Σχέδια της BMW για την μέγιστη παθητική ασφάλεια

Πολλά στάδια μετά το C1
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

19/2/2021

Η BMW έχει εμπράκτως δείξει στο παρελθόν με το σκούτερ C1 πως υποστηρίζει την αναζήτηση για ένα δίκυκλο όχημα με αυξημένη παθητική ασφάλεια. Το C1 παρουσιάστηκε πριν 20 χρόνια και ήταν μία εξαιρετικά ακριβή μελέτη της BMW που τελειοποιήθηκε μετά από πολλά crash test και στηρίχθηκε επικοινωνιακά εκείνη την εποχή ως το σκούτερ που οδηγείς χωρίς να φοράς κράνος και δευτερεύων όφελος πως είσαι καλύτερα προστατευμένος από τον καιρό.

Σε κάθε περίπτωση ένα βασικό θέμα στο σχεδιασμό που σύμφωνα με τον εμπορικό κόσμο δεν βοήθησε στην εδραίωσή του στην αγορά, ήταν πως πρακτικά δεν είχε θέση συνεπιβάτη. Μπορούσες να βάλεις δεύτερο άτομο, αλλά με θυσίες και για τους δύο. Το νέο σχέδιο που κατέθεσε εδώ και καιρό η BMW, αλλά ήρθε τώρα στο φως μέσα από την WIPO, τον οργανισμό που προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα, μας δείχνει πως οι Γερμανοί πηγαίνουν τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω και ακυρώνουν οριστικά τον συνεπιβάτη.

Στο νέο σχέδιο ο αναβάτης πηγαίνει τελείως πίσω, ελάχιστα μπροστά από τον άξονα του πίσω τροχού, που μάλλον έχει και κινητήρα hub καθώς το σχέδιο μαρτυρά ηλεκτρικό όχημα. Απομακρυσμένος από τον εμπρός τροχό, ο αναβάτης θα έχει αναγκαστικά και ένα τιμόνι που δεν είναι απευθείας συνδεδεμένο με το εμπρός τροχό. Έτσι ώστε επιπρόσθετα να έχει λιγότερες πιθανότητες τραυματισμού από το τιμόνι σε περίπτωση σύγκρουσης.

Το βασικό στοιχείο είναι το μεταλλικό κλουβί που περικλείει την θέση οδήγησης, ένα roll cage αντίστοιχο αγωνιστικού οχήματος που εγκλωβίζει τον αναβάτη στο εσωτερικό του και τον προστατεύει.

Η σκέψη αυτή είναι παλιά, είπαμε πως το C1 έχει κλείσει εικοσαετία που βγήκε στην αγορά, άρα το μελετούσαν ήδη από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90. Από τότε έχουν υπάρξει κι άλλες, εκτεταμένες μελέτες για τα ατυχήματα μοτοσυκλετών μέσα στον αστικό ιστό, που δείχνουν πως ο μοτοσυκλετιστής δεν έχει πολλές πιθανότητες να αποφύγει τον τραυματισμό ακόμη κι αν προλάβει να φύγει από την μοτοσυκλέτα. Το κλειδί εδώ είναι ο αστικός ιστός, το κέντρα των πόλεων με ατυχήματα που δεν γίνονται με πολλά χιλιόμετρα και εκεί που δεν υπάρχει χώρος για να συρθεί κάποιος μέχρι να σταματήσει, χωρίς να χτυπήσει κάπου άλλου.

Η BMW με αυτό το σχέδιο θέλει να μελετήσει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες της αυξημένης παθητικής ασφάλειας για ξεκάθαρα ατομική μετακίνηση. Το κλουβί ασφαλείας στοχεύει ακριβώς σε αυτό και φαίνεται ξεκάθαρα η επιρροή του C1 στον σχεδιασμό του, από την πρόσθετη ενίσχυση που υπάρχει στο ύψος του ώμου. Αυτό το πρόσθετο μπράτσο είναι το πρώτο που έρχεται σε επαφή με την άσφαλτο εξασφαλίζοντας μία απόσταση από το έδαφος ώστε να μην εγκλωβιστούν τα άκρα του αναβάτη κάτω από το σκούτερ όταν αυτό πέσει.

Από εκεί και πέρα το σχέδιο δεν δείχνει οροφή, όπως είχε το C1 αλλά και τα σχέδιά του που κυκλοφόρησαν πέρσι το καλοκαίρι για μία ηλεκτρική νέα έκδοση. Δεν είναι όμως σίγουρο πως η οροφή θα απουσιάζει ολότελα, αν σκεφτεί κανείς πως εδώ βλέπουμε μόνο τον σκελετό και μάλιστα ένα βασικότερο στοιχείο, αυτό της μπροστινής ανάρτησης δεν αποκαλύπτεται καθόλου.

Σίγουρα θα είναι κάποιο εναλλακτικό σύστημα, ιδιαίτερα από την στιγμή που το τιμόνι δεν συνδέεται απευθείας στο πιρούνι και η BMW είναι εταιρεία που έχει δουλέψει αρκετά στα εναλλακτικά συστήματα αναρτήσεων.

Τα πόδια του αναβάτη θα είναι μπροστά, σε μία cruiser θέση οδήγησης και θυμόμαστε παλαιότερες αναφορές της BMW από μελέτες σε crash test που δείχνουν πως υπό προϋποθέσεις και πάντα με δεδομένο πως μιλάμε για αστικές μετακινήσεις στα όρια ταχύτητας του ΚΟΚ, μία τέτοια στάση σώματος προστατεύει από πιο σοβαρούς τραυματισμούς.

Όλο το εμπρός μέρος είναι φτιαγμένο για να απορροφά την πρόσκρουση και μπορείτε να θυμηθείτε και εδώ, πως η BMW έχει μελετήσει κάθε πιθανή λύση για λιγότερες ζημιές κατά την μετωπική σύγκρουση.

Η προσπάθεια για να έρθει το κέντρο βάρους χαμηλά και μπροστά, τώρα που ο αναβάτης κάθεται τέρμα πίσω, εικάζουμε πως θα γίνεται με τις μπαταρίες αλλά και με τον τύπο της εμπρός ανάρτησης.

Το τελευταίο στοιχείο είναι πως η BMW κατέθεσε τα σχέδια αυτά στο ευρωπαϊκό γραφείο της WIPO τον Αύγουστο του 2018 αλλά επέλεξε να μείνουν κλειδωμένα μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2021, ενώ τον Αύγουστο του 2020 ξεκλείδωσαν και τα σχέδια ενός ηλεκτρικού C1, όπως βλέπετε εδώ. Αυτό σημαίνει πως όλα τα παραπάνω δεν είναι μία σχεδιαστική άσκηση αλλά προσεκτικά σχεδιασμένα βήματα στην εξέλιξη ενός νέου ηλεκτρικού σκούτερ με έμφαση στην παθητική ασφάλεια και στην αυστηρά ατομική μετακίνηση.

Ετικέτες

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα
Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα
Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.