Υπερτροφοδοτούμενο με Carbon πλαίσιο και FULL made in England: NORTON SUPERLIGHT SS

Περιορισμένη παραγωγή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/11/2019

Ένα μικρό εργοστάσιο μέσα στην πίστα Donington που καινοτομεί με μερικούς ευτυχισμένους υπαλλήλους και μία αυστηρή αλλά δίκαια γυναίκα στο τιμόνι, αυτή είναι η εξαιρετικά σύντομη περιγραφή που θα έκανες τέσσερα χρόνια πριν, συνομιλώντας με την Norton στο περίπτερό της στην EICMA. Τότε που το φοβερό και ακριβό V4 ερχόταν στην επιφάνεια! Δεν έχει σημασία που ο Stuart Garner είναι στο τιμόνι, έχει πολλά άλλα θέματα να λύσει ως πρόεδρος της εταιρίας, ιδιοκτήτης ενός ξενώνα σχετικά κοντά στην πίστα, που έχει εξαιρετικό φαγητό και πραγματοποιούνται και πολλά επαγγελματικά ραντεβού, και σε συνεχή αναζήτηση χρηματοδότησης… Το εργοστάσιο το «τρέχει» μία δυναμική κυρία και σε αυτή αναφέρεις κάθε ζήτημα...

Από τότε έχει περάσει αρκετός καιρός, ένα διάστημα που θα ήθελαν να είχαν ξεφύγει από τα οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν το έχουν καταφέρει, έχοντας βάλει γερά το χέρι στην τσέπη για να έχουν τον δικό του V4 κινητήρα, που σε αντιδιαστολή με το χιλιάρι V4 της Aprilia είναι 1200 κυβικά, και 72 μοίρες αντί για 65. Η Norton θα ήθελε να αποφύγει τον αντικραδασμικό άξονα σχεδιάζοντας έναν κινητήρα 90 μοιρών, αλλά τα δυναμικά στοιχεία που ήθελε να δώσει και το μεταξόνιο που ήθελε να πετύχει δεν ταίριαζαν με αυτή την διάταξη. Στο τέλος, ο V4 που παράγεται μερικά μέτρα μακριά από την χαρακτηριστική δεξιά στροφή της ιστορικής αγγλικής πίστας, είναι μεγαλύτερος σε χωρικότητα από τον ιταλικό αλλά μικρότερος σε μέγεθος.

Ακριβώς όπως και η Aprilia, κι ακριβώς για τους ίδιους λόγους, για να μπορέσουν δηλαδή να διαθέσουν περισσότερες μονάδες, η Norton «έκοψε» δύο κυλίνδρους και ξεκίνησε από πέρσι την παραγωγή δικύλινδρων εν σειρά μεσαίων μοτοσυκλετών, αρχικά σε Scrambler κι έπειτα σε μία sport μοτοσυκλέτα.

Σε αυτή ακριβώς την μοτοσυκλέτα, άλλαξαν τώρα το αλουμινένιο πλαίσιο με carbon, το πλαστικά έγιναν κι αυτά και πρόσθεσαν υπετροφοδότηση! Τα κιλά διαφοράς μπορεί να μην μοιάζουν πολλά αλλά είναι, συνολικά πέντε λιγότερα που σταματάνε την ζυγαριά στα 153 και με μία απόδοση που δεν ανακοινώνεται ακόμη αλλά θα φτάνει τους 140 – 150 ίππους, με την εταιρία να αφήνει πιο αισιόδοξα μηνύματα, για πάνω από 170. Σε κάθε περίπτωση είναι ασφαλές να περιμένει κανείς κάτι κοντά στην μονάδα, για τον λόγο κιλών ανά ίππο, που δεν είναι και μικρό επίτευγμα.

Το πλαίσιο του Superlight SS δεν έχει αλλάξει σε συμπεριφορά από την κανονική του έκδοση, τουλάχιστον έτσι λένε οι άνθρωποι της εταιρίας που έδωσαν στο πλαίσιο την ίδια στρεπτική ακαμψία και τον ίδιο βαθμό απορροφητικότητας. Επίσης δεν μοιάζει με μεγάλο επίτευγμα αυτό αλλά είναι, να διατηρήσουν δηλαδή τα χαρακτηριστικά, καθώς χρειαζόντουσαν περισσότεροι υπολογισμοί από το συνηθισμένο, μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μόλις 50 αντίτυπα θα κατασκευάσει η Norton όσα δηλαδή έχει υπολογίσει πως μπορεί να κατασκευάζει διατηρώντας την γραμμή παραγωγής με τα σωστά διαλείμματα για τσάι. Δεν είναι κάποιο σχόλιο σε μορφή σπόντας για την εργατικότητα τους, αλλά ενδεικτικό πως η Norton δουλεύει με δεδομένα βιοτεχνίας και ότι φτιάχνουν είναι στο χέρι - κι από το χέρι, των μηχανικών της. Μαζί με μία καμπάνια να μαζέψουν χρήμα από επενδυτές, την οποία τελικά κάλυψε ένας και μόνο εθελοντής -με το αντίστοιχο τίμημα σε μετοχές- η Norton έχει παραγγελίες για να συνεχίσει στο μέλλον και να σταματήσει να είναι «ίσα βάρκα ίσα νερά».

Από τις γνωστές τεχνικές λεπτομέρειες, είναι πως μπορεί ο κινητήρας να κόπηκε στη μέση -μαζί και με τα άλογα που χωρίς την υπετροφοδότηση είναι σχεδόν 105 και στο 1200 V4 πάνω από 200- το κιβώτιο όμως έμεινε ίδιο. Κι αυτό για να μην υπάρχει ποτέ πρόβλημα αξιοπιστίας. Η υπετροφοδότηση είναι μία λύση από την Rotrex, γνωστή εταιρία με κιτ υπερτροφοδότησης για πολλά αυτοκίνητα αλλά και μοτοσυκλέτες.

Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια εξεζητημένη λύση που πηγαίνει την βιομηχανία δέκα σκαλιά παρά κάτω όπως έχει κάνει η Kawasaki με το πλανητικό κιβώτιο, και την φτερωτή που το ζύγισμά της αποτελεί ένα μικρό θαύμα της τεχνολογίας βιομηχανικού σχεδιασμού. Δεν μιλάμε για μία τέτοια περίπτωση, αλλά δεν είναι και κάτι που κάνεις μόνος σου, καθώς το κιτ της Rotrex έχει προσαρμοστεί από τους μηχανικούς της εταιρίας με σκοπό την καλύτερη απόδοση / αξιοπιστία.

Η ομάδα της Norton κάνει βήματα μπροστά για να διατηρήσει το ιστορικό αυτό όνομα και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, κρατώντας και την παραγωγή στην Αγγλία

Wayne Gardner: Φροντίζει ο ίδιος πλέον τα τρόπαια και το αρχείο του

Πριν το έκανε η μητέρα του 1ου Αυστραλού Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μεγάλη κατηγορία
Wayne Gardner
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/9/2025

Με περισσότερα από 1.000 φωτογραφικά στιγμιότυπα και πάνω από 1.000 τρόπαια, πλακέτες, ασημένια σκεύη, κρυστάλλινα αντικείμενα και μοντέλα, η συλλογή του Wayne Gardner αποτελεί ένα ζωντανό αγωνιστικό μουσείο που ξεκινά από τα πρώτα του βήματα στους αγώνες junior, στην Canberra της Αυστραλίας.

Ο Gardner ανακοίνωσε ότι δεν θα παραστεί στο φετινό Αυστραλιανό Grand Prix στο Phillip Island, όπως είχε συμβεί και πέρσι, καθώς πάλι δεν έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του αγώνα! Με πικρία όσο και νοσταλγία, αναφέρει ότι ο ίδιος μαζί με τον Bob Barnard, τον μηχανικό που σχεδίασε την πίστα, είχαν στηρίξει την πρώτη διεξαγωγή του αγώνα μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1987.

Wayne Gardner

“Δυστυχώς, το Αυστραλιανό GP πεθαίνει αργά υπό τη σημερινή διοίκηση, με περικοπές κάθε χρόνο. Ίσως ήρθε η ώρα για άλλη διαχείριση ή/και χώρο να αναλάβουν”, σχολιάζει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή που μαρτυρά μια ζωή στους αγώνες

Στην συνέχεια της δημοσίευσης του, o Gardner ενημέρωσε ότι κατά την παραμονή του στο Wollongong τον Αύγουστο, αφιέρωσε χρόνο του στον καθαρισμό και τη φωτογράφιση των προσωπικών του τροπαίων και φωτογραφικού υλικού που έχει μαζέψει από τους αγώνες. "Θησαυροί" μίας 50ετούς καριέρας, που κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις και την την ιστορία του Αυστραλού.

Wayne M Gardner

Μέρος της συλλογής βρίσκεται ακόμα σε κιβώτια, καθώς ο Gardner συνεχίζει να εντοπίζει ξεχασμένους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει η μητέρα του, Shirley.

Η Shirley Gardner, που έφυγε από τη ζωή πριν από 8 χρόνια, ήταν υπεύθυνη για κάθε τρόπαιο, πλακέτα και αντικείμενο που ο γιός της κέρδισε με την ίδια να τα συλλέγει, να τα αποθηκεύει και να τα αρχειοθετεί. Τώρα ο Gardner έχει αναλάβει να διαφυλάξει ο ίδιος την ιστορία του και να καταγράψει τη συλλογή καθώς μόνο αυτός τη γνωρίζει τόσο καλά.

Wayne M Gardner

Η εκτενής συλλογή, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • 1.000+ φωτογραφίες σε κορνίζες και κιβώτια
  • 1.000+ τρόπαια, πλακέτες, κρυστάλλινα αντικείμενα, ασημένια σκεύη
  • Μοντέλα μοτοσυκλετών και αναμνηστικά
  • Σπάνια στιγμιότυπα και ιστορίες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80
Wayne M Gardner

Το μέλλον της κληρονομιάς Gardner

Η συλλογή, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αυστραλό, θα μεταφερθεί σε Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας στο μέλλον και ο Gardner ήδη εργάζεται πάνω σε αυτό.

Wayne M Gardner

“Κάθε τρόπαιο, κάθε φωτογραφία, κάθε αντικείμενο κρύβει μια ιστορία. Είναι μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις, φιλίες και αγώνες που θέλω να διαφυλάξω”, αναφέρει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή Gardner δεν είναι απλώς ένας θησαυρός τροπαίων, αλλά ένα ζωντανό χρονικό της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Από τους αγώνες junior στο Canberra, μέχρι την κατάκτηση του παγκόσμιο τίτλου το 1987 στην κορυφαία κατηγορία και την μακρά πορεία 50 ετών, ο Gardner καταγράφει κάθε στιγμή με σεβασμό στην κληρονομιά του και την αγάπη του για το άθλημα.

Wayne M Gardner