Συνέντευξη του Ν1 των KTM/Husqvarna/GASGAS κ.Stefan Pierer: Μιλώντας για όλα - Δυνατή Αποκλειστικότητα MOTO!

Από τον ανταγωνισμό με τους Κινέζους και τους Ιάπωνες, έως το μέλλον της αγοράς
Συνέντευξη Stefan Pierer ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/3/2023

Από την θέση του μεγαλύτερου Ευρωπαίου κατασκευαστή και ενός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους της βιομηχανίας μοτοσυκλέτας, ο Stefan Pierer ανοίγει πλήρως τα χαρτιά του και χωρίς ενδοιασμούς μιλά για όλους απατώντας με τον τρόπο που τον έχει καθιερώσει ως τον CEO εργοστασίου, με την μεγαλύτερη αμεσότητα στο ευρύ κοινό.

Προσπαθήστε να θυμηθείτε ποια είναι η τελευταία φορά που είδατε συνέντευξη από ιδιοκτήτη εργοστασίου μοτοσυκλετών στις οποίες μιλά ανοικτά για τον ανταγωνισμό, τους στρατηγικούς συνεργάτες του και το πλάνο της εταιρείας για τα επόμενα χρόνια. Δεν θα βρείτε δηλώσεις από κάποιον σε αντίστοιχο πόστο, πόσο μάλλον μία συνέντευξη που αποκαλύπτει τα επόμενα μοντέλα, τα ποσοστά συνιδιοκτησίας στις κοινοπραξίες και το στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης! Στο παρελθόν ο Pierer έχει υπάρξει ιδιαίτερα χειμαρρώδης σε παρόμοιες συνεντεύξεις αποκαλύπτοντας πλάνα που δεν τα γνώριζε ούτε το εμπορικό τμήμα που δεχόταν αμέσως μετά διευκρινιστικά τηλεφωνήματα. Δεν το λέω τυχαία, το παράδειγμα των δικύλινδρων 490 περιγράφει ακριβώς αυτή την περίπτωση με την πιθανή εξήγηση για τους λόγους που ο Pierer να έκανε κάτι τέτοιο να βρίσκονται στο editorial του τεύχους που μόλις κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες. Από εκεί και πέρα η αποκάλυψη σχεδίων που βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο είναι και μία πρακτική που μόνο ο κος Pierer ακολουθεί και μόνο απέναντι στον Alan Cathcart, μόνιμο συνεργάτη του ΜΟΤΟ τα τελευταία 25 χρόνια. Το αφεντικό της ΚΤΜ δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις ωστόσο έχει καθιερώσει ένα ετήσιο ραντεβού με τον Alan Cathcart, επιμένοντας στον έντυπο τύπο που είναι ο μόνος τρόπος να φιλοξενηθεί μία τέτοια συνέντευξη με την σοβαρότητα που της αρμόζει και σε όλο της το μήκος καθότι είναι τεράστια. Στο επόμενο λοιπόν τεύχος του ΜΟΤΟ θα φιλοξενήσουμε την μεγάλη αυτή συνέντευξη του Stefan Pierer αλλά θα δώσουμε εδώ μπόλικες πληροφορίες για το μέλλον της γκάμας, την συνεργασία με Bajaj, CF MOTO και MV AGUSTA καθώς και όσα πιστεύει για την ηλεκτροκίνηση, τα σκούτερ και τους αγώνες μοτοσυκλετών:

Το 2022 η PIERER Mobility σημείωσε την δωδέκατη συνεχή χρονιά με ρεκόρ πωλήσεων και 19% αύξηση συγκριτικά με το 2021. Θα ήταν ακόμη καλύτερα αν δεν υπήρχε πρόβλημα με την αλυσίδα ανεφοδιασμού;

Stefan Pierer: Πράγματι είναι στενάχωρο που χάσαμε πωλήσεις 15.000 μονάδων μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2022, κυρίως γιατί η Bosch που είναι βασικός μας προμηθευτής στα ηλεκτρονικά έκανε περικοπές κατά 30% σε όλες μας τις παραγγελίες. Είναι λυπηρό πρώτα για τους πελάτες που είχαν παραγγείλει και περίμεναν τις μοτοσυκλέτες τους και έπειτα για εμάς καθώς αντί για το 19% που είπες θα είχαμε φτάσει στο +35%. Προσπάθησαν και αυτοί να κινηθούν πιο γρήγορα, έκοψαν την παραγωγή των νεότερων ημιαγωγών για να αυξήσουν την παραγωγή σε εκείνους που χρειάζεται η αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά και πάλι δεν κατάφεραν να καλύψουν την ζήτηση.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία επηρέασε την παραγωγή επίσης;

Stefan Pierer: Σίγουρα αυτό συνέβη περισσότερο για τα αυτοκίνητα και λιγότερο στις μοτοσυκλέτες καθώς στην Ουκρανία λειτουργούσαν ορισμένοι πολύ συγκεκριμένοι προμηθευτές. Σημαντικό πρόβλημα ήταν το κόστος της ενέργειας που σκαρφάλωσε σε επίπεδα ρεκόρ που διαδέχτηκε την γελοιότητα με τα μεταφορικά κόστη όπου οι αερομεταφορές αυξήθηκαν με διπλάσιο ποσοστό ενώ το κόστος ανά κοντέινερ οκταπλασιάστηκε! Κανονικά ένα εμπορευματοκιβώτιο 40 ποδιών ερχόταν στο Ρότερνταμ ή το Αμβούργο από την Κίνα με κόστος $3,000/3,500 και ένα χρόνο πριν είχε φτάσει τα $24,000! Και αν ρωτούσες τον μεταφορέα αν είναι σοβαρός ή σου κάνει πλάκα, σου απαντούσε αν θέλεις το εμπόρευμα ή όχι, γιατί υπάρχει πελάτης που περιμένει να γεμίσει την θέση. Μιλάμε για τρέλα!

Αυτά τα θέματα επηρέασαν το εργατικό δυναμικό; Πόσα άτομα απασχολείτε τώρα;

Stefan Pierer: Το έμψυχο δυναμικό αυξήθηκε κατά 16% το τελευταίο χρόνο, συγκεκριμένα 839 άτομα και τώρα απασχολούμε 6.088 σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους οι 5.000 στην Αυστρία (όλων των εθνικοτήτων) και οι υπόλοιποι στο εξωτερικό. Όπως και όλοι οι εργοδότες όμως, αντιμετωπίζουμε πρόβλημα να βρούμε νέους ανθρώπους αν και λιγότερο από άλλες βιομηχανίες γιατί προσφέρουμε τους υψηλότερους μισθούς στον τομέα μας, την ίδια ώρα που έχουμε ένα υγιές 5% εξόδου. Που σημαίνει πως για να πάρω 800 ανθρώπους παραπάνω, έπρεπε να βρω 1100! Σε κάθε περίπτωση το μέγεθος της εταιρείας και το όνομα καθιστά πιο εύκολο να βρει κανείς εργαζομένους. Είναι σημαντικό πως το 20% ή αλλιώς 1.200 άτομα εργάζονται στο R&D, που είναι τεράστιο νούμερο!

Από τις 376,000 μονάδες που παραδώσατε το 2022 πόσα ήταν τα off road;

Stefan Pierer: Το 40% είναι off road και μιλάω για όλες τις μάρκες. Αντιγράφουμε αυτό που κάνει η αυτοκινητοβιομηχανία εδώ και χρόνια, όπως η Volkswagen, χρησιμοποιούμε τον ίδιο κινητήρα για KTM, Husqvarna ή GASGAS. Όταν ξεκίνησα να το κάνω αυτό το 2013 ήμουν ανήσυχος για την αντιμετώπιση των πελατών αλλά η αγορά ανταποκρίθηκε μία χαρά. Κράτησα το ποσοστό της KTM και οι νέες μάρκες πήραν ποσοστό από τους Ιάπωνες κατασκευαστές. Μπορεί να μην θέλουν όλοι να καβαλούν την μοτοσυκλέτα που βρίσκεται στην κορυφή της αγοράς και να θέλουν ένα Ευρωπαϊκό προϊόν. Εδώ η Ισπανική GASGAS έδωσε σημαντική βοήθεια καθώς μπορεί να έρθει 8% με 10% φθηνότερα από την αντίστοιχη KTM ενώ διαφέρει αρκετά και στην εμφάνιση. Η κατάκτηση του περσινού τίτλου στο Rally Dakar από τον Sam Sunderland με GASGAS έδωσε σημαντική ώθηση στην μάρκα και στις αξίες που πρεσβεύει.

Η γκάμα της GASGAS θα επεκταθεί στις street;

Stefan Pierer: Ναι, με πάσα βεβαιότητα

Χρησιμοποιώντας τα ίδια μοντέλα με την KTM;

Stefan Pierer: Εξαρτάται, η GASGAS έχει πιο νεανικό κοινό αλλά βρισκόμαστε στην αρχή του χτισίματός της. Πιέσαμε τις καταστάσεις με την πλατφόρμα του LC4 αλλά ίσως να ήταν λάθος γιατί εκεί είμαστε πρώτοι με διαφορά και στο τέλος απλά κάνεις τα πράγματα περίπλοκα για τον πελάτη και αυτό δεν είναι το καλύτερο. Θα δείτε να έρχεται ένα κανονικό GASGAS Supermoto που θα βγάζει πινακίδα όπως και μία γυμνή μοτοσυκλέτα ενώ στο άμεσο μέλλον η GASGAS θα μπει στην μεσαία κατηγορία των δικύλινδρων.

Συνέντευξη Stefan Pierer ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Ακολουθούν αρκετές πληροφορίες για την GASGAS στα MotoGP, πράγμα που οδηγεί σε ερωτήσεις για την εμπλοκή της CFMOTO και τελικά σε ερωτήσεις σχετικά με την συνεργασία τους

Stefan Pierer: Έχουμε κάνει μία κοινοπραξία με την CFMOTO πριν από τέσσερα χρόνια στην οποία η KTM συμμετέχει κατά 49% με βασική συνεισφορά μας σε αυτή την πνευματική ιδιοκτησία (σχέδια κινητήρων δηλαδή) όπως και γενικότερα μηχανολογικά σχέδια. Αν κάνεις την κίνηση να πας στην Κίνα με δικό σου σχέδιο, θα πρέπει να έχεις βάλει μία τιμή ήδη αλλιώς πρακτικά το κάνεις δώρο καθώς αντιγράφεται σε χρόνο ρεκόρ. Οι Κινέζοι θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο, οπότε είναι μεγάλη πρόκληση να καταφέρεις να δημιουργήσεις κοινοπραξία μαζί τους και να τους καθοδηγήσεις μέσα από αυτή. Η πανδημία δεν βοήθησε καθόλου σε αυτό, τα τελευταία τρία χρόνια δεν μπορούσα να τους επισκεφτώ καθόλου. Αυτή την στιγμή όλες οι μοτοσυκλέτες μας εκτός της σειράς 390, φτιάχνονται στην Αυστρία όπως φυσικά και όλα τα off-road. Το πλάνο είναι να μεταφερθεί στην Κίνα η παραγωγή των entry level έως και της μεσαίας κατηγορίας και όλες οι premium όπως και όλα τα off-road να παραμείνουν στην Αυστρία. Τον Ιανουάριο όμως που πήγα στην Ινδία, είδα πως είχαν φτάσει και εκεί σε πολύ καλό επίπεδο και θα μπορούσαμε και εκεί να βγάλουμε δικύλινδες μοτοσυκλέτες που είναι πολύ σημαντικό. Δεν μπορείς να πουλήσεις στην Ινδία μία Κινέζικη μοτοσυκλέτα, είναι αδύνατο.

Αυτά τα δικύλινδρα δεν θα είναι όμως τα 490 στην κατηγορία των πεντακοσίων κυβικών που δουλεύατε για κάποια χρόνια, αυτό το σχέδιο έχει εγκαταλειφθεί.

Stefan Pierer: Ναι σωστά θα προχωρήσουμε με την πλατφόρμα του 790, γιατί να ξανά εφεύρουμε τον τροχό; Μπορεί να το ονομάσουμε 690 ή κάτι αντίστοιχο όπως κάνει η BMW αλλά είναι δευτερεύουσας σημασίας το όνομα. Για εμένα η κατηγορία των πεντακοσίων κυβικών βρίσκεται πλέον σε κάθοδο για αυτό και σταματήσαμε το RC490 γιατί θα φέρουμε τιμολογιακά πιο κάτω το 790, ονομάζοντάς το 690 ή 650. Είναι πιο εύκολο πλέον να ρυθμίσεις την παραγωγή σε τιμές ικανοποιητικές για αυτό το επίπεδο κυβισμού παρά για πιο κάτω, όλοι στα 500 κυβικά ανεβάζουν τιμές και πλησιάζουν εκείνες της μεγαλύτερης κατηγορίας, άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος.

Να περιμένουμε λοιπόν και δικύλινδρο εν σειρά 790 από την Ινδία μέσα στα επόμενα δύο χρόνια; Και ποιες αγορές θα εξυπηρετεί αυτό;

Stefan Pierer: Σίγουρα θα γίνει τέτοιο βήμα με την γυμνή μοτοσυκλέτα να έρχεται πρώτη και το εργοστάσιο εκεί να εξυπηρετεί India, Nepal, Sri Lanka, Indonesia ίσως και η Αυστραλία, ο κατακερματισμός είναι δηλαδή γεωγραφικός. Οι βασικές ασιατικές αγορές θα εξυπηρετούνται από την CFMOTO όμως και όχι από την Bajaj. Οι κινέζοι τρέχουν με απίστευτη ταχύτητα τις εξελίξεις και πλέον στα μικρά κυβικά δεν υπάρχει ανταγωνισμός από την Ιαπωνία αλλά από την Κίνα. Τα είδα και στην EICMA όταν πήγα τον περασμένο Νοέμβριο όπου επισκέφτηκα τρία περίπτερα των CFMOTO, Benelli και Voge που λειτουργεί σε κοινοπραξία με την BMW.

Η CFMOTO ετοιμάζει ένα 1000 κυβικών V4 superbike και ένα 1279 κυβικών Super Naked, αυτά στηρίζονται σε μοτοσυκλέτες της KTM; Μία πολιτική RC16 ας πούμε;

Stefan Pierer: Οι Κινέζοι είναι πολύ επιθετικοί και πολύ γενναίοι, όπως επίσης και πρωταθλητές στην αντιγραφή και στις ανακοινώσεις νέων μοντέλων. Δεν έχω ιδέα από πού έχουν αντιγράψει αυτές τις ιδέες αλλά σίγουρα δεν έχουν να κάνουν με εμάς.

Από την στιγμή όπως που εσείς αναλαμβάνετε την διακίνηση των CFMOTO στην Ευρώπη, μπορεί αυτά τα μοντέλα, αν βγουν, να φτάσουν να πωλούνται δίπλα στα KTM (στις χώρες που οι αντιπροσωπείες θα είναι ίδιες).

Stefan Pierer: Το κλειδί είναι στο αν. Ας φτάσουμε να δούμε μοντέλα προ-παραγωγής από τα παραπάνω και μετά συζητάμε τι θα κάνουμε με αυτά!

Η συνεργασία με την Bajaj μετά από την σύσφιξη σχέσεων με την CFMOTO παραμένει το ίδιο δυνατή; Πως το αντιμετωπίζουν; Αποτελεί αυτό ένα πολύπλοκο θέμα όπως γράφουμε και στο προφητικό editorial του τρέχοντος τεύχους, συμπυκνώνουμε την απάντηση του Pierer στα παρακάτω:

