύ καλά το πόσο πανούργα μπορεί να είναι τα ερπετά. Οπότε τώρα με τις μειωμένες μετακινήσεις καλό θα ήταν πριν καβαλήσετε το δίκυκλό σας να ρίξετε μια προσεκτική ματιά μην κρύβεται τίποτα μέσα σε αυτό.

 

*Με βάση τα ευρήματα που είχαν βρει επιστήμονες, απ’ το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης της Ολλανδίας, που μελετούσαν σειρά απολιθωμάτων το 2018, αποδείχτηκε ότι στο Αλιβέρι της Εύβοιας όχι μόνο υπήρχαν κόμπρες αλλά και κροκόδειλοι πριν από εκατομμύρια χρόνια.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin