Panigale που κάνουν φτερά

Δεν αφήνεις στους δρόμους του Λονδίνο μία Panigale
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/12/2016

Τυχερός, μέσα στην ατυχία του, ο Ron William που είχε παρκάρει την “full extra” Ducati Panigale έξω από τον χώρο εργασίας του, στο Σόχο του Λονδίνο. Κλειδωμένη με λουκέτο σε δρόμο με αρκετή κίνηση και στο φως της ημέρας, ο Ron θεώρησε ότι η Panigale είναι αρκετά προστατευμένη. Οι ληστές ωστόσο αποφάσισαν το αντίθετο. Ποντάροντας στον εκφοβισμό των περαστικών, ξεκίνησαν απροκάλυπτα να κόβουν το λουκέτο ώστε να σπρώξουν την Panigale λίγο πιο κάτω και να ολοκληρώσουν το έγκλημα. Μόλις έβαλαν όμως το δισκοπρίονο χειρός στην άκρη, οι περαστικοί τους επιτέθηκαν και η Panigale σώθηκε, αν και με αρκετές γρατζουνιές. Οι ίδιοι φαίνεται ότι μέσα στις επόμενες δύο μέρες συνέχισαν την δράση τους με superbike μοτοσυκλέτες, και πλέον στα αγγλικά social media συντονίζονται διάφορες ομάδες για να τους βρουν τώρα που υπάρχει ευκρινής εικόνα τους… 

 

Λίγους μήνες νωρίτερα, μία άλλη Panigale στο Λονδίνο δεν είχε την ίδια τύχη:

 

Τα λουκέτα προσφέρουν μονάχα μερικά δευτερόλεπτα καθυστέρησης απέναντι στα δισκοπρίονα χειρός, ενώ συγκεκριμένα για εμάς εδώ στην Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι μονάχα η ελλιπής αστυνόμευση. Τόσο το νομικό πλαίσιο, όσο και ο έλεγχος σε τελωνεία και συνεργεία είναι αντίστοιχος μιας τριτοκοσμικής χώρας, διευκολύνοντας την εγκληματική δράση των ληστών, καθιστώντας σύνθετο το πρόβλημα της ληστείας μοτοσυκλετών…

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin