Τίγρης κυνήγησε μοτοσυκλέτα – Κρύος ιδρώτας για τον συνεπιβάτη

Ήθελε απλά να τους φοβερίσει...
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/7/2019

Εμείς εδώ όταν βγαίνουμε βόλτες στο βουνό κινδυνεύουμε κυρίως από τσομπανόσκυλα, σπάνια από αγελάδες και πολύ σπανιότερα από αρκούδες, τσακάλια κτλ. Κάθε εντουράς θα έχει τουλάχιστον μία ιστορία να διηγηθεί, και στο ΜΟΤΟ έχουμε συγκεντρώσει αρκετές. Έτσι γεννήθηκε ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΑΥΡΟΣ, έτσι προέκυψε η Τρελή Αγελάδα… το μενού περιλαμβάνει ακόμη και μαϊμούδες και ελέφαντες, όμως τίγρη ευτυχώς δεν είχαμε συναντήσει ποτέ. Στην Νότιο Ινδία και συγκεκριμένα μέσα στο εθνικό δρυμό της Kerala που υπάρχει ξεκάθαρη προειδοποίηση να μην τον διασχίζεις με μοτοσυκλέτα, δύο Ινδοί κατάλαβαν τον πραγματικό λόγο, όταν μία τίγρης τους πήρε στο κατόπι.

Δεν είναι ούτε σπάνιο, ούτε και δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα με τις μοτοσυκλέτες που ο θόρυβος αναγκάζει τα ζώα να αντιδράσουν. Με τα αυτοκίνητα είναι πιο εξοικειωμένα, ακόμη και εκείνα που ζουν ελεύθερα στους εθνικούς δρυμούς.

Πρόκειται για χαρακτηριστικό στην Ασία και δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, όταν σε μία δημοσιογραφική παρουσίαση στην Ταϊλάνδη, για την οικογένεια Duke της KTM, μας είχαν προειδοποιήσει να προσέχουμε τις μαϊμούδες που συγκεκριμένα απέναντι στις μοτοσυκλέτες γίνονται υπερπροστατευτικές με την περιοχή τους και πετούν από ψηλά οτιδήποτε μπορούν να αρπάξουν. Η εύλογη ερώτηση τότε ήταν φυσικά, «πώς μπορούμε να προσέχουμε μία μαϊμού πάνω σε ένα ψηλό δέντρο», με την αποστομωτική απάντηση να είναι πως το πραγματικό πρόβλημα είναι οι ελάχιστοι ελεύθεροι ελέφαντες: Αν κλείνουν τον δρόμο τότε δεν σταματάς απλά, αλλά κάνεις μεταβολή και φεύγεις γρήγορα. Άγνωστο πιο είναι το θέμα με τους κατά τα άλλα συμπαθέστατους ελέφαντες στην Ταϊλάνδη που ελάχιστοι είναι ελεύθεροι, όμως οι μαϊμούδες ήταν πράγματι πρόβλημα, και μάλιστα σοβαρό. Την παρουσία τους και την εξαγρίωσή τους την καταλαβαίνεις αφού πρώτα έχεις δεχτεί το πρώτο κλαδί…

Στην Ασία βέβαια το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι οι τίγρεις που οι περιοχές τους είναι γνωστές και δεν πρέπει να διασχίζεις τους δρόμους με μοτοσυκλέτα, αλλά τα φίδια, όπως τονίζει και το ισπανικό Solo Moto που ανέβασε την είδηση με την τίγρη… Κι αυτό γιατί τα φίδια επιτίθονται ακαριαία και μάλιστα κινδυνεύει και εκείνος που ακολουθεί, όπως έχουμε δει να συμβαίνει, επίσης στην Ταϊλάνδη: Φίδι επιτίθεται στον πρώτο του γκρουπ, το μαζεύει ο πίσω τροχός της μοτοσυκλέτας και το εκσφενδονίζει στον δεύτερο που νιώθει ένα γερό τσίμπημα στην γάμπα… είχε προλάβει να τον δαγκώσει.

Τελικά ένα Mega Test στην Ινδία θα είχε τελείως διαφορετικό βαθμό επικινδυνότητας…

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin