Rally for Rangers: Οι μοτοσυκλέτες προστατεύουν τον πλανήτη

Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/3/2020

Αυτός ο αγώνας Rally δεν έχει καμία σχέση με ειδικές διαδρομές, χρονομετρήσεις και πρωταθλητές. Πρόκειται για μια ιδέα που ξεκίνησε το 2013 από έναν πρώην αμερικανό “αγροφύλακα-δασοφύλακα”, αν και οι Rangers στις ΗΠΑ έχουν ταυτόχρονα και τον ρόλο του συνοριοφύλακα και η εκπαίδευσή τους είναι αντίστοιχη με των ειδικών δυνάμεων, αφού μέσα στα καθήκοντά τους είναι και οι αποστολές διάσωσης.

Όμως τί σχέση έχουν οι μοτοσυκλέτες και τα Rally; Ο πρωτεργάτης του Rally for Rangers, κύριος Robert McIntosh, σκέφτηκε να δημιουργήσει μια παρέα από συναδέρφους του (και όχι μόνο) μοτοσυκλετιστές, που σκοπός της θα είναι να μαζεύουν δωρεές και χρήματα για την αγορά μιας καινούριας μοτοσυκλέτας κάθε χρόνο.

Σκοπός της αγοράς της μοτοσυκλέτας είναι να την δωρίσουν σε μια αντίστοιχη υπηρεσία προστασίας και επιτήρησης του φυσικού πλούτου της γης, σε χώρες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξοπλίσουν με οχήματα τις υπηρεσίες τους. Έτσι οργανώνουν ένα Rally for Rangers σε περιοχές του πλανήτη που απειλούνται από την λαθραία και παράνομη εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου ή καταπατώνται καταχρηστικά.

Στο τέλος κάθε αγώνα, η μοτοσυκλέτα που αγόρασαν δωρίζεται στην αρμόδια υπηρεσία που έχει αναλάβει την φύλαξη και την τήρηση της νομιμότητας στη συγκεκριμένη περιοχή. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την πραγματική αξία του έργου που προσφέρουν, ήταν το Rally for Rangers που διοργάνωσαν στο Νεπάλ. Οι τοπικές υπηρεσίες είχαν ελάχιστα μέσα να μετακινηθούν και να περιπολούν στα δύσβατα εδάφη της περιοχής, με αποτέλεσμα οι καταπατήσεις παρθένας γης, η παράνομη δραστηριότατη υλοτομίας, κτηνοτροφίας και κυνηγιού να οργιάζουν. Έως το τέλος του 2020, τα μέλη και οι φίλοι του Rally of Rangers θα έχουν δωρίσει 125 μοτοσυκλέτες συνολικά στις υπηρεσίες προστασίας των εθνικών πάρκων της Μογγολίας, Αργεντινής και του Νεπάλ, ενώ η λίστα διαρκώς μεγαλώνει.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”