Millyard Viper V10: Μοτοσυκλέτα 8.000 κυβικών 500hp: 11 χρόνια βόλτας – [VIDEO]

Πώς ο Allen Millyard έφτιαξε την Viper V10
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/11/2020

Παραπάνω από δέκα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που η Millyard Viper V10 βγήκε στους δρόμους φιγουράροντας στον αγγλικό Τύπο. Μία θηριώδης μοτοσυκλέτα με 8.000 κυβικά από τον V10 κινητήρα ενός Dodge Viper, που ζυγίζει 630 κιλά και μπορεί να πιάσει τα 300 χιλιόμετρα απαιτώντας μία πολύ καλή λύση για τα… φρένα! Έχοντας ακούσει ανέκδοτες ιστορίες από τους συναδέλφους της MCN και την εμπειρία τους οδηγώντας την, η Millyard επανέρχεται στο προσκήνιο καθώς πριν από λίγες μέρες ο άνθρωπος που την κατασκεύασε μοιράστηκε μαζί μας ένα νέο video που εξιστορεί όλα όσα χρειάστηκε να κάνει για να τσουλήσει τους τροχούς της. Και το video αυτό θα έχει και συνέχεια…

Καταρχήν να θυμίσουμε ποιος είναι ο Allen Millyard καθώς δεν θα τον ξέρουν όλοι. Μηχανικός στα όρια του τρελού εφευρέτη με σκοπό να βάζει περισσότερα πιστόνια και κυβικά από αυτό που φανταζόταν κάθε κατασκευαστής, ενώνοντας κινητήρες όπως το V12 Kawasaki των 2.300 κυβικών, το πεντάλιτρο V-Twin και τόσα άλλα! Ο Allen Millyard έχει επιστημονικό υπόβαθρο στον τομέα της πυρηνικής φυσικής, αλλά το πάθος του είναι οι πολυκύλινδρες custom μοτοσυκλέτες με περίσσεια κυβικών και πιστονιών!

μία άλλη αγαπημένη του δημιουργία, η V12 Kawasaki!

Με την Viper V10 ακολούθησε διαφορετική πρακτική από αυτό που έκανε συνήθως, με την έννοια πως πήρε αυτούσιο έναν κινητήρα από το Ebay, δεν κάθισε να συνενώσει δύο μεταξύ τους. Μετά κατασκεύασε όλα τα υπόλοιπα… Πολλά πράγματα που κανονικά βρίσκεις στην ελεύθερη αγορά και δεν φτιάχνεις μόνος σου όταν κάνεις μία custom μοτοσυκλέτα, όπως το πιρούνι, ήταν αδύνατο στην περίπτωση της Viper εξαιτίας του βάρους και της γεωμετρίας. Χρησιμοποιώντας έναν μικρό τόρνο, ο Allen έκανε βήμα – βήμα όλα τα υπόλοιπα, χρησιμοποιώντας τον κινητήρα ως ενεργό μέρος πρακτικά δίχως πλαίσιο.

Η δημοσιότητα που είχε πάρει πριν από 11 χρόνια ήταν τόσο μεγάλη, που προξένησε την γκρίνια του Boss Hoss, ενός άλλου «τρελού» από την άλλη μεριά του Ατλαντικού που έκανε το ίδιο, έφτιαξε δηλαδή μία μοτοσυκλέτα χρησιμοποιώντας αυτόν τον κινητήρα.

Η περίπτωση του Allen Millyard βέβαια είναι κάπως διαφορετική, η δική του V10 ήταν προσανατολισμένη να μπορεί να οδηγηθεί κανονικά και να ταξιδέψει, καθώς και να πιάνει τα 400Km/h τελικής. Αυτό ήταν το όραμα του Allen, ωστόσο το περισσότερο που έχουν καταφέρει να μετρήσουν είναι 330Km/h που μόνο λίγα δεν τα λες για μία μοτοσυκλέτα με αυτό το βάρος. Ευτυχώς ο Allen έχει σκεφτεί διάφορες λύσεις από την αλυσίδα έως και τα φρένα, για να μπορεί μία τέτοια μοτοσυκλέτα να βγαίνει στον δρόμο με σχετική ασφάλεια… Η ερώτηση «γιατί» να κάνεις κάτι τέτοιο, δεν έχει προφανώς απάντηση, ή μάλλον έχεις πολλαπλές απαντήσεις. Άλλωστε η V10 που κάνει 1.500 χιλιόμετρα τον χρόνο και θέλει μία ολόκληρη διαδικασία για να ξεκινήσει την βόλτα, δεν είναι μοτοσυκλέτα για όλες τις ώρες.

 

Στο πρόσφατο video που ο Allen έχει ανεβάσει, φαίνεται όλη η διαδικασία που ακολούθησε:

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin