Suzuki: Το σίριαλ "Turbo" καλά κρατεί!

Συνεχίζεται η αέναη εξέλιξη της turbo μοτοσυκλέτας της
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/11/2019

Το 2013, η Suzuki αποφάσισε να μας αφήσει με το σαγόνι στο πάτωμα όταν παρουσίασε το Recursion. Ένα πρωτότυπο με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα 588cc, με έναν ΕΕΚ, που τροφοδοτούνταν με τεράστιες ποσότητες αέρα απ’ το Turbo και την ιπποδύναμή του να φτάνει τους 100 ίππους. Αισθητικά, ξέφευγε απ’ την σχεδιαστική ταυτότητα της Suzuki, με  μονόμπρατσο ψαλίδι, εντυπωσιακές ζάντες και φαίρινγκ που παραπέμπουν σε neoretro café racer.

Δυστυχώς, το μόνο που κάνει η Suzuki έκτοτε είναι να εξελίσσει σταθερά τόσο τον κινητήρα (από την άλλη ευτυχώς, μιας και δεν δείχνει να παρατά τα σχέδιά της), που τον είδαμε να αυξάνεται σε κυβισμό και να αποκτά δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους όσο και το πλαίσιο, που την τελευταία φορά ήταν ενεργό μέρος του intercooler.

Τώρα, η Suzuki κατέθεσε νέες πατέντες σχετικά με την εξέλιξη του concept και παράλληλα επιβεβαίωσε από τη μεριά της το ρεπορτάζ μας με τα μοντέλα που δεν θα δούμε το 2020, αφού δεν υπήρξε καν υπόνοια για πρωτότυπο στην EICMA. Όπως φαίνεται όμως απ’ τα σχέδιά της, συνεχίζεται η εξέλιξη καθώς υπάρχουν μεγάλες αλλαγές τόσο στον κινητήρα όσο και το πλαίσιο. Το ευτύχημα είναι πως το μονόμπρατσο ψαλίδι παραμένει, με μόνο τις ζάντες να αλλάζουν σχέδιο.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Είναι η τρίτη φορά που βλέπουμε το πλαίσιο του Recursion να αλλάζει (ή καλύτερα του ΧΕ7 ή ακόμη καλύτερα του GSX700T, αφού όλα αυτά είναι τα ονόματα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την turbo μοτοσυκλέτα της). Αρχικά ήταν αλουμινένιο, έπειτα έγινε χωροδικτύωμα με ενεργό ρόλο ως κύκλωμα του intercooler, ενώ τώρα έχει αλλάξει αρχιτεκτονική. Συγκεκριμένα παραμένει ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα με πλάκες που συνδέουν το ψαλίδι με αυτό και δένουν στο πίσω μέρος του κινητήρα. Ωστόσο, δεν είναι ευδιάκριτο αν το νέο πλαίσιο εξακολουθεί να είναι μέρος του κυκλώματος του intercooler.

Τα υπόλοιπα σχέδια της Suzuki εστιάζουν κυρίως στην χωροταξία, τη θέση της τουρμπίνας και τη νέα θέση του καταλύτη. Το σύστημα εξαγωγής είναι εμφανώς τροποποιημένο με το turbo (βλ. #3 στα σχέδια) να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην εξαγωγή για την εξάλειψη του turbo lag και είναι μεταξύ των δύο ψυγείων. Για αυτό το λόγο μειώθηκε και το πλάτος του κάτω ψυγείου στο μισό.  Επιπλέον, χρησιμοποιείται ένας μεγάλης διαμέτρου σωλήνας σχήματος L (ανεστραμμένο βλ. #51) που στέλνει τα καυσαέρια στον καταλύτη (#50) και μετά καταλήγουν στο τελικό που βρίσκεται κάτω από τον κινητήρα για την καλύτερη συγκέντρωση των μαζών χαμηλά και στο κέντρο της μοτοσυκλέτας. Ολόκληρη η τροποποίηση του συστήματος εξαγωγής έγινε αφενός μεν όπως είπαμε για την εξάλειψη του turbo lag και αφετέρου για να φτάνει πιο γρήγορα ο καταλύτης στην απαραίτητη θερμοκρασία για τη σωστή λειτουργία του.

Τα σχέδια χωρίς τα ψυγεία μας αποκαλύπτουν περισσότερες πληροφορίες, με την εισαγωγή του turbo (βλ. #33) που έρχεται από το φίλτρο αέρα, ενώ ο σωλήνας #34 μεταφέρει τον πεπιεσμένο αέρα στο intercooler που βρίσκεται στο πάνω μέρος του κινητήρα, πριν περάσει στους αυλούς εισαγωγής. Όπως και στα παλιότερα σχέδια της Suzuki, έτσι και εδώ βλέπουμε πως έχει διατηρηθεί το υγρόψυκτο ψυγείο λαδιού (#27) που βρίσκεται δίπλα απ’ το φίλτρο (#28), το οποίο καταλαμβάνει λιγότερο χώρο απ’ τα κλασικά.

Ετικέτες

BOAK: Νέα αποζημίωση στην κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ

Καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις οδηγούν σε νέα οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου
ΒΟΑΚ
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/10/2025

Μετά την πρόσφατη αποζημίωση των 21 εκατ. ευρώ για το τμήμα Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, ο ανάδοχος (ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) του έργου Χερσόνησος–Νεάπολη ζητά πλέον 124 εκατ. ευρώ, επικαλούμενος καθυστερήσεις λόγω έλλειψης ωριμότητας των απαλλοτριώσεων

Η υπόθεση αφορά το τμήμα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) από Χερσόνησο έως Νεάπολη, που υλοποιείται από την κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ – ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Το έργο, μήκους 22,44 χιλιομέτρων, λαμβάνει παράταση 16,3 μηνών καθώς οι καθυστερήσεις στην παράδοση των απαλλοτριωμένων χώρων εμπόδισαν την πρόοδο των εργασιών.

Η αρχική ημερομηνία ολοκλήρωσης, του κυβερνητικά πολυδιαφημισμένου έργου, είχε οριστεί για τις 21 Απριλίου 2027, ωστόσο, όπως σημειώνεται στην απόφαση του Υπουργείου Υποδομών, “δεν διαπιστώθηκαν εργασίες που θα μπορούσε να εκτελέσει ο ανάδοχος για να περιορίσει τις καθυστερήσεις”, αναλαμβάνοντας εμμέσως την ευθύνη. Έτσι, το υπουργείο αποδέχτηκε το δικαίωμα του αναδόχου να ζητήσει αποζημίωση, το ακριβές ύψος της οποίας παραμένει άγνωστο, καθώς “θα οριστικοποιηθεί μετά την υποβολή όλων των απαιτούμενων δικαιολογητικών και την εξέτασή τους από την Αναθέτουσα Αρχή”.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει το υψηλό κόστος που προκαλούν οι ελλείψεις ωριμότητας στα μεγάλα έργα υποδομής. Οι καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις, που δεν αποτελούν ευθύνη του αναδόχου, μεταφράζονται σε σημαντικές αποζημιώσεις προς τις εταιρείες, τις οποίες τελικά επωμίζεται το Δημόσιο.

Το έργο Χερσόνησος–Νεάπολη περιλαμβάνει:

  • 22,44 χλμ. αυτοκινητόδρομου με πλάτος οδοστρώματος 21,5 μ.
  • 9,65 χλμ. παράπλευρου και κάθετου δικτύου
  • 12 γέφυρες μονού κλάδου (1,7 χλμ.)
  • 5 σήραγγες συνολικού μήκους 6,75 χλμ.
  • 5 ανισόπεδους κόμβους

Το τμήμα αυτό αποτελεί το δεύτερο εργοτάξιο του ΒΟΑΚ που έχει ξεκινήσει κατασκευές, μετά το Νεάπολη–Άγιος Νικόλαος, όπου οι εργασίες προχωρούν. Το έργο των 14,5 χιλιομέτρων, με κόστος 186 εκατ. ευρώ, υλοποιείται επίσης από την ΤΕΡΝΑ και την ΑΚΤΩΡ και έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Η νέα διεκδίκηση των 124 εκατ. ευρώ επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της επαρκούς προετοιμασίας των μεγάλων έργων πριν από τη δημοπράτησή τους, ένα θέμα που, όπως φαίνεται, κοστίζει ακριβά στην πολιτεία και κατ’ επέκταση στους πολίτες.