Ros: Η πρώτη Ελληνική ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που βγαίνει στην παραγωγή από την “C.H.A.”!

Το C.H.A.-Ros μπορεί να μοιάζει, αλλά θα ταπεινώνει τις Hayabusa!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/4/2021

Τα νούμερα που ανακοινώνει η ελληνική C.H.A. ζαλίζουν: Αυτονομία 1.000 χιλιομέτρων σε ταχύτητες ταξιδιού ή 220 χιλιόμετρα για την πλήρη αποφόρτιση κάνοντας χρήση όλης της διαθέσιμης ιπποδύναμης. Η διαφορά είναι τεράστια, όπως τεράστια είναι και η ιπποδύναμη που κρύβει ο «ΧΑΡΟΣ» όπως είναι ένας ετυμολογικός τρόπος να διαβάσεις το όνομα του μοντέλου και της εταιρείας μαζί!

Περισσότερους από 360 ίππους ανακοινώνει η C.H.A. για την μοτοσυκλέτα της που από το 2000 μελετά την ηλεκτροκίνηση ενώ πάνω από μία δεκαετία προετοιμασίας και ιδιαίτερα προσεκτικού σχεδιασμού κρύβει η Ros.

Κι όμως, στο παρελθόν κάθε απόπειρα να βγάλει η C.H.A. κάποιο μοντέλο σε παραγωγή, έστω και περιορισμένη, συντριβόταν στον σκόπελο της ελληνικής γραφειοκρατίας και διαφθοράς, πριν παρασυρθεί από τα άγρια κύματα των συμφερόντων των πετρελαιοπαραγωγών.

Όπως όλα σε αυτή την χώρα, έτσι και η C.H.A., βλέπει το όνειρό της να γίνεται πραγματικότητα με εξωτερική παρέμβαση και συγκεκριμένα με την ενίσχυση που έλαβε πρόσφατα από το επενδυτικό σχήμα A.M.V.R.O. που εικάζεται πως ελέγχεται από Έλληνες της ομογένειας. Βασικός όρος της τεράστιας επένδυσης είναι η γραμμή παραγωγής να δημιουργηθεί στην Ελλάδα και το ποσοστό των εισαγόμενων εξαρτημάτων και ανταλλακτικών να μην ξεπερνά το 30%!

Αυτό σημαίνει πως όχι μόνο η συναρμολόγηση αλλά και το 70% της παραγωγής θα γίνεται στην Ελλάδα, πράγμα άκρως εντυπωσιακό! Ως παράδειγμα να παραθέσουμε πως μόνο το 60% της Ducati Multistrada V4 φτιάχνεται σε απόσταση 150Km από την Bologna!

Το C.H.A.-Ros θα έχει περιορισμό της τελικής ταχύτητας στα 400km/h κι αυτό σύμφωνα με την C.H.A. γίνεται για λόγους ασφαλείας, ώστε να μην ξεπερνά την ταχύτητα που δηλώνουν οι αναβάτες των Hayabusa πως αγγίζουν, στις παράνομες κόντρες που στήνουν στην Αν. Θεσσαλονίκη, κοντά και στην έδρα της εταιρείας. Στόχος άλλωστε είναι να κυριαρχήσει με τις επιδόσεις της αλλά να μην ταπεινώσει την μοτοσυκλέτα – έμπνευση…

Η τιμή της δεν έχει ακόμη καθοριστεί, αναμένεται όμως να είναι άκρως απαγορευτική για όλους εμάς. Έτσι κι αλλιώς η C.H.A. δεν μπορεί να υποστηρίξει μαζικότερη παραγωγή αυτή την στιγμή. Σύμφωνα με τις αποκλειστικές πληροφορίες που διαθέτουμε, σκοπός είναι να τραβήξουν τα βλέμματα με το Ros και η περιορισμένη παραγωγή να τροφοδοτήσει με την σειρά της ένα πιο μαζικό, πιο καθημερινό μοντέλο που κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει εξαιρετική καριέρα στην Ελλάδα. Φτάνει φυσικά να το υποστηρίξει το ελληνικό κοινό που φαίνεται να σνομπάρει κάθε τι εγχώριο αντί να το υποστηρίξει!

Θέλουμε ο «ΧΑRΟΣ» να είναι ισάξιος του ονόματός του μονάχα για τον ανταγωνισμό και να αποδειχτεί όχι μόνο ασφαλής κι αξιόπιστος, αλλά και πως καταφέρνει όλα όσα υπόσχεται η C.H.A. για να την δούμε να ακμάζει και να μας φέρνει κι ένα πιο προσιτό, πιο οικονομικό μοντέλο!

 

Επίσης να ευχηθούμε σε όλους μας τους αναγνώστες καλό μήνα, καλή πρώτη Απριλίου, Καλή ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ!

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin