Πέντε μοντέλα που ΔΕΝ θα δούμε το 2020

Για να ξέρουμε τι μας περιμένει
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/7/2019

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο σχετικά με το ποια μοντέλα που περιμένουμε και έχουν δημιουργήσει μεγάλη προσμονή, δεν θα δούμε του χρόνου. Ας ξεκινήσουμε με μια από τις πιο πολυσυζητημένες μοτοσυκλέτες που είναι σίγουρο ότι δεν θα μπει στην παραγωγή το 2020.

No1: Suzuki GSX-1300R Hayabusa

Το Hypersport μοντέλο της Suzuki μετρά 20 χρόνια απ' τη δημιουργία του, το 1999, και ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής με τελική μεγαλύτερη από 300km/h. Έκτοτε δέχτηκε αρκετές ανανεώσεις, ενώ το 2008 παρουσιάστηκε και η τελευταία πλέον γενιά της για την ευρωπαϊκή αγορά. Να τονίσουμε πως η Hayabusa συνεχίζει να παράγεται κανονικά αλλά πλέον δεν πληροί της προδιαγραφές Euro4 της Ε.Ε., με αποτέλεσμα να είναι διαθέσιμη μόνο σε συγκεκριμένες αγορές παγκοσμίως. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν η Suzuki δουλεύει πάνω στη δημιουργία της τρίτης γενιάς της θρυλικής Hypersport μοτοσυκλέτας και καταθέτει ανά τακτά χρονικά διαστήματα πατέντες γι' αυτή. Τα πράγματα όμως έχουν ξεφύγει, διότι οι περισσότεροι με το που δουν τις πατέντες τις συνδέουν με τον άμεσο ερχομό του μοντέλου, όμως στην πραγματικότητα δεν θα γίνει το 2020 αλλά το 2021. Όποτε οι επεξεργασμένες φωτογραφίες και τα διάφορα video που υπάρχουν στο διαδίκτυο με το νέο Hayabusa εξοπλισμένο με turbo κινητήρα και πιο αιχμηρή εμφάνιση, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

 

No2: Suzuki Recursion

Το φουτουριστικό, αλλά με κλασική συνάμα σχεδίαση, concept της Suzuki κοντεύει να κλείσει δεκαετία, από τότε που εμφανίστηκε πρώτη φορά. Ήταν εξοπλισμένο με έναν δικύλινδρο κινητήρα turbo 600cc, με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο και τράβηξε την προσοχή του κοινού, όμως δεν το είδαμε ποτέ να παίρνει “σάρκα και οστά”. Το εργοστάσιο απ’ το Hamamatsu συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια την εξέλιξη τόσο του κινητήρα, που μεγάλωσε σε κυβισμό και απέκτησε δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους, όσο και του πλαισίου με ενεργό ρόλο στο σύστημα εισαγωγής του αέρα στον κινητήρα, που είδαμε στις πιο πρόσφατες πατέντες της. Παρ' όλα αυτά παραμένει σχεδόν απίθανο να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Γενικότερα η Suzuki έχει βάλει μπροστά -από πέρσι κιόλας- ένα πενταετές πλάνο για τη δημιουργία ενός νέου εργοστασίου 40 στρεμμάτων που θα ενισχύσει τις δυνατότητές της στην παραγωγή νέων μοντέλων και στην εξέλιξή τους. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δεν παρουσιάζει τόσα πολλά νέα μοντέλα συγκριτικά με το πιο ένδοξο παρελθόν της. Άλλος ένα είναι ότι έχει στρέψει την προσοχή της στις ασιατικές αγορές, στις οποίες επενδύει περισσότερο (με πιο πρόσφατη τη δημιουργία του Gixxer250) με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο στα μοντέλα που προορίζονται για την παγκόσμια αγορά και κατ’ επέκταση την συρρίκνωση της γκάμας της.

 

No3 & No4: Kawasaki SC-01 Spirit Charger και SC-02 Soul Charger

Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει απ’ το Tokyo Motor Show και την έκθεση στο Μιλάνο, τότε που η Kawasaki παρουσίασε ένα σκίτσο και έναν κινητήρα από μελλοντικά concept της, τα οποία δεν έχουν ξαναεμφανιστεί. Με αφορμή τη δημιουργία των H2 και H2R παρουσίασε τον κινητήρα του SC-01 Spirit Charger, έναν τετρακύλινδρο κινητήρα, υπερτροφοδοτούμενο και μικρότερο από 1.000cc. Στο Μιλάνο αργότερα, παρουσίασε μόνο ένα σκίτσο απ’ το SC-02 Soul Charger, χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες. Έκτοτε, το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine έχει ασχοληθεί αρκετά με τα concept της Kawasaki και έχει δημιουργήσει ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες, που εικάζουν πώς θα ήταν η μοτοσυκλέτα αν έμπαινε στην παραγωγή. Μάλιστα, το έχει μετονομάσει σε Mach και έχει επεξεργαστεί τον κινητήρα του ZX-6R, βάζοντάς του ένα αντίστοιχο σύστημα υπερτροφοδότησης σαν αυτό του H2. Ως προς την εμφάνιση παραπέμπει σε αυτήν των ομώνυμων μοντέλων απ’ τα 80ies, ενώ οι τροχοί είναι ακτινωτοί και δείχνουν μεγαλύτεροι από 17 ίντσες. Η αλήθεια είναι πως η Kawasaki Heavy Industries έχει όλη την τεχνογνωσία και τις εγκαταστάσεις να δημιουργήσει μια μοτοσυκλέτα σαν αυτή, όμως μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει νέα σημάδια πως ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο.

 

No5: Honda RVF1000R

Το σενάριο της δημιουργία της RVF1000R δεν είναι αποτελεί κάποιο τρανταχτό νέο. Συζητήθηκε αρχικά μετά την δημιουργία της απλησίαστης σε τιμή RCV213-S, ενώ έκτοτε έχει απασχολήσει πολλές φορές την επικαιρότητα. Το 2017 μάλιστα, η Honda είχε καταθέσει πατέντες σχετικά με την εξέλιξη μιας μοτοσυκλέτας με V4 κινητήρα και τότε για ακόμη μια φορά το Young Machine έσπευσε να δημιουργήσει άλλη μια ψηφιακή απεικόνιση για το πως θα ήταν η έκδοση παραγωγής. Το πρώτο εξάμηνο του 2019 έχει ήδη περάσει και αρκετές ιστοσελίδες του ξένου τύπου έχουν αναφερθεί στην παρουσίαση του μοντέλου φέτος, όμως η Honda δεν έχει δείξει κάποιο νέο σχέδιό της. Βέβαια, το γεγονός ότι μιλάμε για τη Honda, που είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση επειδή είναι πάρα πολύ προσεκτική ώστε να μην διαρρέουν τα μυστικά της, κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Σίγουρα, η έλευση των προδιαγραφών Euro5 και το γεγονός ότι φέτος το CBR1000RR Fireblade SP2 πάει άπατο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul WSBK, καθώς είναι απ’ τις πιο απαρχαιωμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες στο θεσμό, αποτελούν δύο απ’ τους πιο σημαντικούς λόγους να δούμε την RVF1000R στην παραγωγή το 2020. Απ’ την άλλη η σιωπή της Honda αφήνει αρκετά ερωτηματικά και γι' αυτό το λόγο και την αφήσαμε τελευταία στη λίστα μας, κρατώντας πάντα μικρό καλάθι.

Τα νέα μοντέλα που θα δούμε σχεδόν σίγουρα στην αγορά το 2020 είναι το KTM 390 Adventure, ενώ πολύ πιθανό είναι να συνοδευτεί απ’ τον ερχομό του SMC 790. Απ’ τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου περιμένουμε τον ερχομό του νέου Suzuki V-Strom 1000, που ο κατασκοπευτικός φακός το έχει ήδη φωτογραφίσει σε προχωρημένο στάδιο της εξέλιξής του. Ακόμη, η πράσινη ιαπωνική εταιρεία ετοιμάζει την επαναφορά των θρυλικών τετρακύλινδρων μοτοσυκλετών των 250cc και τα πράγματα πλέον είναι αρκετά προχωρημένα σχετικά με το Ninja 250. Όμως το μικρό τετρακύλινδρο superbike είναι πολύ πιθανό να μην έρθει στην ευρωπαϊκή αγορά αλλά να περιοριστεί μόνο στις ασιατικές αγορές, εκεί που το δικύλινδρο Honda CBR250RR έχει κάνει πάταγο. Ακόμη, αναμένουμε την έλευση των νέων μοντέλων της Harley Davidson, όπως το Bareknuckle, καθώς και τα υπόλοιπα νέα της μοντέλα.

