Ταξινομήσεις 2018: Οι δέκα κορυφαίες εταιρείες της χρονιάς

Άλλη μια χρονιά ανόδου
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

15/1/2019

Φέτος ήταν η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά αύξησης των ταξινομήσεων, μετά τον πάτο που έπιασε η ελληνική αγορά δικύκλων το 2013. Από τις 29.536, έχουμε φτάσει πλέον στις 33.378 μονάδες. Τα πέντε αυτά χρόνια είχαμε φυσικά κάποιες έντονες διακυμάνσεις (το 2016 έκλεισε με 41.520 μονάδες και το 2017 με 28.852) οι οποίες όμως οφείλονταν αποκλειστικά στις παρενέργειες που προκάλεσαν οι προδιαγραφές Euro4 στις δημοφιλείς κατηγορίες των scooter και των παπιών. Με τις αντιπροσωπείες να προταξινομούν μαζικά εκατοντάδες παπιά και scooter στο τέλος του 2015 και του 2016, οι πραγματικές πωλήσεις στην αγορά δεν ταυτίζονταν χρονικά με τα στοιχεία των ταξινομήσεων, δημιουργώντας εικονικά ποσοστά. Όμως, κοιτώντας από μεγαλύτερη απόσταση τη συνολική εικόνα, το τελικό αποτέλεσμα έχει θετικό πρόσημο. Η τελευταία πενταετία ήταν μια περίοδος αναπροσαρμογής του συνόλου της ελληνικής αγοράς στην πραγματικότητα. Τα scooter άγγιξαν τις 17.873 μονάδες, έχοντας την απόλυτη κυριαρχία στα ποσοστά μεριδίων. Τα παπιά χτυπήθηκαν περισσότερο από τις καινούργιες προδιαγραφές, καθώς όλα τους σχεδιάζονται αποκλειστικά για τις ασιατικές αγορές και τα εργοστάσια δεν ήταν πρόθυμα να φτιάξουν εκδόσεις Euro4 μόνο για την ελληνική αγορά. Το 2018 όμως, οι μεγάλες αντιπροσωπείες κατάφεραν να έχουν τουλάχιστον από ένα παπί Euro4 στη γκάμα τους και προς το τέλος του έτους επιτάχυναν τις ταξινομήσεις τους φτάνοντας τις 5.994 μονάδες, αντί των 5.196 του 2017. Πάρα πολύ καλά τα πήγαν και οι μοτοσυκλέτες φέτος με 4.803 μονάδες, έναντι 4.053 πέρσι. Μεγάλο ενδιαφέρον εδώ έχει η επιστροφή των μικρού και μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλετών, καθώς αυτές οι κατηγορίες καθορίζουν την δυναμική που θα έχει η αγορά τα επόμενα χρόνια. Η ιστορία της ελληνικής αγοράς δικύκλων έχει αποδείξει πως οι μικρές και μεσαίου κυβισμού μοτοσυκλέτες είναι το φυτώριο του μοτοσυκλετισμού στη χώρα μας. Τα μεταχειρισμένα από την Ιαπωνία τη δεκαετία του ’90 άνοιξαν τον δρόμο για να ξεπεράσουμε τις 100.000 ταξινομήσεις καινούριων δικύκλων το 2007 και το 2008. Οι μικρομεσαίες μοτοσυκλέτες φέρνουν καινούριο κόσμο και δημιουργούν μοτοσυκλετιστική συνείδηση, σε αντίθεση με τις μεγάλου κυβισμού ακριβές μοτοσυκλέτες που ψαρεύουν πελάτες από το ήδη υπάρχον κοινό, ενώ τα παπιά και τα scooter περιορίζονται στον χρηστικό τομέα.

 

 

Το Top 10  των εταιρειών του 2018

1.SYM                    7150

2.Honda                5595

3.Piaggio               5511

4.Daytona             4034

5.Yamaha             3672

6.Kymco               1826

7.Vespa                677

8.BMW                  667

9.Keeway             487

10.Suzuki             432

   

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin