Rimac Nevera (1.914 hp) vs KTM RC16 (270 hp) vs TTS Superbusa (380 hp) Drag Race - Video
Με τους Matt Watson, Dani Pedrosa και Chris Northover
Από τον
Κώστα Γκαζή
31/8/2023
Δείτε ένα απολαυστικό βίντεο του CarWow, του δημοφιλέστερου καναλιού αυτοκινήτου στο Youtube, σε συνεργασία με τον κανάλι του Bike World, με θέμα έναν αγώνα επιτάχυνσης μεταξύ του ηλεκτρικού αυτοκινήτου Rimac Nevera, του αγωνιστικού RC16 της KTM, και του υπερτροφοδοτούμενου Suzuki Superbusa της TTS.
Από τη μία έχουμε τη Rimac Nevera, ένα ηλεκτρικό hypercar κροατικής προέλευσης και απόδοσης 1.914 hp, με ροπή 240,6 kgm, βάρος 2.300 κιλών και κόστος στη Βρετανία 2.332.000 ευρώ!
Και τέλος, το Suzuki Superbusa της TTS Performance, απόδοσης 380 hp, με ροπή 34,6 kgm, βάρος 257 κιλών, και κόστος μόλις (σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές του στην κόντρα) 35.000 ευρώ.
Στο τιμόνι των οχημάτων της κόντρας έχουμε τους εξής οδηγούς / αναβάτες: Στο τιμόνι της Nevera, ο Mat Watson, παρουσιαστής του CarWow (βρετανική πλατφόρμα αγοραπωλησιών αυτοκινήτων συνοδευόμενη από θεαματικά βίντεο), στο τιμόνι του Superbusa ο Chris Northover, αγωνιζόμενος, συντάκτης μοτοσυκλέτας για τον βρετανικό τύπο και παρουσιαστής του Bike World, και στο τιμόνι του RC16 ο γνωστός μας από το MotoGP, Dani Pedrosa.
Το βίντεο έχει γυριστεί με πολύ χιούμορ, και με πλούσιο θέαμα. Το Nevera μπορεί να έχει προβάδισμα με την πρόσφυση των 4 τροχών που του χαρίζουν πλεονέκτημα στην εκκίνηση, όμως οι ικανότητες του Dani Pedrosa, τα ride-height devices του RC16 και το μικρό βάρος του ΚΤΜ φέρνουν τη MotoGP μοτοσυκλέτα μια ανάσα από το ηλεκτρικό hypercar, ενώ το Superbusa δεν μπορεί να βάλει την ιπποδύναμη στο έδαφος, με το συνεχές σπινάρισμα να χαλάει τις όποιες πιθανότητες είχε για τη νίκη.
Durabio: Πλαστικό από σιτάρι και καλαμπόκι! - Επεκτείνεται η χρήση του στις μοτοσυκλέτες της Honda
Ένα προϊόν της Mitsubishi Chemical - Η χρήση του μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
1/12/2025
Οι Ιάπωνες εφαρμόζουν ήδη εναλλακτικούς τρόπους για να μειώσουν τον περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο και ένας από αυτούς είναι και η δημιουργία εξαρτημάτων και μερών στις μοτοσυκλέτες τους από Durabio.
Τα εναλλακτικά υλικά που βασίζονται σε βιολογική μηχανική και ανακύκλωση μπαίνουν σιγά-σιγά και στις μοτοσυκλέτες παραγωγής έχοντας περάσει το στάδιο εξέλιξης που απαιτείται.
Οι κατασκευαστές, σε συνεργασία με άλλες εταιρείες του κλάδου, δείχνουν ότι μπορούν να μειώσουν τους ρύπους που παράγουν και να το κάνουν αυτό τόσο σε επίπεδο εργοστασίου -π.χ. με τη χρήση φωτοβολταϊκών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας -όσο και με τα ίδια τα μοντέλα τους που χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα μέρη και ανακυκλώσιμα υλικά.
Η Honda έχει βάλει σαν στόχο την ανθρακική ουδετερότητα έως το 2050 με τον ιαπωνικό κολοσσό να κάνει βήματα προς όλες τις σχετικές κατευθύνσεις για να το πετύχει αυτό, ενισχύοντας το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας αλλά και τις συνεργασίες με άλλες εταιρείες που εργάζονται επίσης προς αυτόν τον στόχο στον κλάδο της βιομηχανίας με την εξέλιξη νέων υλικών.
