Μοτοσυκλετιστικός δακτύλιος για την ηχορύπανση στην 3η μεγαλύτερη αγορά του κόσμου

Επηρεάζει πάνω από 16 εκατομμύρια δίκυκλα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/9/2021

Τεράστιο πρόβλημα ηχορύπανσης αντιμετωπίζει η πρωτεύουσα της Ινδονησίας Τζακάρτα, μία μητρόπολη δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων, με συνωστισμό όμως που έρχεται δεύτερος σε ολόκληρο τον κόσμο μετά το μεγαλύτερο πληθυσμιακά μητροπολιτικό Τόκυο.

Η Ινδονησία αποτελεί την 3η μεγαλύτερη αγορά μοτοσυκλέτας, όχι μόνο για τα 110 εκατομμύρια δίκυκλα που έχουν πινακίδες αλλά και για τα πολλά εργοστάσια που λειτουργούν εκεί και προμηθεύουν πολλές ασιατικές και όχι μόνο, χώρες. Το 2018 η πρωτεύουσα είχε 16 εκατομμύρια μοτοσυκλέτες στο μητρώο της, πράγμα που ξεπερνά τον πληθυσμό της και αντί να δείχνει πως σχεδόν κάθε κάτοικος έχει δύο δίκυκλα, πράγμα που δεν ισχύει, φανερώνει πολύ απλά πως ο μεγάλος συνωστισμός δεν αποτυπώνεται σε καμία απογραφή.

Σε μία περιοχή που είναι το ένα πέμπτο της Αττικής συνωστίζεται πληθυσμός μεγαλύτερος μίας Ελλάδας μιας και έχουμε 16 εκατομμύρια δίκυκλα και περίπου 4 εκατομμύρια αυτοκίνητα που σίγουρα δεν αντιστοιχούν σε 10 εκατομμύρια κατοίκους και από αυτά η συντριπτική πλειοψηφία είναι με παπιά και σκούτερ. Εκτός από το κυκλοφοριακό πρόβλημα που ήδη αντιμετωπίζουν είναι ωστόσο η ηχορύπανση που έχει γίνει αφόρητη σε σημείο που για πρώτη φορά θα επιβάλλουν δακτύλιο.

Η μορφή του δακτυλίου θα είναι όπως την ξέρουμε ήδη από την Ελληνική πρωτεύουσα μόνο που εκεί θα ισχύει για τις μοτοσυκλέτες με σκοπό να κυκλοφορούν κάθε μέρα λιγότερα παπιά και να μειωθεί η ηχορύπανση που οι συνέπιες της έχει λάβει διαστάσεις πανδημίας. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο και επηρεάζει πολλά εκατομμύρια δίκυκλα, όπως πραγματικότητα είναι και το γεγονός της ηχορύπανσης που οι Έλληνες συγκεκριμένα ανάμεσα στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, μπορούν πολύ καλύτερα να αντιληφθούν το πρόβλημα. Μπορεί οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας στις Άλπεις να είναι κάτι που συζητάμε ως παράδειγμα ηχορύπανσης από τις μοτοσυκλέτες, αλλά αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα που ήδη χρίζει αναγκαίας λύσης. Βέβαια κάθε φορά που θα θίξουμε το θέμα θα βρεθεί και κάποιος να σχολιάσει «αφήστε τα παιδιά» και «μία γκαζιά δεν έβλαψε κανέναν», γιατί πρώτον είναι ένας από αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα κι έπειτα γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί την συνολική εικόνα. Σε κάθε περίπτωση τέτοια σχόλια μπορεί να υπάρχουν και στην ανάρτηση αυτού του άρθρου στα κοινωνικά δίκτυα, καθώς η συγκεκριμένη επισήμανση είναι γραμμένη πολύ πιο κάτω από τις πρώτες 2-3 γραμμές κειμένου που συνήθως σταματούν να διαβάζουν για το θέμα, όσοι θεωρούν πως δεν υπάρχει πρόβλημα ηχορύπανσης, ή που θεωρούν πως δεν είναι τόσο σοβαρό. Σε κάθε περίπτωση δεν περιμένει κανείς από έναν νεαρό σε ηλικία αναβάτη να αντιληφθεί πως κάνει κάτι παράνομο αγοράζοντας με νόμιμο τρόπο μία εξάτμιση η οποία κάπου με ψιλά γράμματα αναφέρει πως απαγορεύεται η χρήση της στον δρόμο και επιτρέπεται μόνο σε πίστες. Ακόμη κι αν το δει όμως, η ευρεία διαθεσιμότητα δεν τον βοηθά να αντιληφθεί πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί αυτή η παρανομία. Αυτό είναι λάθος της πολιτείας και όχι του τελικού χρήστη που μπορεί να μην έχει κρατήσει ακόμη αγκαλιά ένα μωρό που ξυπνάει και κλαίει σε κάθε πέρασμα παπιού, ούτε έχει προσπαθήσει να ρυθμίσει ακουστικό βαρηκοΐας για το ανέβασμα ανηφόρας με υπερκυβισμένο μονοκύλινδρο και ελεύθερο τελικό. Καταλήγουμε έτσι στην Ελλάδα να έχουμε περισσότερα «αγωνιστικά» παπιά και από την Ινδονησία που έχουν πολυπληθές πρωτάθλημα, χωρίς όμως να είναι μόνο αυτά τα πρόβλημα, ακολουθούν τα σκούτερ και ιδιαίτερα τα μονοκύλινδρα άνω των τριακοσίων κυβικών και τα δικύλινδρα με σχεδόν πεντακόσια κυβικά, με τις μοτοσυκλέτες να συμπληρώνουν το κάδρο. Το ζήτημα της ηχορύπανσης είναι τεράστιο και είναι πρόβλημα για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και όχι μονάχα της πρωτεύουσας. Στην Ινδονησία είναι κάτι το οποίο τους απασχολεί πολύ καιρό, μέχρι να πάρουν μία τέτοια απόφαση.

Βέβαια, από την στιγμή που η απόκτηση ενός δικύκλου είναι σχετικά εύκολη υπόθεση, ακόμη και για την Ινδονησία με βασικό μισθό στο μισό που ισχύει για την Ελλάδα, περιμένουν ήδη πως θα αυξηθούν οι πωλήσεις καθώς αρκετοί θα θέλουν να έχουν μονά-ζυγά δίκυκλα, ουσιαστικά μετατρέποντας το μέτρο περισσότερο σε εισπρακτικό. Πάντως γίνονται εκτεταμένοι έλεγχοι και έχουν αυξηθεί τα πρόστιμα για μετατροπές, πριν φτάσουν στο σημείο να επιβάλλουν δακτύλιο στις μοτοσυκλέτες, που σημειώστε πως αποτελούν την πλειοψηφία...

Kawasaki: Καταθέτει αγωγή για τους αμερικανικούς δασμούς

Είναι πλέον μεγάλη η λίστα με τις εταιρείες που ακολουθούν τη νομική οδό
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

19/12/2025

Η Kawasaki Motors Manufacturing Corp USA συγκαταλέγεται σε έναν μακρύ κατάλογο εταιρειών που έχουν προσφύγει στο Αμερικανικό Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου και ζητούν αποζημίωση από το κράτος για τους φόρους που επέβαλε η κυβέρνηση Trump.

Πρόκειται για μια απροσδόκητη νομική μάχη, η οποία όμως λέει πολλά για την τρέχουσα κατάσταση της παγκόσμιας βιομηχανίας. Η Kawasaki Heavy Industries αποφάσισε να συμμετάσχει στη νομική διαδικασία που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά των δασμών που επιβλήθηκαν από τον Ντόναλντ Τραμπ, ένα μέτρο του οποίου οι επιπτώσεις έχουν τεράστιο αντίκτυπο σε πολλές εταιρίες.

Kawasaki

Οι τελωνειακοί δασμοί επιβλήθηκαν με στόχο να προστατεύσουν την αμερικανική βιομηχανία από τις ξένες εισαγωγές. Στην πραγματικότητα, διαταράσσαν τις βαθιά παγκοσμιοποιημένες αλυσίδες παραγωγής, όπου η ίδια η έννοια του εγχώριου προϊόντος έγινε ασαφής.

Η Kawasaki είναι ένα τέλειο παράδειγμα. Ο ιαπωνικός κατασκευαστής συναρμολογεί ορισμένες από τις μοτοσυκλέτες του εκτός Ιαπωνίας, κυρίως στην Ταϊλάνδη, πριν τις εξάγει στην αμερικανική αγορά. Ως αποτέλεσμα, τα μοντέλα αυτά επιβαρύνονται με επιπλέον κόστη που μπορούν να φτάσουν το 25%, αυξάνοντας δραστικά την τελική τους τιμή.

Η Kawasaki μπορεί είτε να απορροφήσει αυτά τα κόστη σε βάρος της κερδοφορίας, είτε να τα μετακυλήσει στους Αμερικανούς πελάτες, με τον κίνδυνο να χάσει την ανταγωνιστικότητά της έναντι των τοπικών ανταγωνιστών ή των εμπορικών σημάτων που βρίσκονται σε καλύτερη θέση από φορολογική άποψη, όμως καμία από αυτές τις επιλογές δεν είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα. Έτσι, η εταιρεία προσέφυγε στα δικαστήρια κατά των μέτρων αυτών, τα οποία θεωρήθηκαν δυσανάλογα και οικονομικά αντιπαραγωγικά.

Βέβαια, η υπόθεση αυτή όπως είναι κατανοητό δεν αφορά μόνο την Kawasaki, αλλά πολλές εταιρείες από πολλούς διαφορετικούς τομείς. Η Kawasaki συμμαχεί έτσι με άλλες εταιρείες και κλάδους που πιστεύουν ότι αυτοί οι δασμοί είναι επιζήμιοι για την αμερικανική οικονομία και τους καταναλωτές.