Yamaha F 155: Το παπί των 100.000 δολαρίων

Κι όμως αξίζει τα λεφτά του!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/1/2021

Στο άκουσμα πως το παπί που βλέπετε στις φωτογραφίες κόστισε 100.000 δολάρια στη Yamaha, σε κάνει να νομίζεις πως οι Ιάπωνες τρελάθηκαν. Όμως ο λόγος δημιουργίας του F 155 Concept δεν είναι μια επιφανειακή επίδειξη σπατάλης χρημάτων. Το συγκεκριμένο concept κόστισε τόσα πολλά λεφτά διότι θα αποτελεί τη βάση της επόμενης γενιάς υπερ-παπιών της Yamaha  για τις αγορές της Ασίας και θα πουληθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα, φέρνοντας πολλά χρήματα στα ταμεία της Ιαπωνικής εταιρείας. Το γράφει άλλωστε ξεκάθαρα και το μεταλλικό ταμπελάκι που έχει στα φαίρινγκ του… ε, συγνώμη στην “ποδιά” του. Το πόσο σημαντική είναι η συγκεκριμένη κατηγορία υπέρ-παπιών, φαίνεται και από το γεγονός πως όλη η δουλειά του σχεδιασμού και της μηχανολογικής εξέλιξης έγινε στις κεντρικές εγκαταστάσεις του R&D στην Ιαπωνία και όχι από τα ασιατικά παραρτήματα της Yamaha.

Ο κινητήρας είναι ίδιος με του νέου Exciter 155 RC και εντυπωσιάζει τεχνολογικά, λόγω της ύπαρξης συστήματος μεταβλητού χρονισμού του εκκεντροφόρου εισαγωγής! Φυσικά είναι υγρόφυκτος και εξατάχυτος με κανονικό συμπλέκτη. Κι αν το Exciter 155 κρατά έστω και λίγα κοινά σχεδιαστικά στοιχεία με τα παπιά, το F 155 είναι πραγματικά δύσκολο να το αποκαλέσεις πλέον “παπί”. Όχι μόνο επειδή οι σχεδιαστές είχαν ξεκάθαρη έμπνευση από το R6, αλλά και γιατί διαθέτει τιμόνι σαν clip-on, ο προβολέας βρίσκεται σταθερά στο φαίρ…. στην “ποδιά”, το πλαίσιο είναι δύο δοκών “Deltabox”, το ψαλίδι είναι “μπανάνα” με την εξάτμιση κάτω από τον κινητήρα και φυσικά η ουρά δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα μονόσελο R6 ή R1.

Τα slick ελαστικά ολοκληρώνουν το αγωνιστικό pedigree, που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι αστείο, διότι τα πρωταθλήματα ταχύτητας σε πολλές χώρες της Ασίας περιλαμβάνουν και κατηγορίες με “παπιά”. Αυτό απαντά και στο ερώτημα, γιατί προσπάθησαν να κάνουν τα παπιά να μοιάζουν τόσο πολύ με μοτοσυκλέτες, αλλά και γιατί φτιάχνουν τέτοιου είδους παπιά που στην πραγματικότητα είναι μικρές μοτοσυκλέτες σε όλα και πλέον αρχίζουν να μοιάζουν και στην εμφάνιση.

Πρόκειται περισσότερο για μια κουλτούρα που έχει δημιουργηθεί εδώ και δεκαετίες στις αγορές των χωρών της Ασίας, όπως ακριβώς και στην Ελλάδα δηλαδή, που είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου τα παπιά έχουν τόσο μεγάλο μερίδιο αγοράς. Όσο αυξάνεται το μερίδιο αγοράς μιας κατηγορίας, τόσο πιο εύκολο είναι να δημιουργηθούν υπό-κατηγορίες και τα υπερ-παπιά είναι μια τέτοια φυσιολογική εξέλιξη.

EICMA: Italjet Roadster 400 2026 - Το πιο ξεχωριστό scooter της έκθεσης

Steam-punk μετάλλαξη που συνδυάζει κλασικές γραμμές με ακραίο design
Italjet Roadster 400
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/11/2025

Μετά την σειρά των τριών Dragster 125, 200 και 300 κ.εκ, και μετά το extreme Dragster 700 Twin το οποίο οδηγήσαμε με ολόσωμη φόρμα στην πίστα της Imola (!), μια παρουσίαση που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 671, η Italjet παρουσιάζει το Roadster 400, ένα μοντέλο που ισορροπεί μεταξύ ρετρό αισθητικής και ακραίου design.

Το Roadster 400 είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό δικύκλο που παρότι είναι εμφανές ότι μοιράζεται DNA με τα υπόλοιπα της εταιρείας, καταφέρνει να ενσωματώσει και σειρά ρετρό στοιχείων σε scooter που μόνο ως μοναδικό μπορεί να περιγραφεί.

Italjet Roadster 400

Την ιδιαίτερη αυτή, σχεδόν steampunk αισθητική συμπληρώνει η χρωματική επιλογή με την αντίθεση του κομψού μαύρου ματ, με στοιχεία που τονίζονται από την χρυσή βαφή, ενώ παρουσιάστηκε και σε έναν ακόμη χρωματισμό με βάση το ασημί και κόκκινες λεπτομέρειες.

Italjet Roadster 400

Ο σχεδιασμός του αποτίει φόρο τιμής στις σιλουέτες του παρελθόντος παντρεύοντας τις με δυναμικές γραμμές. Τα καμπυλωτά πλαϊνά πάνελ που θυμίζουν εισαγωγές στροβιλοκινητήρων έχουν και πρακτική χρησιμότητα κατευθύνοντας την ροή του ψυχρού εισερχόμενου αέρα προς τις επιφάνειες των ψυγείων που εδράζουν εντός των πλαστικών, διακριτικά κρυμμένα.

Italjet Roadster 400

Στο Roadster 400 εμφανίζεται και το σύστημα DLAS (Dynamic Linkage Articulated Steering), μια εξέλιξη του χαρακτηριστικού συστήματος κατεύθυνσης της Italjet με το μονό εμπρός ψαλίδι που προσφέρει πέρα από ακρίβεια και μια ισχυρή σχεδιαστική ταυτότητα. Οι δύο δαγκάνες της Nissin εμπρός συνδέονται σε σειρά με τα υπόλοιπα τμήματα της ανάρτησης μπερδεύοντας και εντυπωσιάζοντας, με κάποια να θυμίζουν έντονα μπιέλες.

Italjet Roadster 400

Το πλαίσιο χωροδικτύωμα αφήνει εκτεθειμένο σε κοινή θέα το ρεζερβουάρ καυσίμου όπως είναι άλλωστε και τα δύο μονά, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ της Ohlins εμπρός και πίσω, με την τοποθέτηση του τελευταίου να προβληματίζει, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στα δύο τελικά της Akrapovic, εγείροντας ανησυχίες για το πώς αυτό επηρεάζει την λειτουργία του.

Italjet Roadster 400

Τα μεγάλα πίσω πλαϊνά πάνελ καταλήγουν σε μια αιχμηρή ουρά και φέρουν τα διαγώνια φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά και το σήμα “Roadster” σε καλλιγραφική γραμματοσειρά. Ανάμεσα τους και πίσω από την σέλα του συνεπιβάτη ξεπροβάλει η πίσω ανάρτηση με τα τελικά, πάνω από το πίσω φτερό.

Italjet Roadster 400

Χωρίς ακόμα να είναι γνωστά τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά του και το που τοποθετείται τιμολογιακά, είναι ένα scooter που κερδίζει τα βλέμματα εξ αρχής, αν και αναρωτιόμαστε για το πόσες λεπτομέρειες θα αναγκαστεί να αλλάξει πάνω του η Italjet όταν το βγάλει σε παραγωγή.

Χρήστος Κοφίτης

Χωρίς να υπονοούμε κάτι, έχει ενδιαφέρον να δούμε (φωτό άνω) ένα σκίτσο του Έλληνα σχεδιαστή Χρήστου Κοφίτη, σκίτσο που είχε γίνει πριν μερικές δεκαετίες, για ένα ακραίο scooter που θυμίζει ΠΟΛΥ το Roadster. Μπράβο στην Italjet για το θάρρος που έχει να βγάζει στην παραγωγή ακραία αντισυμβατικά σχέδια, δίχως να νοιάζεται για το αν αυτά θα είναι ευρέως αποδεκτά ή ακόμα και... λογικά.

Ετικέτες