Από τα υλικά που χρησιμοποιεί η Honda στις μοτοσυκλέτες παραγωγής το Durabio είναι και εκείνο που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο και η χρήση του θα συνεχίζει να εξαπλώνεται στην κατασκευή ακόμη περισσότερων μερών για τα μοντέλα των Ιαπώνων. To Durabio είναι ένα βιο-βασισμένο τεχνικό πλαστικό το οποίο και εξελίχθηκε από την Mitsubishi Chemical, με το CB1000GT να είναι μέχρι στιγμής η νεότερη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Honda που το χρησιμοποιεί για τη ζελατίνα του, όχι όμως και η μοναδική.
Το μη βιοδιασπώμενο Durabio προέρχεται από ισοσορβίτη, ένα φυτικής προέλευσης υλικό που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές όπως είναι το μη βρώσιμο καλαμπόκι και σιτάρι. Μέσω της διαδικασίας καθαρισμού, τα φυσικά άμυλα του καλαμποκιού μετατρέπονται σε γλυκόζη, κατόπιν σε σορβιτόλη και τελικά σε ισοσορβίτη — μια υψηλής απόδοσης χημική ένωση που μπορεί να αντικαταστήσει παραδοσιακές πετρελαιοχημικές ουσίες.
Το Durabio έχει ως ιδιότητες την υψηλή οπτική καθαρότητα και την αυξημένη αντοχή και επιφανειακή ανθεκτικότητα έναντι άλλων τεχνικών πλαστικών και για αυτό χρησιμοποιείται κυρίως για την κατασκευή ζελατινών, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την κατασκευή άλλων πάνελ αφού μπορεί να χρωματιστεί με την επιφάνειά του να παραμένει λεία. Για έναν κατασκευαστή αυτό σημαίνει λιγότερα μέρη που χρειάζεται να βαφτούν, άρα και μείωση του κόστους παραγωγής αλλά και μείωση και τους περιβαλλοντικού αποτυπώματος της παραγωγής αφού τα λιγότερα μέρη που χρειάζονται βάψιμο φέρνουν μαζί τους και χαμηλότερους εκπεμπόμενους ρύπους.
Τα δυνατά και αδύνατα σημεία του Durabio έναντι του πλέξιγκλας (PMMA) και του πολυαρβονικού (PC)
Το Durabio παρουσιάζει επίσης υψηλή αντοχή στις γρατζουνιές, αντοχή στην κρούση και μακροχρόνια σταθερότητα στην υπεριώδη ακτινοβολία, σύμφωνα με τη Honda και αυτό το κάνει ιδανικό για την κατασκευή μερών για μοτοσυκλέτες, όπως και η αντοχή που παρουσιάζει στις υψηλές θερμοκρασίες.
Πρώτη φορά που το Durabio έκανε την εμφάνισή του σε μοτοσυκλέτα της Honda ήταν το 2025 στη ζελατίνα της CRF1100L Africa Twin, ενώ από τότε έχει χρησιμοποιηθεί στα NT1100 (σε μέρη του φαίρινγκ του), NC750X (πλαϊνά του φαίρινγκ, ουρά και ζελατίνα), X-ADV (στην ποδιά του), Forza 750 - στο κάλυμμα του τιμονιού και την καρίνα - και στο CB1000GT. Το NC750X ήταν μάλιστα η πρώτη μοτοσυκλέτα παγκοσμίως που χρησιμοποίησε χρωματισμένο Durabio για το φαίρινγκ του.
Η Honda χρησιμοποιεί επίσης πλαστικά στις μοτοσυκλέτες της που προέρχονται από ανακυκλωμένους προφυλακτήρες αυτοκινήτων, κάτι που έγινε εφικτό με την πρόοδο της τεχνολογίας γιατί το πλαστικό που προκύπτει από αυτούς ήταν μέχρι πρότινος δύσκολο να διαμορφωθεί σε κάτι πιο “περίπλοκο” και να χρησιμοποιηθεί ως εξάρτημα σε μοτοσυκλέτα. To Durabio χρησιμοποιείται και στα αυτοκίνητα, τόσο σε εξωτερικά μέρη τους όσο και σε μέρη της καμπίνας τους.