Σχέδια της BMW για την μέγιστη παθητική ασφάλεια

Πολλά στάδια μετά το C1
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/2/2021

Η BMW έχει εμπράκτως δείξει στο παρελθόν με το σκούτερ C1 πως υποστηρίζει την αναζήτηση για ένα δίκυκλο όχημα με αυξημένη παθητική ασφάλεια. Το C1 παρουσιάστηκε πριν 20 χρόνια και ήταν μία εξαιρετικά ακριβή μελέτη της BMW που τελειοποιήθηκε μετά από πολλά crash test και στηρίχθηκε επικοινωνιακά εκείνη την εποχή ως το σκούτερ που οδηγείς χωρίς να φοράς κράνος και δευτερεύων όφελος πως είσαι καλύτερα προστατευμένος από τον καιρό.

Σε κάθε περίπτωση ένα βασικό θέμα στο σχεδιασμό που σύμφωνα με τον εμπορικό κόσμο δεν βοήθησε στην εδραίωσή του στην αγορά, ήταν πως πρακτικά δεν είχε θέση συνεπιβάτη. Μπορούσες να βάλεις δεύτερο άτομο, αλλά με θυσίες και για τους δύο. Το νέο σχέδιο που κατέθεσε εδώ και καιρό η BMW, αλλά ήρθε τώρα στο φως μέσα από την WIPO, τον οργανισμό που προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα, μας δείχνει πως οι Γερμανοί πηγαίνουν τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω και ακυρώνουν οριστικά τον συνεπιβάτη.

Στο νέο σχέδιο ο αναβάτης πηγαίνει τελείως πίσω, ελάχιστα μπροστά από τον άξονα του πίσω τροχού, που μάλλον έχει και κινητήρα hub καθώς το σχέδιο μαρτυρά ηλεκτρικό όχημα. Απομακρυσμένος από τον εμπρός τροχό, ο αναβάτης θα έχει αναγκαστικά και ένα τιμόνι που δεν είναι απευθείας συνδεδεμένο με το εμπρός τροχό. Έτσι ώστε επιπρόσθετα να έχει λιγότερες πιθανότητες τραυματισμού από το τιμόνι σε περίπτωση σύγκρουσης.

Το βασικό στοιχείο είναι το μεταλλικό κλουβί που περικλείει την θέση οδήγησης, ένα roll cage αντίστοιχο αγωνιστικού οχήματος που εγκλωβίζει τον αναβάτη στο εσωτερικό του και τον προστατεύει.

Η σκέψη αυτή είναι παλιά, είπαμε πως το C1 έχει κλείσει εικοσαετία που βγήκε στην αγορά, άρα το μελετούσαν ήδη από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90. Από τότε έχουν υπάρξει κι άλλες, εκτεταμένες μελέτες για τα ατυχήματα μοτοσυκλετών μέσα στον αστικό ιστό, που δείχνουν πως ο μοτοσυκλετιστής δεν έχει πολλές πιθανότητες να αποφύγει τον τραυματισμό ακόμη κι αν προλάβει να φύγει από την μοτοσυκλέτα. Το κλειδί εδώ είναι ο αστικός ιστός, το κέντρα των πόλεων με ατυχήματα που δεν γίνονται με πολλά χιλιόμετρα και εκεί που δεν υπάρχει χώρος για να συρθεί κάποιος μέχρι να σταματήσει, χωρίς να χτυπήσει κάπου άλλου.

Η BMW με αυτό το σχέδιο θέλει να μελετήσει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες της αυξημένης παθητικής ασφάλειας για ξεκάθαρα ατομική μετακίνηση. Το κλουβί ασφαλείας στοχεύει ακριβώς σε αυτό και φαίνεται ξεκάθαρα η επιρροή του C1 στον σχεδιασμό του, από την πρόσθετη ενίσχυση που υπάρχει στο ύψος του ώμου. Αυτό το πρόσθετο μπράτσο είναι το πρώτο που έρχεται σε επαφή με την άσφαλτο εξασφαλίζοντας μία απόσταση από το έδαφος ώστε να μην εγκλωβιστούν τα άκρα του αναβάτη κάτω από το σκούτερ όταν αυτό πέσει.

Από εκεί και πέρα το σχέδιο δεν δείχνει οροφή, όπως είχε το C1 αλλά και τα σχέδιά του που κυκλοφόρησαν πέρσι το καλοκαίρι για μία ηλεκτρική νέα έκδοση. Δεν είναι όμως σίγουρο πως η οροφή θα απουσιάζει ολότελα, αν σκεφτεί κανείς πως εδώ βλέπουμε μόνο τον σκελετό και μάλιστα ένα βασικότερο στοιχείο, αυτό της μπροστινής ανάρτησης δεν αποκαλύπτεται καθόλου.

Σίγουρα θα είναι κάποιο εναλλακτικό σύστημα, ιδιαίτερα από την στιγμή που το τιμόνι δεν συνδέεται απευθείας στο πιρούνι και η BMW είναι εταιρεία που έχει δουλέψει αρκετά στα εναλλακτικά συστήματα αναρτήσεων.

Τα πόδια του αναβάτη θα είναι μπροστά, σε μία cruiser θέση οδήγησης και θυμόμαστε παλαιότερες αναφορές της BMW από μελέτες σε crash test που δείχνουν πως υπό προϋποθέσεις και πάντα με δεδομένο πως μιλάμε για αστικές μετακινήσεις στα όρια ταχύτητας του ΚΟΚ, μία τέτοια στάση σώματος προστατεύει από πιο σοβαρούς τραυματισμούς.

Όλο το εμπρός μέρος είναι φτιαγμένο για να απορροφά την πρόσκρουση και μπορείτε να θυμηθείτε και εδώ, πως η BMW έχει μελετήσει κάθε πιθανή λύση για λιγότερες ζημιές κατά την μετωπική σύγκρουση.

Η προσπάθεια για να έρθει το κέντρο βάρους χαμηλά και μπροστά, τώρα που ο αναβάτης κάθεται τέρμα πίσω, εικάζουμε πως θα γίνεται με τις μπαταρίες αλλά και με τον τύπο της εμπρός ανάρτησης.

Το τελευταίο στοιχείο είναι πως η BMW κατέθεσε τα σχέδια αυτά στο ευρωπαϊκό γραφείο της WIPO τον Αύγουστο του 2018 αλλά επέλεξε να μείνουν κλειδωμένα μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2021, ενώ τον Αύγουστο του 2020 ξεκλείδωσαν και τα σχέδια ενός ηλεκτρικού C1, όπως βλέπετε εδώ. Αυτό σημαίνει πως όλα τα παραπάνω δεν είναι μία σχεδιαστική άσκηση αλλά προσεκτικά σχεδιασμένα βήματα στην εξέλιξη ενός νέου ηλεκτρικού σκούτερ με έμφαση στην παθητική ασφάλεια και στην αυστηρά ατομική μετακίνηση.

Ετικέτες

MotoGP Βαλένθια, FP1: Jack Miller και Yamaha στη κορυφή

Αναμενόμενες "εκπλήξεις" στα ελεύθερα λόγω επιλογών στα ελαστικά
Jack Miller Valencia FP1 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/11/2025

Ο Jack Miller ήταν ο αναβάτης που έγραψε τον καλύτερο χρόνο στα τελευταία ελεύθερα δοκιμαστικά της σεζόν, βάζοντας στο τέλος ένα φρέσκο ζευγάρι ελαστικών.

Οι αναβάτες που είναι συνήθως πιο αργοί άλλαξαν τα ελαστικά τους με φρέσκα ελαστικά και οι ταχύτεροι κράτησαν αυτά που χρησιμοποιούσαν από την αρχή και αυτός ήταν ο λόγος που ο Miller βρέθηκε στην κορυφή του session με χρόνο 1:30,382 που πέτυχε προς το τέλος του, ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα των ελεύθερων δοκιμαστικών -μέχρι περίπου τα μισά- ταχύτερος όλων ήταν ο Alex Marquez που έκανε τελικά τον 6ο χρόνο, κρατώντας τα ίδια ελαστικά.

