Pikes Peak 2018

Βεντέτα ΚΤΜ-Ducati
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

25/6/2018

 Σε μια από τις πιο δύσκολες διαδρομές των road racing, με 156 στροφές και μήκος σχεδόν 20km πραγματοποιήθηκε χθες ο 96ος αγώνας στο Pikes Peak International Ηill Climb ή PPIHC. Όλοι οι οδηγοί και αναβάτες ήταν έτοιμοι για ακόμα μια φορά να αγωνιστούν ανάμεσα στα σύννεφα, λίγο έξω από το Colorado Springs. Η φετινή χρονιά σηματοδοτούσε την έναρξη της βεντέτας μεταξύ Ducati και ΚΤΜ, αφού στον προηγούμενο αγώνα ο Chris Fillmore, κατέβασε το ρεκόρ στο 9:49:625, με το ΚΤΜ 1290 Super Duke R.

Μετά το μικρό διάλειμμα που έκανε η Ducati επέστρεψε για να ξαναδιεκδικήσει το στέμμα της με τη βοήθεια του Codie Vahshlotz και του Carlin Dunne, ο οποίος έχει συνεργαστεί πολλές φορές με την εταιρεία και έχει σπάσει το ρεκόρ μαζί της, στη σέλα του Multistrada.

Απ΄την αντίπερα όχθη η ΚΤΜ, είχε για αναβάτες τον Rennie Scaysbrook, συντάκτη του Cycle news με το Super Duke 1290 R,  και τον Chris Fillmore που για φέτος επέλεξε να τρέξει στη μεσαία κατηγορία με το Duke 790, έχοντας στόχο να  σημειώσει χρόνο κάτω από 10’ με μια μικρότερη μοτοσυκλέτα, κάνοντας το PPIHC του 2018, μια από τις πιο συναρπαστικές και πολλά υποσχόμενες διοργανώσεις.

Οι καιρικές συνθήκες κατά τα δοκιμαστικά της εβδομάδας ήταν ιδανικές, δίνοντας έτσι μια εικόνα για το πού θα κυμανθούν οι χρόνοι. Όμως, μια καταιγίδα τη Παρασκευή, έθεσε αρκετά ερωτηματικά για τον αγώνα της Κυριακής και σε συνδυασμό με τα χιόνια στη κορυφή του βουνού, οι συνθήκες απείχαν πολύ απ’ τις ιδανικές ώστε να επιτευχθεί χρόνος κάτω από 10’.  Παρόλα αυτά ο Dunne και o Scaysbrook δεν υπέκυψαν στις καιρικές συνθήκες και έφεραν δυνατά αποτελέσματα.

Με τον Rennie συγκεντρωμένο στον αγώνα και να μην δέχεται την ήττα ως επιλογή, πιέζοντας τους χρόνους συνέχεια, ο Dunne δυσκολεύτηκε πολύ για να τον νικήσει όπως δήλωσε, παρά το γεγονός ότι  δεν ήταν στην καλύτερη φυσική κατάσταση, καθώς είχε κρυώσει και το υψόμετρο χειροτέρευε τη κατάσταση του. Μη έχοντας καλή αίσθηση του μπροστινού τροχού, χάνοντας αρκετές φορές πρόσφυση πριν τη κορυφή του βουνού, ήξερε ότι δεν θα έσπαγε το ρεκόρ και σκοπός ήταν να τερματίσει. Όπως και έγινε, πάνω στο Multistrada 1260, στέφοντάς τον άλλη μια φορά βασιλιά του βουνού. Αυτό απογοήτευσε τον Scaybrook που είχε δώσει το 100%, ο οποίος δήλωσε ότι δυσκολεύτηκε αρκετά να αισθανθεί σίγουρος και άνετα πάνω στη μοτοσυκλέτα του, αφού οι συνθήκες έκαναν το δρόμο αρκετά γλιστερό και το πίσω ελαστικό του πάσχιζε να βρει πρόσφυση.

Ο Chris Fillmore από την άλλη, με το Duke 790 έκανε τον δικό του αγώνα και τερμάτισε πρώτος στη κατηγορία των μεσαίων και τρίτος στη γενική κατάταξη, αποτέλεσμα αξιοσημείωτο. Για μόλις λίγα δευτερόλεπτα δεν κατάφερε να πετύχει τον αρχικό του στόχο, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 10:04.038. Καταφέρνοντας έτσι να έχει το ρεκόρ του γρηγορότερου χρόνου και στις δύο κατηγορίες, μεσαία και μεγάλη.

