Ducati Superquadro: H καρδιά της

Από το

Μαύρο Σκύλο

9/11/2011

H Ducati παρουσίασε τον καινούργιο της κινητήρα και τον βάφτισε Superquadro. Είναι αυτός που χρησιμοποιεί η Panigale 1199, η επόμενη superbike της εταιρείας που παρουσιάστηκε στην EICMA. Στον Superquadro διατηρήθηκαν λίγα από τα χαρακτηριστικά της παράδοσης που άρχισε ο Taglioni τρεις δεκαετίες πριν. Διατηρήθηκε μόνο η διάταξη του δικύλινδρου με την περιεχόμενη γωνία των κυλίνδρων στις 90ο και το μοναδικό δεσμοδρομικό σύστημα στις βαλβίδες, που δεν χρησιμοποιεί ελατήρια για την επαναφορά τους αλλά ειδικό ζευγάρι έκκεντρου και κοκορακίου. Από εκεί και πέρα όλα είναι καινούργια για κινητήρα της Ducati. Αρχικά, είναι οι έντονα υπερτετράγωνες διαστάσεις του που από τη διάμετρο των 106 χιλιοστών του Testastretta, που έχει η εταιρεία τώρα στις μοτοσυκλέτες της με κυβισμό 1198, τώρα φθάνουμε στα 112. Αντίστοιχα, η διαδρομή των εμβόλων του νέου κινητήρα είναι μόνο 60,8 χιλιοστά αντί των 67,9 χιλιοστών του προηγούμενου. Με αυτή τη διαδρομή ο κινητήρας μπορεί να ανεβάζει με αξιοπιστία περισσότερες στροφές, κάνοντας ένα πραγματικό άλμα στην ισχύ που φέρνει τον δικύλινδρο στα ίδια, αν όχι σε υψηλότερα, επίπεδα με τους τετρακύλινδρους των χιλίων κυβικών που έχουν οι ανταγωνίστριές της. Ήδη η Ducati ανακοίνωσε απόδοση 195 ίππων στις 10.750 στροφές, 15 παραπάνω από την ισχυρότερη υπάρχουσα έκδοση, την 1198R. Στην 1198 μάλιστα, που αποδίδει στις 9.750 την μέγιστη ισχύ της, η μέγιστη γραμμική ταχύτητα που φθάνουν τα έμβολά της είναι 22,06 μέτρα/δευτερόλεπτο. Στον Superquadrο η μέγιστη ισχύς αποδίδεται σε υψηλότερες στροφές, όμως παρά την σημαντική αύξηση των στροφών η μέγιστη ταχύτητα των εμβόλων του είναι μικρότερη φθάνοντας τα 21,78 μέτρα/δευτερόλεπτο. Για να υπάρχει αξιοπιστία και μεγαλύτερη ακρίβεια στον έλεγχο των βαλβίδων οι οδοντωτοί ιμάντες πέρασαν σε …εφεδρεία και ένα μικτό σύστημα από γρανάζια και καδένες, με υδραυλικούς τεντωτήρες, πήρε την θέση τους για την περιστροφή των τεσσάρων εκκεντροφόρων. Από το αριστερό άκρο του στροφάλου περιστρέφεται η καδένα για τους εκκεντροφόρους του μπροστινού κυλίνδρου ενώ από το δεξιό άκρο αυτή του πίσω. Πέρα από τους ιμάντες έμειναν εκτός και τα ρουλεμάν του στροφάλου, αφού ο Supequadro έχει κουζινέτα για την έδρασή του, ενώ τα κάρτερ είναι ενιαία χυτευμένα με τους κυλίνδρους, στο εσωτερικό των οποίων τοποθετούνται… χιτώνια. O μονόδρομος συμπλέκτης είναι υγρός αφήνοντας άλλην μια παράδοση της κόκκινης εταιρείας πίσω. Άλλος νεωτερισμός του κινητήρα είναι η ύπαρξη διπλής αντλίας λαδιού. Το πρώτο τμήμα εξυπηρετεί την λίπανση ενώ το δεύτερο αντλεί συνεχώς το λιπαντικό από τον στροφαλοθάλαμο. Τον τεράστιο θάλαμο καύσης με τη διάμετρο των 112 χιλιοστών εκμεταλλεύτηκε για να μεγαλώσει η διάμετρος των από βαλβίδων τιτανίου. Οι εισαγωγής έχουν διάμετρο… εμβόλου, στα 46,8 χιλιοστά, και οι εξαγωγής 38,2. Αντίστοιχα κολοσσιαία είναι και η διατομή του οβάλ σχήματος αυλού εισαγωγής που έφθασε τα 67,5 χιλιοστά, για τον ride-by-wire ψεκασμό. Πάνω στον νέο κινητήρα θα βιδώνεται το monocoque πλαίσιο της νέας superbike της Ducati

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.