Ο χρόνος του Miller ήταν μακριά από το απόλυτο ρεκόρ γύρου στη Βαλένθια που πέτυχε το 2023 ο Maverick Vinales (1:28,931), ο οποίος επέστρεψε στη δράση μετά τον τραυματισμό του για βρεθεί στη 19η θέση. Το ρεκόρ του Ισπανού δεν αναμένεται να κρατήσει για πολύ ακόμη.

Ο Αυστραλός της Prima Pramac Yamaha Team ήταν 3,2 δέκατα πιο γρήγορος από τον δεύτερο Ai Ogura (Trackhouse MotoGP Team), ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Aleix Espargaro (Honda HRC Test Team) για να συμπληρώσει αυτή την μοναδική για φέτος τριάδα σε FP1.

Ο Raul Fernandez (Trackhouse MotoGP Team) έφερε μία ακόμη Aprilia στις πρώτες θέσεις με τον Franco Morbidelli (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) να κλείνει την πρώτη πεντάδα -ούτε αυτός άλλαξε ελαστικά.

Η V4 Yamaha YZR-M1 του Augusto Fernandez (Yamaha Factory Racing Team) ήταν 10η, ίσως στην πιο ελπιδοφόρα εμφάνισή της μέχρι τώρα, με το session βέβαια να μην έχει και ιδιαίτερη βαρύτητα για τον λόγο που σας αναφέραμε και αυτό φαίνεται και από τον χρόνο του Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP) που βρέθηκε 14ος, ενώ στη 18η θέση βρέθηκε ο Marco Bezzecchi. 

Ο Pecco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) είχε τον 21ο χρόνο και ήταν 2,5 δέκατα πιο γρήγορος από τον Nicolo Bulega που ζει το όνειρό του με την ευκαιρία που του έχει δοθεί -ήταν και ο μόνος που δοκίμασε σκληρό εμπρός ελαστικό-, ενώ 24ος και τελευταίος, 1,541 δλ. από την κορυφή, ήταν ο Jorge Martin επίσης στην επιστροφή του στη δράση.
 

 

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος

1

Jack MILLER

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'30.382

2

Ai OGURA

Trackhouse MotoGP Team

1'30.705

3

Aleix ESPARGARO

Honda HRC Test Team

1'30.707

4

Raul FERNANDEZ

Trackhouse MotoGP Team

1'30.800

5

Franco MORBIDELLI

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'30.860

6

Alex MARQUEZ

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'30.884

7

Joan MIR

Honda HRC Castrol

1'30.926

8

Pedro ACOSTA

Red Bull KTM Factory Racing

1'30.998

9

Fabio DI GIANNANTONIO

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'31.033

10

Augusto FERNANDEZ

Yamaha Factory Racing Team

1'31.035

11

Fermin ALDEGUER

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'31.113

12

Luca MARINI

Honda HRC Castrol

1'31.146

13

Johann ZARCO

CASTROL Honda LCR

1'31.171

14

Fabio QUARTARARO

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'31.204

15

Alex RINS

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'31.301

16

Brad BINDER

Red Bull KTM Factory Racing

1'31.319

17

Enea BASTIANINI

Red Bull KTM Tech3

1'31.326

18

Marco BEZZECCHI

Aprilia Racing

1'31.364

19

Maverick VIÑALES

Red Bull KTM Tech3

1'31.430

20

Somkiat CHANTRA

IDEMITSU Honda LCR

1'31.454

21

Francesco BAGNAIA

Ducati Lenovo Team

1'31.528

22

Miguel OLIVEIRA

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'31.715

23

Nicolo BULEGA

Ducati Lenovo Team

1'31.766

24

Jorge MARTIN

Aprilia Racing

1'31.923