Μείωση των ορίων ταχύτητας στα 30km/h ζητάει από τον υπουργό ο ΣΕΕΠΕ

Μαστουρωμένοι στους δρόμους για μην πληρώσουν πρόστιμα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/11/2019

Με ένα βαρύ πρόστιμο 100 εκατομμυρίων ευρώ να κρέμεται πάνω από το κεφάλι των μελών του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδος, προτείνουν στον Υπουργό να επιβληθεί μείωση των ορίων ταχύτητας στα 30km/h εντός πόλεων και στα 110km/h στις εθνικές οδούς. Ο ΣΕΕΠΕ είναι υποχρεωμένος να συμμορφωθεί με τις οδηγίες της Ε.Ε.  για μείωση της κατανάλωσης καυσίμων στις χώρες-κράτη μέλη, σε διαφορετική περίπτωση θα πληρώσει βαριά ρυπο-πρόστιμα. Θυμίζουμε πως η παγκόσμια πολιτική-οικονομική ελίτ έχει στήσει ένα νέο χρηματιστήριο πώλησης και αγοράς “φρέσκου” αέρα, όπου οι χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο από τα όρια, που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, τους πληρώνουν πρόστιμα. Εναλλακτικά μπορούν να αγοράσουν φρέσκο αέρα από κάποια άλλη χώρα που έχει “περίσσευμα” καθαρού αέρα! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο “οικολογικού” παζαριού, ο ΣΕΕΠΕ ισχυρίζεται πως οι προτάσεις του για μείωση των ορίων ταχύτητας θα επιφέρει μείωση στην κατανάλωση πετρελαίου κίνησης κατά 12% και βενζίνης κατά 18%.

Η πρόταση αυτή είναι εξ ορισμού ανεφάρμοστη και παντελώς ηλίθια. Το μοναδικό αποτέλεσμα που θα έχει είναι να γεμίσουν τα ταμεία της τροχαίας από τα πρόστιμα και να γίνονται ουρές έξω από τα γραφεία των εισαγγελέων και των δικαστηρίων με όσους έχουν συλληφθεί με την αυτόφωρη διαδικασία, λόγω υπέρβασης του ορίου ταχύτητας άνω του 50%. Με 30km/h στην πόλη κινούνται οι… πεζοί και τα 110km/h μέγιστης ταχύτητας στις εθνικές οδούς σημαίνει πως το ταξίδι από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη θα ξαναγίνει 7 ώρες όπως ήταν την δεκαετία του 1980. Αν θέλεις να γελιοποιήσεις έναν νόμο, τον κάνεις παράλογο και πρακτικά ανεφάρμοστο. Κι αυτό θα γίνει με τα παράλογα χαμηλά όρια ταχύτητας, όπου δεν αντιστοιχούν στη λογική, θα τα παραβιάζουν ακόμα και οι ποδηλάτες και θα δημιουργήσει το αίσθημα στην κοινωνία ότι μας κυβερνάνε ψυχοπαθείς. Εννοείται πως τα κρατικά αυτοκίνητα που θα μεταφέρουν ημίθεους-πολιτικούς θα κινούνται με ταχύτητες υπερδιπλάσιες, ώστε να είναι απόλυτα σαφές πως εσύ είσαι ένας φορο-σκλάβος και η χώρα που ζεις ανήκει σε αυτούς και τους φίλους τους. Το έχουμε πει πολλές φορές πως ο παραλογισμός οδηγεί πάντα στην απαξίωση των νόμων, ακόμα κι αν το πνεύμα τους είναι σωστό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι υπερβολικές ποινές του Κ.Ο.Κ. όπως αυτή για την κίνηση στις ΛΕΑ. Ο νόμος είναι ΣΩΣΤΟΤΑΤΟΣ, αλλά η εξωπραγματική ποινή που προβλέπει, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί συνθήκες παζαριού μεταξύ του αστυνομικού και του παραβάτη, διότι ο αστυνομικός ξέρει πως αν σε γράψει θα σε καταστρέψει οικονομικά για τα επόμενα 10 χρόνια. Αν όμως η ποινή ήταν μόνο διοικητική και σου έπρεπαν το δίπλωμα για μερικούς μήνες, κανένας αστυνομικός δεν θα δίσταζε να σε γράψει. Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που η πρόταση αυτή του ΣΕΕΠΕ είναι χαζή, αναποτελεσματική και εκτός πραγματικότητας. Κι ο λόγος αυτός είναι πως ήδη οι δρόμοι των πόλεων είναι ένα τεράστιο πάρκινκ ακινητοποιημένων αυτοκινήτων  που κινούνται με μέση ταχύτητα πολύ κάτω από τα 10km/h. Το ίδιο συμβαίνει και στις εθνικές οδούς, όπου με την βενζίνη στο 1,6-1,7 ευρώ, σπάνια θα δεις αυτοκίνητο στην αριστερή λωρίδα του δρόμου. Όλοι στην μεσαία λωρίδα πάνε σαν μαστουρωμένοι με 90-100km/h και στέλνουν μηνύματα στο κινητό για να περάσει η ώρα!  Η πραγματική λύση για μείωση της κατανάλωσης βενζίνης και πετρελαίου είναι ο Υπουργός Μεταφορών  να φτιάξει ένα σοβαρό δίκτυο Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, που να είναι φιλικό στη χρήση από τους κατοίκους των πόλεων. Όχι δηλαδή σαν το Τραμ που εξυπηρετεί μόνο τους αργόσχολους και τους τουρίστες και ταυτόχρονα δημιουργεί κυκλοφοριακή ασφυξία στα νότια προάστια. Κανείς δεν θέλει να τρώει πέντε ώρες την ημέρα μέσα στο αυτοκίνητο, να ψάχνει για πάρκινγκ και να πληρώνει τις φθορές του οχήματός του και 1,6 ευρώ το λίτρο τη βενζίνη. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πας στη δουλειά σου, τι να κάνεις; Η λύση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι μόνο για τους πλούσιους που ζουν σε σπίτια με κλειστά πάρκινγκ. Τα δίκυκλα δεν τα αναφέρουμε ως λύση, διότι όποτε οι πολιτικοί έχουν ασχοληθεί με τα δίκυκλα τα έχουν κάνει ΕΝΤΕΛΩΣ σκατά. Καλύτερα να μην ξέρουν ότι υπάρχουμε…

Όπως κι αν έχει, η πρόταση του ΣΕΕΠΕ είναι άλλο ένα δείγμα για το πώς τα ιδιοτελή συμφέροντα ΜΙΑΣ συντεχνίας που έχει πρόσβαση στην πολιτική εξουσία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή σου.

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.