Ducati Panigale V2 2020 – EICMA: Για την απόλαυση της οδήγησης

Η τελευταία ιταλική V2 superbike
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

23/10/2019

Από το 2003 οι Ducatisti περίμεναν με λαχτάρα να δουν μια V4 MotoGP replica στην παραγωγή. H Ducati ανταποκρίθηκε με την σπάνια Desmocedici RR, όμως η πιο προσιτή και ευρείας παραγωγής Panigale V4, ήταν εκείνη που άλλαξε τη ροή της ιστορίας. Κάπως έτσι, φτάσαμε σήμερα να υπάρχει μόνο ένα μοντέλο σε ολόκληρη τη γκάμα της Ducati που να έχει τον θρυλικό V2 Desmo κινητήρα, που κράτησε στη ζωή την ιταλική εταιρεία στα δύσκολα χρόνια και της χάρισε τα περισσότερα παγκόσμια πρωταθλήματα. Βέβαια υπάρχει λόγος γι΄αυτό και δεν είναι άλλος από την ακόρεστη δίψα του κόσμου για εντυπωσιακούς αριθμούς.

Η νέα Panigale V2 δεν σπάει το φράγμα των 200+ ίππων όπως κάνει κάθε superbike στις μέρες μας, ούτε είναι φτηνή σαν τα supersport. Δύσκολα μπορείς να την εντάξεις σε μια κατηγορία για να κάνεις συγκρίσεις και να την αξιολογήσεις. Οπότε είναι εύκολο να την περιθωριοποιήσεις και εδώ που τα λέμε, αυτό έχουν κάνει οι περισσότεροι. Όμως όποιος έχει οδηγήσει την Panigale 959, ξέρει πως η γλυκιά δύναμη του ιταλικού V2 των 155 ίππων και το βάρος των μόλις 176 κιλών (χωρίς υγρά) είναι ένας συνδυασμός που προσφέρει τεράστια οδηγηκή απόλαυση. Πάνω σε αυτόν τον κινητήρα Superquadro βασίζεται και το νέο Panigale V2 που έρχεται να αντικαταστήσει το Panigale 959.

Τώρα όμως είναι προδιαγραφών Euro 5, χάρη στη νέα εξάτμιση με τους δύο καταλύτες και τα νέα καπάκια στις κεφαλές που μειώνουν τους μηχανικούς θορύβους. Την ίδια στιγμή η ιπποδύναμη του κινητήρα παρέμεινε στους 155 ίππους, με τη βοήθεια του νέου ψεκασμού που έχει δύο μπεκ σε κάθε αυλό και νέο σχήμα αυλών εισαγωγής. Τα ηλεκτρονικά βασίζονται πλέον στις δυνατότητες της IMU 6 κατευθύνσεων, οπότε έχουμε το νέο λογισμικό EVO για το traction control, το ρυθμιζόμενο engine brake, το νέο Up/Down Quick shifter και το ABS έγινε πλέον cornering ABS. Τα μονόχρωμα όργανα του 959 αντικαταστάθηκαν από μια έγχρωμη οθόνη TFT 4,3”, τα οποία έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης πολυμέσων και συστήματος τηλεμετρίας GPS.

Το φαίρινγκ είναι τώρα κατ’ εικόνα και ομοίωση του Panigale V4 (του προηγούμενου μοντέλου και όχι του 2020 που άλλαξε) και η σέλα είναι πιο αφράτη και άνετη, διότι η Ducati θέλει να δώσει διπλό χαρακτήρα σε αυτή τη μοτοσυκλέτα. Ουσιαστικά την τοποθετεί ανάμεσα στην Supersport και την Panigale V4, αποτελώντας τη γέφυρα στη γκάμα των σπορ μοντέλων της. Το μονόμπρατσο ψαλίδι ολοκληρώνει την εξωτερική εικόνα ανανέωσης.

 

 

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi