Panamerican Crossing 2014: La Paz – Lima

15/7/2014

"Μετά την διήμερη παραμονή μου στην πρωτεύουσα La Paz, και αφού πρώτα την περιπλανήθηκα όσο μπορούσα, αναχώρησα με προορισμό τα σύνορα του Περού (110 χιλιόμετρα βορειοανατολικά). Πριν όμως περάσω τα σύνορα, ήθελα να κάνω μια στάση στην αρχαία πόλη Tiwanaku. Πρόκειται για ένα λατρευτικό κέντρο της προκολομβιανής περιόδου, με αξιόλογες αρχαιολογικές μαρτυρίες, οι οποίες αποτελούν σημεία αναφοράς για όλη τη Νότια Αμερική. Άξιζε τελικά η στάση…
Η πρώτη διανυκτέρευση στο Περού έγινε στην πόλη Puno, δίπλα στις όχθες της λίμνης Titikaka, της ψηλότερης πλεύσιμης λίμνης στο κόσμο (3.812 μ.). Την επομένη, το ΚΤΜ με οδήγησε μετά από 390 χιλιόμετρα πορείας στην πόλη Κούσκο, την ιερή πρωτεύουσα των Ίνκας. Το Kusko σήμερα είναι η τουριστικότερη πόλη του Περού και αυτό οφείλεται, τόσο στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά της πόλης, όσο και στην γειτνίασή της με το θρυλικό Machu Picchu, την μυστηριώδη ινκαϊκή πολιτεία των Άνδεων. Εξυπακούεται ότι επισκέφθηκα και το Machu Picchu, έστω κι αν χρειάστηκε να μπω σ’ ένα τουριστικό γκρουπ για μια ολόκληρη μέρα…


Καλές οι Άνδεις και το Kusko, έπρεπε όμως να κατέβω στην παραλία, και συγκεκριμένα στις ακτές του Ειρηνικού, κοντά στην πόλη Nazca-μόλις 650 χιλιόμετρα με χώριζαν για να φωνάξω “Θάλαττα, Θάλαττα”. Και ξεκίνησε η κατάβαση… Για 14 ώρες, η λέξη “ευθεία” ήταν μια άγνωστη έννοια, τα ρουλεμάν του τιμονιού πήραν φωτιά, τα φρένα δούλευαν ασταμάτητα και εγώ έδινα συνεχώς κουράγιο στο ταλαιπωρημένο μου κορμί. Τελικά τα κατάφερα, έφτασα στο επίπεδο της θάλασσας.
Η Nazca φημίζεται για τους διάσημους διαδρόμους της, που είναι χαραγμένοι πάνω στην άγονη πεδιάδα της (έργο του 900 – 600 π. Χ.). Διάφοροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κοσμοδρόμια που κατασκεύασαν στο παρελθόν άγνωστοι επισκέπτες από το διάστημα, ενώ άλλοι μιλούν για την χρησιμότητα των συγκεκριμένων διαδρομών σε περιόδους λειψυδρίας ή για αστρολογικές μελέτες.
Από την Nazca, το ΚΤΜ με οδήγησε εύκολα και γρήγορα κατόπιν στην πρωτεύουσα Lima, όπου και ολοκληρώθηκε την 14η μέρα του “Panamerican Crossing 2014” το δεύτερο νοτιοαμερικανικό ετάπ, από την La Paz στην Lima."

 

Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640 χλμ./ώρα! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!

Το ρεκόρ σε δύο ρόδες είναι 605,697 χλμ./ώρα
Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640χ.α.ω! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Το ρεκόρ ταχύτητας της FIM θα προκαλέσει στις 23 Αυγούστου ο 57χρονος Chris Rivas με στόχο να αγγίξει τα 400 μίλια. Είναι το όριο που θεωρητικά θα του επιτρέψει να δει το ρεκόρ του να ζει για πολλά χρόνια, ένα στρογγυλό νούμερο για τους Αμερικανούς, εξωφρενικό για οχήματα σε δύο ρόδες.

Οι Streamliner μοτοσυκλέτες, κανονικοί πύραυλοι εδάφους – εδάφους, έχουν δεκαετίες εξέλιξης στο ίδιο σημείο, την ατελείωτη έκταση της ερήμου Bonneville όπου το προηγούμενο ρεκόρ που γράφτηκε το 2010, σταμάτησε στα 376,156 μίλια ανά ώρα. Αυτό μεταφράζεται σε 605,697 χ.α.ω από την Suzuki Hayabusa 2600 του Rocky Robinson.

Με την σειρά του ο Robinson είχε καταρρίψει το ρεκόρ του 2009 που είχε φτάσει τότε στα 367.382 μίλια ανά ώρα ή αλλιώς στα 591.244 χ.α.ω με μία BUB Seven Streamliner.

Οι ίδιοι θέλουν τώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω καθώς τα ρεκόρ αυτά υποστηρίζονται από τους μηχανικούς και τις εταιρείες βελτιώσεων οπότε ακόμη και η προσπάθεια, μεταφράζεται σε προβολή και εντάσσεται στον στόχο.

Ο Chris Rivas είναι πρώην αγωνιζόμενος Dragster και προπονητής της κόρης του Cayla που αποδεικνύει με μία σειρά από ρεκόρ πως είχε την σωστή καθοδήγηση.

Θα προσπαθήσει να φτάσει στα 400 μίλια με μία BUB Seven Streamliner που κινείται από έναν V-4, 2.997 κυβικών με δύο τούρμπο.

Ο Rivas είναι γνωστός στις ΗΠΑ καθώς κατέχει διάφορα εθνικά ρεκόρ με πιο χαρακτηριστικό της ταχύτερης H-D στα 39,68 χ.α.ω ενώ η σχέση του με την Harley-Davidson κρατά από το μακρινό 1992.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις Streamliner φυσικά που απαιτούν έναν τελείως διαφορετικό χειρισμό και σχεδιάζονται πάνω στον αναβάτη.

Ο Rivas με το ζόρι θα χωρά στην σέλα – χώρο οδήγησης, όπου αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς ξαπλώνει πίσω με τα πόδια εμπρός. Μία ζώνη επτά σημείων τον κρατά στο κλουβί και μία πυρίμαχη στολή εξασφαλίζει λίγο χρόνο έως την παρέμβαση των διασωστών σε περίπτωση που πάει κάτι λάθος.

Ωστόσο ο Cris Rivas επιμένει πως αυτή η μορφή αγώνων και σε αυτό το επίπεδο, είναι η ασφαλέστερη που μπορεί κανείς να δοκιμάσει.

Εκείνο βέβαια που δεν λέει, είναι πως για να φτάσει να στηρίζεται επάνω του μία προσπάθεια εκατομμυρίων, έχει περάσει από πολλούς πιο επικίνδυνους αγώνες.