MOTO-MOTUL στο Sachsenring!

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

29/8/2014

Ξεκινώντας με τον καλύτερο τρόπο την νέα της εποχή στην Ελλάδα, η ΜΟΤUL παρέα με το ΜΟΤΟ διοργάνωσε μια αποστολή στο MotoGP του Sachsenring. Μαζί με τον Στέλιο και τον Βασίλη, τους τυχερούς αναγνώστες του ΜΟΤΟ, ζήσαμε από κοντά την μοναδική ατμόσφαιρα του Sachsenring, φιλοξενούμενοι της MOTUL

ρεπορτάζ: Βασίλης Καραχάλιος

φωτό: Ηλίας Ντέβελι (motorsite.gr)

Πλαισιωμένοι από τους οικοδεσπότες μας της MOTUL, Χρήστο Μιλτσακάκη (αριστερά) και Θοδωρή Τσέλιο (δεξιά), οι τυχεροί αναγνώστες του ΜΟΤΟ Βασίλης Κώνστας και Στέλιος Καραμάνος, με κάποιον που φοράει μπλουζάκι MAMOUNI KILLER στη μέση... motul.gr

Χαμός στο hospitality της MOTUL, με εκατοντάδες καλεσμένους από όλη την Ευρώπη facebook.com/motul.greece

Χαμός και στην κερκίδα της MOTUL  motul.gr

To πιο φοβερό team στο ΜotoGP του Sachsenring ήταν το ελληνικό, το δικό μας!

Ήρεμη δύναμη ο Στέλιος, αλλά όταν περνάει από μπροστά του ο Rossi κάτι παθαίνει

Ο Στέλιος είναι ψηλό και γεροδεμένο παιδί... εδώ με κάτι φίλες του από το δημοτικό

ΜΟΝΟ πίσω από τα φορτηγά της ομάδας του Rossi υπήρχε πάντα κόσμος που περίμενε να τον δει, σε κανένα άλλο...

Ακούσαμε και τον στενό V6 του Horex να δουλεύει. Ωραίος ήχος, παχουλό μηχανάκι

"Γκύρος μπάι Σπύρος", τέσσερα ευρώ. Πίτα μόνο με τζατζίκι, 1,5!

Μεσημέρι λίγο πριν τον αγώνα MotoGP. Νεαροί Γερμανοί αναίσθητοι από μπύρες (!) κείτονται στην άσφαλτο

 

 

Ο steliosVR αφηγείται

 

Όλα ξεκίνησαν από ένα μήνυμα στο facebook. Ανοίγω και ο Λάζαρος Μαυράκης μου ανακοινώνει (αφού μου λέει να κάτσω), ότι είμαι ο νικητής! Πάει να μου φύγει το κινητό από τα χέρια... Λέω χωρίς σκέψη "ναι!", αφού ήταν πάντα ένα όνειρο. Η ημέρα έφτασε και ξεκινάω για Ελ Βενιζέλος, συνάντηση 5 το πρωί. Γνωρίζω τα παιδιά από την MOTUL, και όλοι μου λένε "εσύ είσαι ο πρώτος κωλόφαρδος", γέλια! Μετά γνωρίζω τα παιδιά από το MOTO, τον Βασίλη και τον Ηλία, μαζί με τον δεύτερο κωλόφαρδο, τον Βασίλη. Αφού τα λέμε, όλη η ομάδα είναι έτοιμη για να πετάξει για Γερμανία. Μετά από ώρες φτάνουμε Φρανκφούρτη, αφού έχουμε αναλύσει ιστορίες από το MOTO που έχω διαβάσει, και μετά πετάμε για Δρέσδη. Εκεί μας περιμένει πουλμανάκι και φεύγουμε για το ξενοδοχείο στο Βurgstadt. Το απόγευμα στο ξενοδοχείο είχε η ΜΟΤUL barbecue αφού φάγαμε, ήπιαμε μπύρες και γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα, ήμασταν έτοιμοι για την επόμενη μεγάλη μέρα στην πίστα.

