Ρεπορτάζ: Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2017

Τόσο όσο έπρεπε

Από τον

Μπάμπη Μέντη

3/10/2017

Μετά το τέλος του διήμερου που διήρκησε η εκδήλωση-έκθεση "Ημέρες Μοτοσυκλέτας" στο παλιό αμαξοστάσιο στην οδό Πειραιώς, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι το μέγεθος του χώρου και τα εκθέματα ήταν τόσα όσα έπρεπε. Ούτε μικρή για να την πεις μίζερη, ούτε τεράστια για να χάσει το χρώμα και την ζωντάνια της.

Πρώτα απ’ όλα να πούμε ότι η τοποθεσία και ο χώρος είναι ιδανικός για τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Είτε έχεις δικό σου μεταφορικό μέσο, είτε όχι, η πρόσβαση είναι εύκολη για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Αττικής. Δεύτερον, η περιοχή από μόνη της αποτελεί σημείο συνάντησης της νεολαίας. Έτσι, ο κόσμος μπορεί να συνδυάσει την επίσκεψή του στην έκθεση με τον καφέ ή το ποτό του στις καφετέριες και τα μπαρ της περιοχής. Αυτό φυσικά λειτουργεί και αντίστροφα, αφού αρκετός κόσμος πήγε για καφέ και πέρασε να δει “τι γίνεται εκεί πέρα, που έχουν μαζευτεί τόσα μηχανάκια”.

Το κόστος του εισιτηρίου στα €3 ήταν επίσης ένας θετικός παράγοντας για την προσέλευση του κόσμου και κυρίως δεν άφηνε την αίσθηση της αρπαχτής στους επισκέπτες. Γιατί όμως το αποκαλούμε εκδήλωση-έκθεση και όχι σκέτο έκθεση; Διότι πιστεύουμε ότι αυτή ήταν η συνταγή της επιτυχίας. Υπήρχαν στην είσοδο τα περίπτερα των εμπόρων και αντιπροσώπων (Ducati - Kosmocar A.E., Λυμπερόπουλος με Aprilia και Moto Guzzi, το Harley Davidson Athena και οι Bajaj, SWM και KTM) όμως στην πλειοψηφία τους τα περισσότερα εκθέματα ήταν μοτοσυκλέτες ιδιωτών. Έτσι ο επισκέπτης είχε την αίσθηση ότι δεν παρακολουθεί μια εμπορική έκθεση, αλλά περισσότερο μια μοτοσυκλετιστή εκδήλωση.

Όμως, την ποιότητα της εκδήλωσης την καθόρισαν τα εκθέματα και εδώ πραγματικά ενθουσιαστήκαμε. Τόσο οι κλασσικές μοτοσυκλέτες που είχαν φέρει οι συλλέκτες-ιδιοκτήτες τους, όσο και οι custom μοτοσυκλέτες που είχαν φτιαχτεί με μεράκι, ήταν πολύ υψηλού επιπέδου. Σιγά-σιγά οι συλλέκτες καταλαβαίνουν ότι οι μοτοσυκλέτες που έχουν δεν πρέπει να μένουν κλειδωμένες στα γκαράζ, αλλά να εκτίθενται στο ευρύ κοινό με κάθε ευκαιρία. Αποτελούν κληρονομιά των προηγούμενων γενεών στις επόμενες και δεν είναι απλώς αντικείμενα επένδυσης. Κάθε μία από αυτές τις μοτοσυκλέτες έχει μια ιστορία να πει και να διεγείρει τη φαντασία των νέων.

Το ίδιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για τις custom μοτοσυκλέτες. Μπορεί η διατήρηση της αυθεντικότητας να είναι σημαντική, όμως πάνω απ΄όλα οι μοτοσυκλέτες είναι για να προσφέρουν απόλαυση και ενασχόληση του ιδιοκτήτη τους με αυτές. Αν αυτό σημαίνει να βάλεις ακτινικά Brembo σε Ural, τότε λέμε ναι με χίλια!

https://bit.ly/MOTO_670

Επικαιρότητα

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa, ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.