Τέλος ο Codie Vahsholtz, ομόσταβλος του Dunne, τερμάτισε τέταρτος πίσω από τον Chris Fillmore. Μια ακόμα αξιοσημείωτη αναφορά αξίζει να γίνει στη rookie Lucy Glöckner η οποία τερμάτισε έκτη στη γενική κατάταξη με το BMW S1000R Sport, ερχόμενη από τη Γερμανία, δείχνοντας στα αγόρια του αθλήματος ότι αποτελεί μια σοβαρή απειλή για αυτούς.

Ετικέτες

Wayne Gardner: Φροντίζει ο ίδιος πλέον τα τρόπαια και το αρχείο του

Πριν το έκανε η μητέρα του 1ου Αυστραλού Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μεγάλη κατηγορία
Wayne Gardner
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/9/2025

Με περισσότερα από 1.000 φωτογραφικά στιγμιότυπα και πάνω από 1.000 τρόπαια, πλακέτες, ασημένια σκεύη, κρυστάλλινα αντικείμενα και μοντέλα, η συλλογή του Wayne Gardner αποτελεί ένα ζωντανό αγωνιστικό μουσείο που ξεκινά από τα πρώτα του βήματα στους αγώνες junior, στην Canberra της Αυστραλίας.

Ο Gardner ανακοίνωσε ότι δεν θα παραστεί στο φετινό Αυστραλιανό Grand Prix στο Phillip Island, όπως είχε συμβεί και πέρσι, καθώς πάλι δεν έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του αγώνα! Με πικρία όσο και νοσταλγία, αναφέρει ότι ο ίδιος μαζί με τον Bob Barnard, τον μηχανικό που σχεδίασε την πίστα, είχαν στηρίξει την πρώτη διεξαγωγή του αγώνα μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1987.

Wayne Gardner

“Δυστυχώς, το Αυστραλιανό GP πεθαίνει αργά υπό τη σημερινή διοίκηση, με περικοπές κάθε χρόνο. Ίσως ήρθε η ώρα για άλλη διαχείριση ή/και χώρο να αναλάβουν”, σχολιάζει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή που μαρτυρά μια ζωή στους αγώνες

Στην συνέχεια της δημοσίευσης του, o Gardner ενημέρωσε ότι κατά την παραμονή του στο Wollongong τον Αύγουστο, αφιέρωσε χρόνο του στον καθαρισμό και τη φωτογράφιση των προσωπικών του τροπαίων και φωτογραφικού υλικού που έχει μαζέψει από τους αγώνες. "Θησαυροί" μίας 50ετούς καριέρας, που κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις και την την ιστορία του Αυστραλού.

Wayne M Gardner

Μέρος της συλλογής βρίσκεται ακόμα σε κιβώτια, καθώς ο Gardner συνεχίζει να εντοπίζει ξεχασμένους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει η μητέρα του, Shirley.

Η Shirley Gardner, που έφυγε από τη ζωή πριν από 8 χρόνια, ήταν υπεύθυνη για κάθε τρόπαιο, πλακέτα και αντικείμενο που ο γιός της κέρδισε με την ίδια να τα συλλέγει, να τα αποθηκεύει και να τα αρχειοθετεί. Τώρα ο Gardner έχει αναλάβει να διαφυλάξει ο ίδιος την ιστορία του και να καταγράψει τη συλλογή καθώς μόνο αυτός τη γνωρίζει τόσο καλά.

Wayne M Gardner

Η εκτενής συλλογή, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • 1.000+ φωτογραφίες σε κορνίζες και κιβώτια
  • 1.000+ τρόπαια, πλακέτες, κρυστάλλινα αντικείμενα, ασημένια σκεύη
  • Μοντέλα μοτοσυκλετών και αναμνηστικά
  • Σπάνια στιγμιότυπα και ιστορίες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80
Wayne M Gardner

Το μέλλον της κληρονομιάς Gardner

Η συλλογή, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αυστραλό, θα μεταφερθεί σε Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας στο μέλλον και ο Gardner ήδη εργάζεται πάνω σε αυτό.

Wayne M Gardner

“Κάθε τρόπαιο, κάθε φωτογραφία, κάθε αντικείμενο κρύβει μια ιστορία. Είναι μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις, φιλίες και αγώνες που θέλω να διαφυλάξω”, αναφέρει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή Gardner δεν είναι απλώς ένας θησαυρός τροπαίων, αλλά ένα ζωντανό χρονικό της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Από τους αγώνες junior στο Canberra, μέχρι την κατάκτηση του παγκόσμιο τίτλου το 1987 στην κορυφαία κατηγορία και την μακρά πορεία 50 ετών, ο Gardner καταγράφει κάθε στιγμή με σεβασμό στην κληρονομιά του και την αγάπη του για το άθλημα.

Wayne M Gardner