Ο Robbie Maddison διέσχισε τον Βόσπορο με μοτοσυκλέτα [VIDEO]

Ο πρώτος που οδήγησε Ευρώπη-Ασία χωρίς στο νερό χωρίς γέφυρα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/9/2021

Ο Maddison πρέπει να παραδεχτεί πλέον πως ο πραγματικός του πόθος δεν ήταν οι μοτοσυκλέτες αλλά να γίνει ναυτικός, καθώς οι μεγαλύτερες δράσεις του τα τελευταία χρόνια έχουν επικεντρωθεί στο να οδηγεί πάνω στο νερό. Το τελευταίο του εγχείρημα η διάσχιση του Βοσπόρου με χορηγό γνωστή εταιρεία παγωτών.

Ξεκίνησε το 2015 με το «Pipe Dream» καβαλώντας τα κύματα στην περιοχή Παπάρα, στην Ταϊτή, που ήταν και το πιο εντυπωσιακό από όλα τα εγχειρήματα οδήγησης στο νερό που έχει κάνει γιατί έπρεπε να παλέψει με τεράστια κύματα και κινδύνευσε σοβαρά τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις.

Από τότε έχει έρθει στην Μύκονο, επίσης οδηγώντας στο νερό και έχει πραγματοποιήσει διάφορες «εξορμήσεις» οδηγώντας μία ειδικά τροποποιημένη μοτοτοσυκλέτα με πέδιλα, που σε κάθε περίπτωση όμως χρειάζεται να μένει με το γκάζι ανοικτό και να πηγαίνει γρήγορα για να παραμείνει στην επιφάνεια.

Σε συνέχεια των παραπάνω έρχεται τώρα η διάσχιση του Βοσπόρου με μοτοσυκλέτα, χωρίς όμως να περάσει από την γέφυρα. Ο Maddison είχε ξανά βρεθεί στην Κωνσταντινούπολη, ήταν ο κασκαντέρ που χάρισε μία πολύ χαρακτηριστική σκηνή στο Skyfall, την πρώτη της ταινίας που ο James Bond οδηγούσε πάνω στο Καπαλί Τσαρσί.

Όπως μου έχει πει ο ίδιος ο Maddison παλιότερα το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε στην ταινία αυτή και την πρώτη του δουλειά ως κασκαντέρ σε μία τόσο μεγάλη παραγωγή, ήταν οι πολλαπλές φορές που έπρεπε να κάνει το ίδιο πράγμα, παρόλο που το πέτυχε με την πρώτη. Ο σκηνοθέτης έκανε την δουλειά του, εξασφαλίζοντας πολλά διαφορετικά πλάνα αλλά ο Maddison όπως μου είπε σπαταλά μήνες πριν από κάθε εγχείρημα αξιοποιώντας τις υπηρεσίες συγκεκριμένων, πολύ ικανών στην δουλειά τους ανθρώπων, ώστε να μην χρειαστεί να το κάνει δεύτερη φορά «φαντάζεσαι να έπρεπε να περάσω άλλη μία πάνω από τον Ισθμό, όταν είχα έρθει στην Ελλάδα; Και η πρώτη ακόμη επικίνδυνη ήταν, έπρεπε να αλλάξω ταχύτητα αφότου ξεκίνησα γιατί ένιωσα πως ο αέρας είχε ξαφνικά αλλάξει!».

Θυμηθείτε επίσης: Παναγιώτης Ντεντάκης - Οδηγεί στην θάλασσα με προορισμό το Guinness

Ομοίως και στο νέο εγχείρημα περνώντας τον Βόσπορο, το μεγαλύτερο κομμάτι δεν ήταν τα 90 δευτερόλεπτα που χρειάστηκε για να πάει από την συνοικία Ορτάκιοϊ (Μεσαχώρι) στο Beylerbeyi Saray με περίπου 70 χιλιόμετρα, καλύπτοντας μία απόσταση λίγο μεγαλύτερο από 1,5 χιλιόμετρα. Αυτό πρακτικά ήταν το εύκολο.

Το δυσκολότερο ήταν να κλείσουν την κυκλοφορία στον Βόσπορο για περίπου 15 λεπτά! Μπορεί αυτή την εποχή οι θαλάσσιοι δρόμοι να έχουν μειωμένη κυκλοφορία στον απόηχο της πανδημίας αλλά ο Βόσπορος παραμένει ένα από τα πιο πολυσύχναστα περάσματα στην Γη, αγγίζοντας ακόμη και τις 50.000 διελεύσεις τον χρόνο!

Οι διαδικασίες λοιπόν για να κλείσει ο Βόσπορος σε αυτά τα 15 λεπτά είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα που βλέπουμε μπροστά μας.

Ο Έλληνας Παναγιώτης Ντεντάκης βγαίνει στην ανοικτή θάλασσα γράφοντας πολλά χιλιόμετρα με κυματισμό που καταπονεί όλο το σώμα και οδεύει προς την επικύρωση του ρεκόρ Guinness. Αυτό που κάνει ο Παναγιώτης για παράδειγμα, είναι πιο δύσκολο σε ότι αφορά την οδήγηση στο νερό. Ο ίδιος ο Maddison μιλώντας για το εγχείρημα στον Βόσπορο τόνισε πως τα νερά ήταν ιδιαίτερα ήρεμα και ο μεγαλύτερος κίνδυνος που είχαν ήταν από τις διελεύσεις κατά μήκος του καναλιού και την διατήρηση του παραθύρου χρόνου που είχαν στην διάθεσή τους. Αν συνέβαινε το παραμικρό και δεν προλάβαινε η ομάδα να ολοκληρώσει δύο διελεύσεις, Ευρώπη – Ασία και Ασία – Ευρώπη, μέσα σε αυτά τα 15 λεπτά, τότε πολύ απλά θα πήγαινε όλη η προετοιμασία χαμένη. Για αυτό και χρειάστηκαν μήνες για να καταφέρουν να προγραμματίσουν την διέλευση!

Η έμπνευση για αυτή την ενέργεια, πηγαίνει πίσω στην εποχή του Skyfall όταν ο Maddison είδε από κοντά τον Βόσπορο. Από τότε ήθελε να τον διασχίσει οδηγώντας στο κανάλι που ανά τους αιώνες κάθε είδους καραβιού το έχει διασχίσει, όχι όμως και μοτοσυκλέτα!

Ο αναβάτης της Red Bull ολοκλήρωσε το εντυπωσιακό εγχείρημα με δύο διελεύσεις, ξεκινώντας και καταλήγοντας στις ειδικές πλατφόρμες που είχαν τοποθετηθεί για τον σκοπό αυτό, ώστε να μπορεί να μπει στο νερό έχοντας αναπτύξει ταχύτητα και να βγει από αυτό φρενάροντας στην στεριά, διαφορετικά η μοτοσυκλέτα δεν επιπλέει παρόλο που υπάρχουν τα πέδιλα. Μετά από ολιγόλεπτη ξεκούραση στο Σαράι, επέστρεψε στο Μεσοχώρι.

Βασικός χορηγός του εγχειρήματος ήταν η πολυεθνική Nestle για την μάρκα Algida και συγκεκριμένα για το παγωτό BigBold, με το όνομα αυτό να αποτελεί λογοπαίγνιο ανάμεσα στο motto του Maddison και την ονομασία του παγωτού που αναγραφόταν στην στολή αλλά και στην μοτοσυκλέτα. Η προσπάθεια μεταδόθηκε ζωντανά και μπορείτε να δείτε το επίμαχο στιγμιότυπο παρακάτω.

Δείτε το video:

 

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project