Οξύμωρο: Στην Αθήνα η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών της Ευρώπης με κρύσταλλους Σβαρόσφκι

Στην πόλη με τον λιγότερο σεβασμό προς τις διαβάσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/12/2019

Σωστά επιλέχτηκε η διάβαση μπροστά στο Καλλιμάρμαρο να γίνει η πιο σύγχρονη της Ευρώπης, εκεί που κάθε στιγμή δεκάδες τουρίστες έρχονται για να θαυμάσουν ένα μνημείο πολιτισμού. Το πρόβλημα είναι πως αυτοακυρώνεται η διάβαση από όλους εμάς που δεν θα σταματήσουμε ακριβώς πριν την γραμμή, αλλά επάνω σε αυτή. Εκεί δηλαδή που υπάρχουν κρύσταλλοι Σβαρόσφκι για την μέγιστη αντανάκλαση από την λάμπα της εταιρίας Σβάρκο, θυγατρικής της Σβαρόσφκι, ακούγεται περισσότερο «χλιδάτο» από αυτό που πραγματικά είναι, σύμφωνα με την χθεσινοβραδινή ενημέρωση Τύπου, καθώς οι βιομηχανικοί κρύσταλλοι υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη και κόστη για μία τεράστια γκάμα εφαρμογών. Στην Αυστρία για παράδειγμα, δεκαετίες τώρα, υπάρχουν διαγραμμίσεις που πρακτικά αυξάνουν την πρόσφυση συγκριτικά με την άσφαλτο πάνω στην οποία μπήκαν εδώ πήγαμε κατευθείαν στους κρυστάλλους, και είναι ακριβώς αυτή η αντίθεση που υπάρχει σε κάθε πτυχή του ελληνικού δημοσίου, που στοιχειοθετεί το οξύμωρο σε όλα όσα πράττει.

Καλώς ήρθε η πιο σύγχρονη διάβαση πεζών που η πραγματική είδηση είναι πως συνοδεύεται από την αναζωπύρωση ενός κέντρου οδικής ασφάλειας της περιφέρειας Αττικής. Αυτό το κέντρο θα επιφορτιστεί με την αύξηση των εκσυγχρονισμένων αυτών διαβάσεων που σταδιακά θα φτάσουν τις 200.

Η πραγματική αξία των διαβάσεων αυτών, είναι πως βοηθούν τους συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες να περάσουν απέναντι με συσκευές ηχοπληροφόρησης, ενώ η ειδική λάμπα από την Σβάρκο και οι κρύσταλλοι αναμεμιγμένοι στην ειδική μπογιά της διαγράμμισης, αυξάνουν την αντανάκλαση της σήμανσης από το φανάρι της Siemens ώστε όσοι περπατούν αποσβολωμένοι στο κινητό τους, να αντιλαμβάνονται με την περιφερειακή τους όραση το φανάρι…

Παράλληλα με όλα αυτά, η διάβαση διαθέτει και μετεωρολογικό σταθμό και μέτρηση μικροσωματιδίων στέλνοντας τα δεδομένα αυτά απευθείας στο νέο κέντρο.

Το κόστος για αυτή την διάβαση που αμέσως μετά τα εγκαίνιά της, τα αυτοκίνητα και οι μοτοσυκλέτες πατούσαν επάνω στους «κρυστάλλους» ακυρώνοντας κατά κάποιο τρόπο το έξοδο, ανέβηκε στα 50.000 Ευρώ που μόνο λίγα δεν είναι. Για αυτό και στελέχη της περιφέρειας έσπευσαν να τονίσουν πως οι υπόλοιπες 200 διαβάσεις δεν θα έχουν τα ίδια υλικά. Στην Αθήνα οι διαβάσεις πεζών παρουσιάζουν τριτοκοσμική εικόνα, από την στιγμή που δεν υπάρχει ενιαία πολιτική, αρκετές διακόπτονται από ολόκληρα κράσπεδα ανάμεσα στα ρεύματα κυκλοφορίας, έχουν κακή σήμανση και κάποιες φτάνουν να χαρακτηριστούν και επικίνδυνες. Για αυτό και η Περιφέρεια θέλει να αξιοποιήσει κοινοτικούς πόρους, όπως τα 50.000 Ευρώ που δόθηκαν για την συγκεκριμένη διάβαση, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα στις πάνω από 2.000 διαβάσεις πεζών της Περιφέρειας.

Το θετικό με το νέο κέντρο που αναζωπυρώνει την λειτουργία του, είναι πως θα παρακολουθεί και την λειτουργία των φαναριών σε 24ωρη βάση όλο το χρόνο. Το αρνητικό είναι πως ενέργειες όπως αυτές πέφτουν πάνω σε μία ολότελα λανθασμένη νοοτροπία για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα και την αξία των συγκοινωνιολόγων στην χώρα μας, που έχουν καταντήσει απλοί «συμβολαιογράφοι» μεταξύ εργολάβων και δημοσίου. Διότι η χώρα μας είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν χρησιμοποιεί κυκλικές διασταυρώσεις και τοποθετεί φανάρια, το κάθε ένα από τα οποία κοστίζει πολύ σε χρήμα και αυξάνει την ταλαιπωρία και το μποτιλιάρισμα των οδηγών. Είμαστε επίσης οι μόνοι που αλλάζουμε πινακίδες σε δρόμους με ειδική μελέτη, που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά ένας τρόπος μεταφοράς του δημοσίου χρήματος σε ιδιωτικές τσέπες. Όταν σε μία τέτοια χώρα, απλώνεις μπογιά με κρυστάλλους Σβαρόσφκι δεν μπορείς να κάνεις δυναμικές εξαγγελίες για αλλαγές στην οδική ασφάλεια, αυτό είναι το οξύμωρο της υπόθεσης. Το μόνο θετικό, είναι πως ευνοούνται οι συνάνθρωποι με ειδικές ανάγκες, το μόνο αρνητικό, πως πάνω στις διαβάσεις πιθανότατα θα βρουν μία μοτοσυκλέτα να περιμένει, να το λέμε κι αυτό…

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/7/2025

Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.

Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.

Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!

Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!

Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!

Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.

Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.

Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.

Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.

Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού

Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.

Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!