Honda CBR1000RR-R Fireblade SP Carbon Edition - Συλλεκτική έκδοση [VIDEO]
1 κιλό λιγότερο από τη βασική έκδοση, μοναδική εμφάνιση, 300 μοτοσυκλέτες
Από τον
Κώστα Γκαζή
28/2/2024
Η συλλεκτική έκδοση του CBR1000RR-R Fireblade SP που είχαμε δει στην EICMA 2023 έφτασε στη Honda Βρετανίας, με κύριο συστατικό το carbon κοστούμι, και την περιορισμένη παραγωγή που χαρίζει στη μοτοσυκλέτα συλλεκτικό status.
Η λίστα των carbon εξαρτημάτων περιλαμβάνει μπροστινό και πίσω φτερό, το full-fairing, τα αεροδυναμικά βοηθήματα (φτεράκια) και το κάλυμμα στο φιλτροκούτι. Επιπρόσθετα, η μοτοσυκλέτα θα φέρει πλακέτα με τον αύξοντα αριθμό της, και το HRC λογότυπο στο φαίρινγκ για να τονίζει το αγωνιστικό DNA της. Τα carbon τμήματα του κουστουμιού γλιτώνουν μεταξύ 10-40% από το βάρος των πλαστικών τμημάτων, για συνολικό όφελος που φτάνει το 1 κιλό.
Τα carbon τμήματα έχουν λούστρο ανθεκτικό στις UV ακτίνες, τόσο για αντοχή στον χρόνο όσο και για… stealth εμφάνιση. Η μοτοσυκλέτα αναμένεται να γίνει διαθέσιμη και σε άλλες αγορές της Ευρώπης, πάντως η Βρετανία ήταν η πρώτη που έδωσε επιπλέον πληροφορίες για αυτή, αν και στο επίσημο site του εισαγωγέα δεν υπάρχει η τιμή της και για να την μάθει κανείς πρέπει να επικοινωνήσει με το βρετανικό δίκτυο dealer.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
