Νέος “μνηστήρας” για τη Norton!

Θέλει να την αγοράσει ο πρώην Διευθυντής Marketing!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/3/2020

H Norton ξεκίνησε να παίρνει τον κατήφορο από το 2019, αφού είχε στερέψει από κεφάλαια στην προσπάθειά της να αναπτύξει τη γκάμα της. Προς το τέλος του 2019, ξεκίνησε να πουλά τις μετοχές της στο διαδίκτυο σε μια προσπάθειά της να αποκτήσει ρευστότητα, αφού τα χρέη της στο δημόσιο είχαν αυξηθεί. Ωστόσο, δεν κατάφερε να τα αποπληρώσει πλήρως και βρέθηκε στις δικαστικές αίθουσες. Στις αρχές της νέας δεκαετίας, τον Φεβρουάριο του 2020, έπεσε στο γκρεμό με την χρεωκοπία της και μπήκε υπό καθεστώς διαχείρισης. 

Αυτή τη στιγμή, η δημόσια λογιστική εταιρεία BDO (Binder Dijker Otte) είναι ο διαχειριστής της Norton Motorcycles (και των υπόλοιπων εταιρειών του Stuart Garner, CEO της Norton) και ο στόχος της είναι η επανασύσταση της φίρμας με σκοπό να πουληθεί.

 

τη ατελείωτη λίστα με τους “μνηστήρες”, που περιλαμβάνει από την MV Agusta μέχρι κινέζικους και ινδικούς κολοσσούς (Zogshen και Siddhartha Lal αντίστοιχα) έρχεται να προστεθεί άλλο ένα όνομα: ο Steve Murray. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν κάτι παραπάνω από απλός υπάλληλος της Norton, στη θέση του Διευθυντή Marketing και operations director, καθώς ήταν και μέτοχός της.

Έμεινε πιστός μέχρι το τέλος στη Norton και παρότι απολύθηκε δεν πούλησε τις μετοχές του, πιστεύοντας στην ανάπτυξή της. Αυτή τη στιγμή το ενδιαφέρον για την απόκτηση της Norton είναι τεράστιο όπως αναφέρει η BDO και είναι αρκετά δύσκολο για τον Steve Murray να ανταγωνιστεί στα ίσα τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους.

Ωστόσο, οι γνώσεις του σε ό,τι αφορά την εταιρεία, η ιστορία του με αυτή και το σχέδιό του για την διάσωσή της, μπορούν να του δώσουν το πλεονέκτημα. “Είναι ένα σχέδιο για μια εξαιρετική αγγλική φίρμα και βασίζεται στις ίδιες της αξίες”, ανέφερε ο Murray, ενώ τόνισε πως η απόκτησή της είναι αρκετά δύσκολη διότι τα πνευματικά της δικαιώματα είναι διασκορπισμένα, με άλλους να έχουν τα δικαιώματα για τις ονομασίες των μοντέλων, άλλους να έχουν τη γραμμή παραγωγής, άλλους να έχουν τα δικαιώματα του λογότυπου κ.ο.κ.

Η λίστα με αυτούς που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τη Norton έχει κλείσει και πλέον το μόνο που μένει είναι να κάνουμε είναι υπομονή μέχρι να δούμε σε ποιανού τα χεριά θα καταλήξει.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…