Το συναίσθημα μοναδικό, μηχανάκια σχεδόν από όλη την Ευρώπη, κόσμος πολύς, μικροί μεγάλοι με μπλουζάκια και καπέλα από όλους τους οδηγούς και όλες τις εταιρίες, ξεκινάμε και πάμε στο τεράστιο και οργανωμένο hospitality της ΜΟΤUL. Αφού μας μάζεψε ο κύριος Χρήστος και μας χώρισε σε δυο γκρουπ ήμασταν έτοιμοι με τα VIP καρτελάκια μας να μπούμε στα ενδότερα του ΜotoGP. Σε λίγα λεπτά ήμασταν στα paddocks, η τρέλα η ίδια! Ό,τι έβλεπες από την τηλεόραση τα είχες όλα μπροστά στα μάτια σου, η εργοστασιακή ομάδα του Rossi, κορίτσια με ομπρέλες, μηχανάκια της Moto 2, Μoto 3 να βγαίνουν, να μπαίνουν, ένας χαμός... Μοναδικοί ήχοι, λάστιχα να πηγαίνουν και να έρχονται, μηχανάκια πάνω σε φορτηγάκια κουμπωμένα από τα δοκιμαστικά, αναβάτες πάνω σε σκούτερ, μοναδικές εικόνες! Και μέσα σε όλα αυτά να μας κυνηγάει ο κύριος Χρήστος γιατί συνέχεια εμείς κυνηγούσαμε τα κορίτσια για φωτό, σε λίγο έπρεπε να βγούμε για να μπουν οι άλλοι, ξεχυθήκαμε μετά στα περίπτερα που είχε ότι μπορείς να φανταστείς. Αφού πήγαμε πάνω-κάτω πόσες και πόσες φορές, είπαμε να δούμε και λίγο δοκιμαστικά, τα μικρά είχαν πλάκα, οι ήχοι που βγάζαν ήταν λες και περνούσαν μικρά μαχητικά, μέχρι που βγήκαν οι μεγάλοι... Όταν πέρασε από μπροστά μου ο Rossi άρχισα να φωνάζω και ‘γω δεν ξέρω τι (*), τόσα χρόνια τον παρακολουθώ και ξαφνικά περνάει από μπροστά μου, μοναδικό συναίσθημα! Στο ξενοδοχείο είχε στηθεί πάλι barbecue, αυτή τη φορά με γερμανικό τεράστιο γουρουνόπουλο να γυρνάει στην σούβλα. Αφού φάγαμε και ήπιαμε μπύρες άρχισε να βγαίνει η κούραση της ημέρας και πήγαμε σιγά σιγα όλοι για ύπνο γιατί πάλι είχε πρωινό ξύπνημα. Η μεγάλη μέρα είχε έρθει, και πρωί-πρωί φύγαμε για την πίστα μια και θα είχε περισσότερο κόσμο απο την προηγούμενη. Με λίγο ταλαιπωρία λόγω κόσμου φτάσαμε, πλέον ξέραμε τα μέρη και αφού κάποιοι πήγαν για ψώνια στα περίπτερα μαζευτήκαμε στο hospitality της MOTUL για αναμνηστικές φωτό όλοι μαζί. Χωριστήκαμε πάλι σε δυο γκρούπ για να μπούμε στα paddocks μήπως εγώ τουλάχιστον πετύχω τον Rossi! Αφού πήγαμε και είδαμε παλι τον μαγικό κόσμο των MotoGP μας περίμενε μια έκπληξη: O κύριος Xρήστος μας είπε ότι θα βλέπαμε την εργοστασιακή ομάδα Υamaha Τech 3, χωρίς σκέψη πήγαμε και αφού περιμέναμε λίγο μπήκαμε στα ενδότερα της ομάδας και τα είδαμε όλα, λάστιχα μηχανάκια, ανταλλακτικά ήταν όλα εκεί στην εντέλεια, και φάση χειρουργείου. Μας εξήγησαν τεχνικά χαρακτηριστικά για τα μηχανάκια και μας άφησαν να αγγίξουμε κάποια κομμάτια. Αφού δεν είδα τον Rossi, αποχαιρετίσαμε την ομάδα και όλο των χώρο τον paddocks και πήγαμε στην εξέδρα να δούμε τον αγώνα Moto 2 και φυσικά την μεγάλη κατηγορία. Τα συναισθήματα ήταν μοναδικά, εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό και ιστορίες που θα λέω μέχρι να πάω πάλι.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο MOTO και στην MOTUL (www.motul.grπου μας έδωσαν την ευκαιρία να τα ζήσουμε όλα αυτά από κοντά! Όλη η ομάδα της MOTUL (δείτε μας εδώ) και τα παιδιά του περιοδικού ήταν φοβεροί και μορφές μοναδικές ...