Stefan Pierer: Με τον Rajiv Bajaj έχω αναπτύξει πλέον πραγματική φιλία στην πράξη η συμφωνία μας είναι ομοίως κερδοφόρα και για τους δυο μας, χωρίς την Bajaj δεν θα είχαμε φτάσει στην κορυφή των πωλήσεων που βρισκόμαστε τώρα. Άλλωστε και εκείνοι κάνουν κάτι αντίστοιχο με την Triumph. Από το 2016 προσπαθούν να κάνουν να βγάλουν μία μοτοσυκλέτα από κοινού και φέτος το Φθινόπωρο θα την δούμε επιτέλους να έρχεται. Ο ανταγωνισμός με κρατά σε εγρήγορση, ισχύει το ίδιο και για την κίνηση της Triumph και της Ducati να μπουν στο Motocross. Βλέπουν τα δικά μας νούμερα και θέλουν να δοκιμάσουν. Ας έρθουν! Ο ανταγωνισμός είναι καλό πράγμα!

Αντίστοιχα θα μπείτε και εσείς στα ηλεκτρικά ή τα σκούτερ;

Stefan Pierer: Η KTM έχει υπάρξει πρωτοπόρος στα ηλεκτρικά με το Freeride καθώς και τις μικρές ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες για τα παιδιά. Στο μεταξύ το Freeride είναι μία εξειδικευμένη πλατφόρμα με υψηλή ισχύ που απαιτεί τεράστια έξοδα, ξεκινώντας από την κατασκευή και πηγαίνοντας στην μεταφορά. Καμία σχέση με τα χαμηλά volt των σκούτερ και των E-bike. Στο μέλλον ναι, θα υπάρξει έντονο ενδιαφέρον για ηλεκτρικές off road που μπορείς να ασχοληθείς μαζί τους εκεί που όλες οι άλλες θα απαγορεύονται ή για τα σκούτερ. Θα συζητούσα τέτοιες λύσεις όταν και αν αρχίσουν οι απαγορεύσεις. Ούτε πριν, ούτε και για σκούτερ εσωτερικής καύσης. Αυτά τα αφήνω για την Piaggio, κάνουν πολύ καλά αυτό που κάνουν, ας συνεχίσουν!

Ναι αλλά η CFMOTO έχει ηλεκτρικό σκούτερ που σημαίνει πως σε λίγο καιρό θα το πουλάτε στο δίκτυό σας. (τουλάχιστον σε όποιες χώρες είναι κοινό).

Stefan Pierer: Ναι τους είπα μάλιστα να μην το λένε ZEEHO αλλά να το κυκλοφορούν ως CFMOTO. Να μιλάμε και να ανακοινώνουμε είναι εύκολο, αλλά να παράγουμε και να ανεβάζουμε μερίδιο αγοράς είναι άλλο πράγμα, οπότε θα δούμε πως θα πάει αυτό.

Παράγετε ακόμη ηλεκτρικά ποδήλατα στην Βουλγαρία;

Stefan Pierer: Κάθε χρόνο και περισσότερα γιατί έχω θέσει ως στρατηγικό στόχο όλη η παραγωγή των ποδηλάτων να γυρίσει από την Ασία μέσα σε Ευρωπαϊκά σύνορα! Είναι χαζό αυτό που κάνουμε τώρα, να πρέπει να παραγγείλουμε εξαρτήματα έως και ενάμιση χρόνο πριν ξεκινήσει η παραγωγή του μοντέλου για να καλύψεις τον Ευρωπαίο πελάτη που οι ανάγκες του αλλάζουν συνέχεια. Σε αντίθεση με φήμες δεν πρόκειται να εξαγοράσουμε την Maxcom στην Βουλγαρία, έχω τεράστια εμπειρία να δουλεύω μαζί με άλλους χωρίς να χρειάζεται να αποκτάμε το 100% όπου δημιουργούνται άλλα προβλήματα. Θα παραμείνουμε στην Βουλγαρία ως παραγωγή για μία σειρά από λόγους, κυρίως για την ευκολία στελέχωσης. Στην Αυστρία το 100% όσων δηλώνουν εργάτες απασχολείται ήδη σε κάποιον τομέα, στην Τσεχία και την Ουγγαρία το ποσοστό αυτό φτάνει το 80-85% ενώ στην Βουλγαρία είναι στο 60%.