EICMA: Kove 625X 2026 - Η μεσαία adventure στην Ευρώπη

Με δικύλινδρο κινητήρα 63 ίππων - Και ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη σε ύψος πίσω ανάρτηση!
Kove 625X EICMA 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

4/11/2025

Στον "πόλεμο" που έχει ξεσπάσει ειδικά μεταξύ των Κινέζων κατασκευαστών στις μεσαίου κυβισμού adventure η Kove απαντά με την 625X που παρουσιάστηκε στο Μιλάνο.

Την Kove 625X την είδαμε για πρώτη φορά στα τέλη Σεπτεμβρίου, όταν παρουσιάστηκε στη CIMA Motor 2025 (διαβάστε περισσότερα εδώ) με τη μοτοσυκλέτα να αποκαλύπτεται και στην EICMA τώρα, και την κινέζικη εταιρεία να ενισχύει με αυτόν τον τρόπο την γκάμα της με μια μοτοσυκλέτα πάνω από το επίσης δικύλινδρο Maverick 525X.

Όπως σας είχαμε πει ο εν σειρά δικύλινδρος είναι ο ίδιος με εκείνον που χρησιμοποιούν οι Voge/Loncin, τον οποίο η Kove κατασκευάζει in house και αποδίδει 63 ίππους και 5,81 kg.m ροπής.

Kove 625X EICMA 2025

Το Kove 625X φέρει ρεζερβουάρ 21 λίτρων που ενισχύει τις τουριστικές του δυνατότητες αφού σύμφωνα με την εταιρεία η αυτονομία του μπορεί να φτάσει έως και τα 500 χλμ. πριν χρειαστεί να ανεφοδιαστεί. Όπως και το Voge DS625X έχει δύο χαρτογραφήσεις για τον κινητήρα Sport και Eco

Οι ακτινωτοί tubeless τροχοί είναι 19 ιντσών εμπρός και 17 ιντσών πίσω (ελαστικά 110/90-19 και 150/70-17), πιο προσανατολισμένοι σε μικτή χρήση δρόμου/χωματόδρομου, με το βάρος να βρίσκεται στα 218 κιλά.

Τα φρένα προέρχονται από την Taisco, με δίσκους "μαργαρίτες" εμπρός και ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες. 

Η 625X έχει 200 χλστ. απόσταση από το έδαφος και διαδρομή 195 χλστ. και για τους δύο τροχούς, για να κινείται άνετα στην άσφαλτο και να μην πετά λευκή πετσέτα όταν αυτή τελειώνει και αρχίζει κάποιος βατός χωματόδρομος.

Όπως έχουν αρχίσει να μας καλομαθαίνουν οι Κινέζοι ο στάνταρ εξοπλισμός είναι και εδώ πλούσιος και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων χούφτες, θερμαινόμενα γκριπ και σέλα, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, προστατευτικά κάγκελα, κάμερα καταγραφής εμπρός, αλλά και μια καινοτομία για τα δεδομένα της κατηγορίας: η πίσω ανάρτηση μπορεί να ρυθμίζει ηλεκτρικά το ύψος της και να μεταβάλλει έτσι εκείνο της σέλας από τα 795 έως και τα 820 χλστ. με το σύστημα να είναι παρόμοιο με εκείνο που έχουν η Ducati και η BMW.

Με τους ανθρώπους της Kove που μιλήσαμε μας ανέφεραν ότι στην κινέζικη έκδοση της μοτοσυκλέτας που βρίσκεται στην EICMA και δεν θα έχει άλλες διαφορές σε σχέση με την ευρωπαϊκή των Euro 5+ προδιαγραφών το σύστημα μειώνει την απόσταση της σέλας όταν η ταχύτητα είναι πολύ χαμηλή για να φτάνουν τα πόδια του αναβάτη στο έδαφος με μεγαλύτερη άνεση. Έπειτα και με ταχύτητα μέχρι τα 60 χλμ./ώρα φτάνει στο μέγιστο ύψος της για να κινείται με τη μεγαλύτερη δυνατή άνεση σε κακοκτράχαλο τερέν και να βρίσκει κάτω πιο δύσκολα η ποδιά, ενώ σε υψηλότερες ταχύτητες το ύψος της ανάρτησης επιστρέφει σε χαμηλότερη θέση για να αποκτά η μοτοσυκλέτα την απαιτούμενη σταθερότητα.

Θα δούμε στην πράξη τι σημαίνουν όλα αυτά, όταν έρθει η ώρα της δοκιμής της 625X όπως και το κατά πόσο σταθερή είναι στις υψηλές ταχύτητες με την πίσω ανάρτηση στο χαμηλότερο ύψος της.