Yamaha T-Max Crossover για να εναντιωθεί στο Honda X-Adv

Αποκαλύπτει ο κ. Paolo Pavesio Yamaha Motor Europe
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2020

Το T-Max ήταν το πρώτο σκούτερ που ξέφυγε των διαχωριστικών γραμμών και μπήκε στα χωράφια της μοτοσυκλέτας, πρώτα γιατί είχε έναν κινητήρα εκεί ακριβώς που τον περιμένεις και στις μοτοσυκλέτες, μετάδοση με αλυσίδα καθώς κι ένα πλαίσιο που δεν ήταν απλά εκεί για να τα κρατά όλα αυτά μαζί. Κι έπειτα γιατί πράγματι στην πράξη όλα αυτά δούλευαν με τον τρόπο που έπρεπε. Στην συνέχεια βέβαια η Yamaha πάτησε πάνω στην επιτυχία αυτή και με την παγκόσμια αγοραστική δύναμη να εξασθενεί, το T-Max έφτασε να είναι κάτι πολύ ακριβό που με βεβαιότητα μεγάλο κομμάτι του κόστους αγοράς ήταν το βάρος του ονόματος. Μαζί με όλα τα υπόλοιπα, ο ανταγωνισμός του αυξήθηκε κατακόρυφα και όχι μόνο, η Honda έφτιαξε από το πουθενά μία νέα κατηγορία με το X-Adv. Ας το γράψουμε για πολλοστή φορά σε αυτό το σημείο: Το X-Adv είναι μοτοσυκλέτα. Ξεκάθαρα. Η Honda προσπάθησε πάρα πολύ να το περάσει στην αρχή ως σκούτερ, όπως και το Integra άλλωστε, ωστόσο στην πράξη πρόκειται για μοντέλα της σειράς NC με κουστούμι σκούτερ. Μάλιστα αργότερα η Honda επένδυσε στο ακριβώς αντίθετο marketing, ανάλογα με το πώς ψυχανεμιζόταν τον κόσμο... Είναι γιατί αν πετύχαινε η μεταμφίεση θα είχαν περισσότερα μοντέλα με μικρότερο κόστος, μία πρακτική που στα αυτοκίνητα λειτουργεί δεκαετίες τώρα. Σε μεγάλο βαθμό η Honda πέτυχε τον σκοπό της, αν και το ταξίδι στην Ίο και η τύχη που γέννησε το X-Adv ήταν πράγματα που δεν είχε εξ αρχής σχεδιάσει. Για να μην επαναλαμβάνουμε την ιστορία γέννησης του X-Adv που είχαμε αποκαλύψει πριν πολλά χρόνια, εκτός από τύχη η Honda είχε βέβαια και κάτι που δεν έχουν οι υπόλοιποι Ιάπωνες και μόλις ένας Ευρωπαίος μπορεί να δείξει αυτή την στιγμή, να παίρνει το ρίσκο να ακολουθήσει ιδέες των εργαζομένων της. Ο Ιάπωνας LPL (Large Project Leader) διαφωνούσε με το X-Adv που σχεδίασε ο Ιταλός και έλεγε πως δεν θέλει να αναλάβει να το βγάλει στην παραγωγή. Πως θα ντρέπεται να το έχει στο ενεργητικό του… από τότε έχει δαγκώσει την γλώσσα του πολλές φορές, όπως ο ίδιος μου έχει πει.

Αφορμή για όλα αυτά, είναι η δήλωση του κ. Paolo Pavesio, διευθυντή μάρκετινγκ της Yamaha στην Ευρώπη που είπε σε Ιταλούς δημοσιογράφους πως αν δεν υπήρχε το X-Adv τότε οι πωλήσεις του T-Max θα ήταν 20% περισσότερες! Λίγο πριν αποκαλύψει πως υπάρχει πολύς χώρος ανάμεσα στις μοτοσυκλέτες και στα σκούτερ και πως μπορεί να μην είναι στο DNA τους να βαδίζουν σε περπατημένο μονοπάτι, αλλά και το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί. Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα τέτοιο όμως πριν το 2022, που σημαίνει πως υπάρχει δρόμος μπροστά μας.

Ωστόσο το T-Max του 2020, όπως είχαμε πει και στην αρχή της χρονιάς όταν το οδηγήσαμε στην Πορτογαλία, είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόταν όχι μόνο για να σταθεί απέναντι στον ανταγωνισμό, αλλά και για να πάει τα πράγματα παρακάτω. Παραμένει ακριβό; Το μόνο σίγουρο, όταν κοστίζει παραπάνω από Tracer 900 και αυτό είναι κάτι που τοποθετήθηκε ο κ. Pavesio με την απάντηση – καθόλου τυχαία, να μην ξεφεύγει από αυτά που γράφαμε και πιο πάνω: «Η τιμή είναι ζήτημα οικονομίας κλίμακος που στις μοτοσυκλέτες είναι πολύ μεγαλύτερη. Με τον δικύλινδρο 700 κυβικών και δύο πλαίσια φτιάχνουμε τέσσερις μοτοσυκλέτες, με τον τρικύλινδρο των 900 κυβικών και δύο άλλα πλαίσια, φτιάχνουμε άλλες τέσσερις μοτοσυκλέτες. Με αυτό τον τρόπο το κόστος πέφτει, μοιράζεται σε περισσότερα μοντέλα και καλύπτεται από περισσότερους πελάτες. Στην περίπτωση του T-Max τα πράγματα είναι διαφορετικά, πολύ διαφορετικά, και το κόστος της βιομηχανικής παραγωγής δεν μοιράζεται με τον ίδιο τρόπο».

Από εκεί και πέρα ο κ. Pavesio τόνισε κι εκείνα που λέγαμε και τον Ιανουάριο, όταν πρωτο-δοκιμάσαμε το T-Max, πως το 2017 έχασε κομμάτι του σπορ χαρακτήρα που τώρα τον κέρδισε πίσω. Όχι μόνο από πλευράς εμφάνισης αλλά και στον κινητήρα και στις αναρτήσεις. Παράλληλα τόνισε πως πάνω από το 50% των ιδιοκτητών αλλάζουν το T-Max τους με ένα καινούριο, αυτό σημαίνει πως πρέπει να συνεχίζουν την εξέλιξη και μάλιστα να μην μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά να πηγαίνουν κάθε φορά τα πράγματα πολύ πιο κάτω. Σε αυτό το σημείο όμως και μιας και ο ανταγωνισμός έχει κιβώτιο δύο συμπλεκτών με αυτόματες αλλαγές, ο κ. Pavesio τόνισε πως η CVT μετάδοση παραμένει για την Yamaha η καλύτερη λύση για την μετακίνηση σε μητροπολιτικές περιοχές. Η Yamaha προχωρά με το δεδομένο της σταθερότητας στην τιμή πώλησης και έτσι κάθε φορά που μία τεχνολογία θα γίνεται πιο προσιτή, τότε αμέσως θα προστίθεται και στα μοντέλα που δεν την είχαν, όπως το Cornering ABS για παράδειγμα…

Θυμηθείτε:

Παρουσίαση Yamaha TMAX TechMax 2020

Ετικέτες

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project