Πρώτα στοιχεία για το ηλεκτρικό Duke της KTM

KTM E-Duke σε αρχικό στάδιο εξέλιξης
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/5/2017

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα άρχισαν να κυκλοφορούν φωτογραφίες από ένα κουστούμι του 390 Duke, σε κάτι που θα μπορούσε να είναι το PMAC ηλεκτρικό μοτέρ του Freeride, με μεγαλύτερες μπαταρίες και την υδρόψυξη να παραμένει…

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στην Αυστρία, από τον συνήθη ύποπτο φωτογράφο, το «σπότερ» σε Γερμανία και Αυστρία, BMH…

Αυτό που μας δείχνει, είναι ένα ηλεκτρικό Duke σε πολύ αρχικό στάδιο εξέλιξης, ουσιαστικά για μία δοκιμή του ηλεκτρικού κινητήρα του Freeride στο κουστούμι του 390 Duke, διατηρώντας όμως το κιβώτιο και την υδρόψυξη που είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι απαραίτητη για την μεγάλη συστοιχία μπαταριών, σχεδόν τετραπλάσια συγκριτικά με του ηλεκτρικού Freeride. Πιθανότερο είναι η συστοιχία αυτή να δίνει αρκετά μεγαλύτερη αυτονομία συγκριτικά με του Freeride αν και η παραμονή του συμβατικού κιβωτίου δεν θα πρέπει να είναι και τόσο σίγουρη. Υπάρχουν αρκετές λύσεις για να δώσεις διαφορετικό βήμα σε ένα ηλεκτρικό μοτέρ, και το συμβατικό κιβώτιο είναι μονάχα μία από αυτές, όχι όμως και η πιο σοφιστικέ.

Το σύστημα ψύξης είναι απαραίτητο και για την ηλεκτρική έκδοση του Freeride, οπότε είναι λογικό που βλέπουμε ένα μεγαλύτερο ψυγείο σε αυτή την πρώτη μορφή του E-Duke, με την μεγαλύτερη συστοιχία μπαταριών.

Φαίνεται ότι το E-Duke ακολουθεί την συνήθη πρακτική των project στην KTM, αυτό που βλέπουμε δηλαδή είναι ακόμα στο στάδιο της ιδέας. Στην KTM δοκιμάζουν ιδέες στην πράξη πρώτα. Με βάση το πώς λειτουργούν ή το που οδηγούνται οι ιδέες μετά την πρακτική αυτή εφαρμογή, συνεχίζουν το σχεδιασμό. Αυτό συμβαίνει γιατί κατά την πρακτική δοκιμή εξελίσσονται ή αλλάζουν και τελείως οι αρχικές σκέψεις, όπως έγινε για την δημιουργία του Super Duke R και είχαμε εξηγήσει παλιότερα στο περιοδικό. Η εντύπωση από τις φωτογραφίες είναι ότι αυτό που βλέπουμε βρίσκεται ακριβώς σε αυτό το στάδιο, είναι μία ζωντανή ιδέα, που αντί να στριφογυρίζει στο μυαλό, δοκιμάζεται στο δρόμο, χαλαρά όπως κρίνουμε από τον αναβάτη και όχι γράφοντας χιλιόμετρα για να καταγραφούν δεδομένα, όπως θα γινόταν σε μεταγενέστερο στάδιο της εξέλιξης. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε να δούμε το ηλεκτρικό Duke στους δρόμους, ενώ είναι βέβαιο ότι μόλις δημιουργηθεί ένα μικρό ηλεκτρικό Duke θα ακολουθήσουν κι άλλα μοντέλα, που θα βασίζονται σε αυτό…

 

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: