Νωρίτερα η επιστροφή της Aprilia στα MotoGP

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

12/9/2014

Ανακοινώθηκε και επίσημα η επιστροφή της ιταλικής φίρμας στα MotoGP και μάλιστα, έναν χρόνο νωρίτερα απ' ό,τι ήταν αρχικά προγραμματισμένο στα πλάνα της εταιρείας. Όπως ανακοινώθηκε από το Piaggio Group (στο οποίο ανήκει η Aprilia), το 2015 θα είναι η χρονιά που θα επιστρέψουν στα MotoGP και με στόχο το υψηλότερο επίπεδο του ανταγωνισμού αποφάσισαν να συνεργαστούν με την Gresini Racing. Πρόκειται για μια συμφωνία τετραετούς διάρκειας (μέχρι και τη σεζόν του 2018), ενώ ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες ανεύρεσης αναβατών.
"Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε έναν χρόνο νωρίτερα από τον αρχικό σχεδιασμό, διότι οι τεχνολογικές και ανταγωνιστικές ικανότητες της Aprilia Racing βρίσκονται στο ζενίθ τους", δήλωσε ο CEO του Piaggio Group, Roberto Colaninno. "Η πορεία μας στα WSBK είναι ένα παράδειγμα αυτής φιλοσοφίας, καθώς από το 2009, τη χρονιά που κάναμε το ντεμπούτο μας, μέχρι σήμερα, κατακτήσαμε πέντε παγκόσμιους τίτλους με την RSV4".
Το παλαμαρές της Aprilia την τελευταία δεκαετία είναι πραγματικά εντυπωσιακό καθώς αυτό το διάστημα κέρδισε τους 26 παγκόσμιους τίτλους από τους 52 στην συνολική ιστορία της φίρμας, χωρίς να συνυπολογιστούν τα παγκόσμια πρωταθλήματα στα 250GP με τον αείμνηστο Marco Simoncelli και την Gilera και οι τρεις τίτλοι στα 125GP με την Derbi (ένας εκ των οποίων αποτελεί και το πρώτο "στέμμα" στην καριέρα του Marc Marquez), δύο εταιρείες που επίσης ανήκουν στο ίδιο Group με την Aprilia.
Θα πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι μέχρι και πέρσι, η Aprilia είχε μια έμμεση παρουσία στην κορυφαία κατηγορία των GP, καθώς η CRT με την οποία ο Aleix Espargaro αναδείχθηκε πρωταθλητής στην αντίστοιχη υπο-κατηγορία, ήταν στην ουσία μια ελαφρώς τροποποιημένη superbike RSV4, με την οποία ήταν πολλές φορές γρηγορότερος κι από εργοστασιακούς ή δορυφορικούς αναβάτες, γεγονός που του εξασφάλισε την παραμονή του στα MotoGP και φέτος.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”