Στέλιος Καραμάνος

 

(*) Eγώ άκουσα τι φώναζε κάθε φορά που πέρναγε ο Rossi, και τον δίνω στεγνά: "Έλα μωρή αρρώστια, δώσε!!!"  Β.Κ.

 

 www.motul.gr   &   facebook/motul.gr

Έφηβος που έχασε το πόδι του σε τροχαίο ξανακαβαλάει μοτοσυκλέτα

Τραυματίστηκε ενώ γύριζε από τη δουλειά του, έχασε το πόδι του, αλλά αυτό δεν τον κράτησε μακριά από τις δύο ρόδες
Teen rides again after losing a leg
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

20/8/2025

Ο 18χρονος Βρετανός Ted Spurrel, μόλις οκτώ μήνες μετά το τροχαίο που του άλλαξε τη ζωή, ανέβηκε ξανά σε μοτοσυκλέτα χάρη στη στήριξη οικογένειας, φίλων και μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που βοηθά άτομα με κινητικές δυσκολίες

Ο Ted χτυπήθηκε τον Δεκέμβριο του 2024 ενώ επέστρεφε με το μηχανάκι του από τη δουλειά του σε παμπ. Υπέστη ρήξη σπλήνας και σοβαρούς τραυματισμούς στο αριστερό του πόδι, το οποίο τελικά ακρωτηριάστηκε κάτω από το γόνατο. “Σωματικά τα πάει καλά, αλλά ψυχολογικά ήταν πολύ δύσκολο”, δήλωσε η μητέρα του.

Teen rides again after losing a leg

Η ελπίδα όμως ξαναγεννήθηκε όταν ο Ted γνώρισε την οργάνωση The Bike Experience, που ιδρύθηκε πριν από 14 χρόνια από τον Talan Skeels-Piggins, έναν μοτοσυκλετιστή που επίσης καθηλώθηκε ύστερα από ατύχημα. Η φιλανθρωπική δράση βοηθά ανθρώπους με απώλεια κινητικότητας και άλλες δυσκολίες να αποκτήσουν ξανά αυτοπεποίθηση και αίσθηση ελευθερίας, με ειδικά προσαρμοσμένες μοτοσυκλέτες.

Την περασμένη εβδομάδα ο Ted βρέθηκε στην πίστα του Silverstone, όπου ανέβηκε ξανά σε μοτοσυκλέτα, μια ειδικά προσαρμοσμένη Honda Varadero 125. “Ήταν φανταστικό, ένιωσε πραγματικά δυνατός”, είπε η μητέρα του.Teen rides again after losing a leg

Η ανάρρωση του συνεχίζεται. Η διαδικασία εύρεσης κατάλληλου προσθετικού ποδιού ήταν γεμάτη δυσκολίες, όμως τώρα που έχει βρει το σωστό, ο Ted κάνει εντατική φυσικοθεραπεία με ανεβασμένη διάθεση.

Στο πλευρό του βρίσκεται όχι μόνο η οικογένειά του, αλλά και η Jayme Guthrie, μία από τους πρώτους ανθρώπους που έσπευσαν να τον βοηθήσουν στη σκηνή του ατυχήματος. Η Guthrie έμεινε δίπλα του μέχρι να φτάσει το ασθενοφόρο και από τότε έχει οργανώσει πολλές δράσεις στήριξης, όπως η συμμετοχή της στον Μαραθώνιο του Worthing για να συγκεντρώσει χρήματα, αλλά και η δημιουργία σελίδας GoFundMe.

Πρόσφατα, ο Ted πήρε και τα αποτελέσματα των εξετάσεων του, που ήταν ικανοποιητικά δεδομένων των τεράστιων προκλήσεων που έχει αντιμετωπίσει. Η αποφασιστικότητα και το χαμόγελό του δείχνουν ότι τίποτα δεν μπορεί να τον κρατήσει μακριά από τον δρόμο και τους δύο τροχούς.