Η BMW κατοχύρωσε το Transcontinental για μελλοντικό μοντέλο

H τουριστική έκδοση του R18
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/12/2020

Τον περασμένο Μάρτιο, πολύ πριν γίνει η επίσημη παρουσίαση του R18 First Edition της BMW, είχαν κυκλοφορήσει σκίτσα που αποτύπωναν δύο διαφορετικές εκδόσεις της μοτοσυκλέτας. Το ένα από αυτά ήταν το R18, όπως το ξέρουμε σήμερα, ενώ το άλλο ήταν ένα τύπου bagger με φαίρινγκ, το οποίο όμως προς το παρόν δεν έχει παρουσιαστεί. Να θυμίσουμε όμως ότι σε αυτή τη μορφή είχε εντοπιστεί από το αμερικάνικο "RideApart.com" να δοκιμάζεται στον δρόμο τον περασμένο Φεβρουάριο.

Τώρα όμως η BMW κατοχύρωσε ένα όνομα, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να αφορά την συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, το Transcontinental. Πιο συγκεκριμένα, η BMW κατέθεσε αίτηση για το λογότυπο στην Ευρώπη, ειδικά για την χρήση σε μοτοσυκλέτες και μοτοσυκλετιστικά εξαρτήματα, και όλα δείχνουν πως είναι ένα όνομα που ταιριάζει γάντι στο νέο μοντέλο.

Συγκριτικά με το R18, η bagger έκδοση έχει σημαντικές διαφορές. Αρχικά, η γωνία κάστερ είναι πιο ανοιχτή, γεγονός που μαρτυρά αλλαγές στο πλαίσιο, ενώ και το "κοστούμι" είναι εντελώς διαφορετικό. Πέρα από το φαρδύ, στηριγμένο στο τιμόνι φαίρινγκ (όπως στο Street Glide της Harley), το ρεζερβουάρ είναι μεγαλύτερο, τα φτερά έχουν κι αυτά μεγαλύτερο μήκος, η σέλα είναι νέα και φυσικά έχουν τοποθετηθεί μεγάλες πλαϊνές βαλίτσες, με τις εξατμίσεις της έκδοσης Classic First Edition να συνδυάζονται καλύτερα ώστε να βγαίνουν χαμηλά κάτω από αυτές.

Η ύπαρξη του συγκεκριμένου φαίρινγκ δίνει την δυνατότητα για πιο ολοκληρωμένο σύστημα οργάνων, σε σχέση με το R18 που διαθέτει ένα στρογγυλό όργανο με συνδυασμό αναλογικών και ψηφιακών ενδείξεων. Στο Transcontinental εκτός από τα δύο στρογγυλά, αναλογικά όργανα, υπάρχει και μία TFT οθόνη κάτω από αυτά, η οποία προφανώς θα προβάλλει πλήθος πληροφοριών, καθώς και το σύστημα πλοήγησης.

Αν και στις πατέντες με τα σκίτσα δεν φαίνεται, η συγκεκριμένη έκδοση θα προσφέρεται στους υποψήφιους αγοραστές έχοντας στον προαιρετικό εξοπλισμό της το σύστημα των ραντάρ για το αυτορυθμιζόμενο cruise control, που θα κάνει το ντεμπούτο του στο R1250RT. Η μονάδα με το ραντάρ θα είναι τοποθετημένη πάνω από τον προβολέα μπροστά, εκεί που στα σχέδια φαίνεται ένα τραπεζοειδές κομμάτι πλαστικού.

Αν η BMW πράγματι σκέφτεται να χρησιμοποιήσει το όνομα Transcontinental στη νέα έκδοση του R18, σημαίνει ότι η παρουσίαση του μπορεί να καθυστερήσει λίγους μήνες ακόμη, καθώς οι υπηρεσίες κατοχύρωσης πνευματικών δικαιωμάτων, δίνουν ένα περιθώριο τριών μηνών από την ημέρα της δημοσίευσης, μην τυχόν υπάρξουν ενστάσεις, και έπειτα δίνουν την άδεια σ' αυτόν που έχει υποβάλλει την αίτηση. Αν λοιπόν πάνε όλα βάσει προγράμματος, η BMW θα πάρει την άδεια για χρήση του ονόματος τον Μάρτιο και δεν θα πρέπει να περιμένουμε νωρίτερα από τότε κάποιο νέο από την πλευρά των Βαυαρών.

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.