Στην συνέχεια η συνέντευξη επεκτείνεται στα ποδήλατα αλλά και τα ενδιάμεσα οχήματα καθώς τα όρια ελαφράς μοτοσυκλέτας και ποδηλάτου θα έρθουν πιο κοντά, με τον Pierer να έχει ορισμένες πολύ καλές ιδέες για το πώς θα πρέπει να λύσουμε το θέμα της μικροκινητικότητας, το οποίο και θα υπάρχει στο τεύχος. Επεκτείνεται επίσης και στα συνθετικά καύσιμα που τα θεωρεί καλύτερη λύση από το υδρογόνο. Κάνει επίσης λόγο και για τα δίχρονα στην Euro5 εποχή ξεκαθαρίζοντας πως αυτά θα ζουν μονάχα στα off road και σε όσα μοντέλα της ευρύτερης κατηγορίας βγάζουν πινακίδες, χωρίς να μπαίνουν ξανά σε street, παρόλο που κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές.

Συνέντευξη Stefan Pierer ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Θα ολοκληρώσουμε με το κομμάτι που αναφέρεται στην MV Agusta που έχει μεγάλο εξαιρετικά ενδιαφέρον και ΑΠΟΛΥΤΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΜΟΤΟ για ολοκληρωτική εξαγορά το ερχόμενο διάστημα:

Η μελλοντική στρατηγική για την MV Agusta είναι να κρατηθεί το ποσοστό στο 25,1%; Ποια θα είναι η εμπλοκή στην μάρκα αυτή;

Stefan Pierer: Τα πρώτα βήματα με το 25,1% είναι να ξεδιαλύνουμε τα προβλήματα στην παραγωγή και να φτιάξουμε σωστό δίκτυο προμηθευτών. Μετά θα αποκτήσουμε την διάθεση των μοντέλων σε παγκόσμιο επίπεδο και θα γυρίσουμε την εταιρεία σε κερδοφορία. Τότε η MV Agusta θα γίνει 100% μέρος της PIERER Mobility. Δεν γίνεται να υπάρχει MV Agusta κάτω από 900 κυβικά που δεν θα φτιάχνεται στην Ιταλία και δεν θα είναι premium, οπότε ας καταλάβουν όλοι πως το 5.5 δεν πρόκειται να γίνει πράξη. Ούτε και το Lucky Explorer 9.5 χρειάζεται στην πράξη, αν πρώτα η MV Agusta δεν είναι πιστή στις αξίες της και στο πελατολόγιό της. Πρώτα η μάρκα θα επιστρέψει στις αρχικές της αξίες και μετά θα δούμε αν υπάρχει χώρος για μία Adventure μοτοσυκλέτα πολυτελείας αλλά σίγουρα όχι με αυτό το όνομα!

Συνέντευξη Stefan Pierer ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Stefan Pierer αριστερά, Hubert Trunkenpolz στο κέντρο και Pit Beirer δεξιά στο Dakar Rally 2023 γιορτάζοντας την νίκη της KTM. Οι 3 ισχυροί άντρες του εργοστασίου

Στην συνέχεια της συνέντευξης ξεκαθαρίζουν ακόμη περισσότερο τον τρόπο που θα εργαστούν με την MV Agusta αλλά ήδη τα παραπάνω είναι νέα με παγκόσμιο αντίκτυπο καθώς οποιαδήποτε συμφωνία με την QJ μέσω της Benelli για Lucky Explorer 5.5 εξαφανίζεται και γίνεται ξεκάθαρο πως θα υπάρχει ένας -άλλος ένας- Ιταλός κατασκευαστής που θα εξειδικεύεται στις street πολυτελείς μοτοσυκλέτες!

Ας μην αναρωτιέται κανείς αν κρατήσαμε κάτι για την έντυπη έκδοση, οι λεπτομέρειες που δίνει ένας από τους πλέον ισχυρούς άνδρες της βιομηχανίας μοτοσυκλέτας είναι υψηλής αξίας και δεν θα αφήσουμε τίποτα εκτός, από επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ!

 

Ετικέτες

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”