Είμαστε στην παρουσίαση των νέων KTM Adventure: 1290 και 1050 μαζί!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/2/2015

Η ναυαρχίδα τεχνολογίας της KTM, το 1290 Adventure, ήταν σήμερα το όχημα της εξερεύνησης μας στο στρογγυλοτερο νησί του συμπλέγματος των Κανάριων! Αυτή η μοτοσυκλέτα είναι το καλυτερο παράδειγμα των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στις  παρουσιασεις και την δοκιμή στην Ελλάδα. Γιατί για να εξαντλησεις τις διαφορετικές παραμέτρους της λειτουργιας ολων των διαφορετικών συστημάτων, χρειάζεται χρονος που στο εξωτερικό δεν υπάρχει. Όπως και να' χει η επεισοδιακη σημερινή μέρα που τα είχε όλα, έλεγχος απο την αστυνομία και ενα περιστατικό που αχρήστευσε 6 μοτοσυκλέτες με τη μία(!), μας έδωσε αρκετές ευκαιρίες να καλύψουμε πολλά περισσότερα απο τα βασικά.

Καταρχήν έχουμε το πρώτο σύστημα ημι-ενεργητικων αναρτήσεων απο την WP που δουλεύει αρκετά καλά, ίσως καλύτερα απο τον ανταγωνισμό, κάτω όμως απο συγκεκριμένες περιπτώσεις. Επίσης υπάρχουν κάποια μικρά θέματα στη λειτουργία του, απόλυτα γνωστά και στους ανθρώπους της KTM όμως, πράγμα που φανερώνει οτι έχουν μικρή σημασία. Ειχαμε γράψει πρωτοι οτι θα έχει hill assist, σήμερα το δοκιμασαμε κιόλας και ανακαλυψαμε ότι έχει και πρακτική πλευρά και δεν είναι απλα μια πολυτέλεια.

Το γνωστο πλεον MSC, το traction control, είναι παρόν και εδώ με μια πρόσθετη μάλιστα λειτουργία, που μέχρι στιγμής κανεις δεν την περίμενε. Τουλάχιστον όχι για μοτοσυκλέτα του '15!

Ξεκινησαμε απο νωρίς για να προλαβουμε να δοκιμάσουμε το 1290 και τον πλουσιαοτατο εξοπλισμό του, αλλά μέχρι το μεσημέρι η μια καθυστέρηση ερχόταν πίσω απο την άλλη. Καταρχήν τα Κανάρια Νησιά παρουσιάζουν μια εικόνα που παραπέμπει στο Cocooning, την ταινία με τους ηλικιωμένους που ήθελαν να ξανά νιώσουν νέοι. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι συνταξιούχους Βορειοευρωπαιους που σουλατσαρουν το νησί με νοικιασμένα αυτοκίνητα και καμια αίσθηση του χρόνου, ή περπατάνε χερακι-χερακι πανω στο δρόμο. Ολα αυτα θα ηταν πολυ ρομαντικα και ομορφα, αν δε πηγαιναν απελπιστικά αργά. Το σκηνικό συμπληρώνουν οι άμετρητοι ποδηλάτες και γενικά είναι δυσκολο να πας, παντου, γρήγορα. Πανω που είπαμε οτι ο χρονος πέρασε και θα ανοιξουμε ρυθμό, μας σταμάτησε η αστυνομία γιατί κάποιος απο το προηγούμενο γκρουπ πήρε μια τυφλή στροφη κάπως πιο ανοιχτά και παραλίγο να πέσει επάνω τους. Δίνουμε τις απαραίτητες εξηγήσεις, και ενω ειχαμε καβαλήσει, ερχεται νοικιαζομενο αυτοκίνητο που ζητά απο την αστυνομία να μας επιπλήξει, γιατί κάποιος θα έπεφτε επανω της! Ο άγνωστος του προηγούμενου γκρουπ το είχε ξανά κάνει. Πετάγεται ο πλοηγός μας και κάνει το λάθος να πει οτι ηταν Γερμανός αυτός που το έκανε και αρχίζουν τα πειράγματα, με τους αστυνομικούς να ζητάνε μετάφραση για να καταλάβουν το αστείο... Στα Κανάρια δεν νοιάζονται για την πολιτική βέβαια, οποτε κάθε εξήγηση πηγαινει μάταιη... Μας αφήνουν τελικά να φύγουμε και καθώς έχει περάσει και η ώρα, οι δρόμοι αδειαζουν και η δοκιμή αποκτά τον ρυθμό που πρέπει να έχει. Τόσο ξέφρενο σε κάποια σημεία, που στις στάσεις όλο και κάποιος λέει να προσέχουμε περισσότερο.

Επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο όμως σώοι και αβλαβείς, καταφέρνοντας να αδειασουμε το τεράστιο ρεζερβουάρ του 1290 και μερικοί απο εμας θέλουν να το γιορτάσουν με μια αναμνηστική φωτογραφία κανοντας σουζες. Τρεις για την ακρίβεια, ο Γάλλος, ο Γερμανός και ο Έλληνας. Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν πέτυχε ως αστείο. Ξεκινά ο Γάλλος, και παραχωρώ την σειρά μου στον Γερμανό που βιαζόταν. Δεν έπρεπε να το κάνω... Ο Γερμανός κανει μερικά περάσματα μπροστά απο τις υπόλοιπες παρκαρισμενες μοτοσυκλετες αλλά στο τελευταιο δίνει πολύ περισσότερο γκάζι απο όσο θα έπρεπε και του έρχεται καπάκι. Τα υπολοιπα συμβαίνουν σε αργή κίνηση, καθώς βρίσκεται αγρατσουνιστος στο έδαφος και το 1290 στον αέρα. Μονο που καταλήγει στα παρκαρισμενα, σακατευοντας άλλα 5, ανάμεσά τους και τα μοναδικά 1190 που υπηρχαν σε περίπτωση που κάποιος ήθελε ενα άμεσο συγκριτικό... Το βασικό είναι οτι κανεις δεν έχει πάθει τίποτα, αλλά το θέαμα των 6 τρακαρισμενων μοτοσυκλετών δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο... Οι σουζες ακυρώνονται και ο ίδιος κερνα μπύρες στους μηχανικούς που θα ξενυχτήσουν για να σημαζέψουν τα τρια απο αυτά, αφου για τα υπολοιπα δεν υπάρχει σωτηρία..

Επεισοδιακή λοιπόν η παρουσίαση του 1290, ευτυχώς όμως χωρίς τραυματισμούς. Στο επόμενο τεύχος θα υπάρχει πλήρης ανάλυση, ενώ αύριο μόλις βγει ο ήλιος, θα μας πετύχει να ανεβαίνουμε στη σέλα του 1050. Ευχόμαστε χωρίς άλλα προβλήματα...

 

 

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi