Με το νέο Yamaha Tracer 900 στην Κεφαλονιά

Πόσο κόστισε και πως ταξιδεύει το ανανεομένο Tracer 900
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/8/2018

Σήμερα συμπληρώνω σχεδόν 20 μέρες συμβίωσης με το καινούριο Yamaha Tracer 900 και ανάμεσα σε όσα έχω κάνει μαζί του αυτές τις ημέρες ήταν και ένα ταξίδι-αστραπή δικάβαλος στην Κεφαλονιά.

 

Βασικά, ο αρχικός προγραμματισμός ήθελε να κάτσουμε έξι ημέρες στο καταπράσινο νησί του Ιονίου, αλλά με αυτόν τον σκατόκαιρο που έκανε τον Ιούλιο, η παραμονή μας εκεί περιορίστηκε σε μόλις δύο ημέρες.

Καθώς το Tracer 900 δεν είναι δικό μου αλλά μας το έχει παραχωρήσει η ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε.Ε. δεν είχε κάποιον έξτρα εξοπλισμό για την μεταφορά αποσκευών, ούτε είχα εγώ στη διάθεση μου κάποιου είδους tank-bag ή σάκους που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω.

Με λίγη φαντασία κατάφερα να μετατρέψω σε tank-bag έναν μαλακό σάκο πλάτης που είχα και χάρη στο πλατύ και επίπεδο ρεζερβουάρ, ήταν αρκετά σταθερό πάνω στην μοτοσυκλέτα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής Αθήνα-Κυλλήνη των 280 χιλιομέτρων.

Ούτε πίσω έχει σχάρα, όμως και εδώ με λίγη δημιουργική φαντασία βρήκαμε τη λύση. Χαλαρώσαμε εντελώς τα λουριά ενός μεγάλου μήκους σάκου πλάτης και έτσι όλο του το βάρος ακούμπαγε στις μακριές χειρολαβές του συνεπιβάτη και δεν καταπονούσε την πλάτη του. Εδώ να προσθέσω ότι ο συνεπιβάτης που είχα είναι μακράν ο πιο γκρινιάρης που υπάρχει πάνω στον πλανήτη γη (για την γυναίκα μου μιλάω φυσικά!) και το γεγονός ότι δεν έβγαλε άχνα, ούτε όταν πηγαίναμε, ούτε όταν γυρίζαμε δείχνει εν μέρει και πόσο άνετη και σωστά εργονομικά είναι η πίσω σέλα του Tracer 900. Εμπρός είναι εξίσου καλή και θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι με κούρασε σε αυτή την τρίωρη διαδρομή, αλλά παρά το μεγάλο μήκος της σιγά-σιγά σε σπρώχνει εμπρός, επειδή είναι κάπως κατηφορική και επειδή τα μαρσπιέ είναι αρκετά πίσω τοποθετημένα.

Η νέα μεγαλύτερη και ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα κάνει πολύ καλή δουλειά σε ότι αφορά την προστασία από την πίεση του αέρα και γενικά δεν έχω κανένα αρνητικό σχόλιο επ’ αυτού. Ίσως ο αεροδυναμικός θόρυβος να είναι λίγο πιο έντονος απ’ όσο θα ήθελα μετά τα 130km/h αλλά συνολικά η άνεση στην εθνική βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο.

Άλμα προόδου σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο είναι σίγουρα η σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Αν χουφτώσεις το γκάζι εξακολουθεί να ελαφρώνει, αλλά με σταθερό γκάζι το νέο Tracer 900 πατάει με σιγουριά στο έδαφος, είτε έχει ένα άτομο στη σέλα, είτε δύο άτομα και ψιλο-χύμα δεμένους δύο σάκους πάνω του.

Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο του νέου μοντέλου είναι η εμφανώς μικρότερη κατανάλωση όταν οδηγάς στρωτά. Σε αυτό το ταξιδάκι η μέση κατανάλωση ήταν στα 5,2 λίτρα και με το ρεζερβουάρ των 18 λίτρων έβγαλα άνετα αυτονομία άνω των 280 χιλιομέτρων. Σημαντική η μεγάλη αυτονομία, διότι η τιμή της βενζίνης στην Κεφαλονιά είναι μόνο για τα μέλη της οικογένειας του Λάτση και του Βαρδυνογιάννη.

Αυτά που δεν μου αρέσουν όσο στο νέο Tracer 900 είναι ακριβώς τα ίδια που δεν μου άρεσαν και στο προηγούμενο μοντέλο και πίστευα ότι η Yamaha θα τα είχε κάνει, διότι είναι εξόφθαλμα ελαττώματα. Το βασικότερο είναι οι χούφτες στο τιμόνι, που προσθέτουν βάρος και όγκο αλλά καμία απολύτως προστασία. Το δεύτερο είναι οι ενδείξεις στα όργανα. Σίγουρα οι πιο απαιτητικοί μπορούν να πάρουν την έκδοση GT με τα έγχρωμα όργανα της R1, όμως και η βασική έκδοση του νέου Tracer 900 θα έπρεπε να είχε βελτιωθεί. Δεν με χαλάνε καθόλου τα μονόχρωμα ψηφιακά όργανα και είναι απολύτως τίμια για την τιμή που κάνει η βασική έκδοση του Tracer 900. Όμως η Yamaha θα έπρεπε με την ευκαιρία της ανανέωσης να προσθέσει μια ένδειξη αυτονομίας ή τουλάχιστον να βελτιώσει την ακρίβεια του δείκτη βενζίνης. Μέχρι και τα 180 χιλιόμετρα σου δείχνει ότι το ρεζερβουάρ είναι  εντελώς γεμάτο (!!!) και μετά από λίγο αρχίζουν να σβήνουν οι μπάρες η μία μετά την άλλη κάθε 20-30 χιλιόμετρα που κάνεις. Πραγματικά δεν έχει νόημα η βαθμονόμηση που έχουν κάνει στο δείκτη βενζίνης.

Να πούμε όμως και δύο λόγια για την αγαπημένη μου Κεφαλονιά που είχα σχεδόν δέκα χρόνια να επισκευτώ. Με εξαίρεση την χυδαία ακριβή βενζίνη, η Κεφαλονιά φέτος τον Ιούλιο ήταν από τα πιο φτηνά νησιά για να κάνει ένα ζευγάρι ποιοτικές διακοπές. Εμείς είχαμε έδρα τον Πόρο, όπου με 20-25 ευρώ έτρωγαν δύο άτομα του σκασμού, ακόμα και σε ψαροταβέρνα (έδωσα 23 ευρώ για ψητό λαυράκι, καλαμαράκια, χωριάτική και δύο αναψυκτικά). Λόγω του βροχερού καιρού, για μπάνιο προλάβαμε να πάμε μόνο στην Σκάλα, όπου δύο ξαπλώστρες με μαλακό στρώμα είχαν 10 ευρώ (χωρίς το μαλακό στρώμα είχαν 7 ευρώ οι δύο), ο freddo σερβιρισμένος στην παραλία με μπουκαλάκι νερό είχε 3,5 ευρώ και ένα μεγάλο club sandwich με τηγανιτές πατάτες είχε 7 ευρώ.  Τα εισιτήρια του πλοίου με επιστροφή για δύο άτομα και την μοτοσυκλέτα (άνω 250cc) ήταν 60 ευρώ περίπου. Με το Tracer 900 έκαψα ακριβώς 20 ευρώ βενζίνη για να πάω (ταχύτητα ταξιδιού 130-140km/h) και 25 ευρώ όταν γύριζα (ταχύτητα ταξιδιού 130-150km/h).

Yamaha - Επιστροφή στις 8 ώρες της Suzuka με R1 βαμμένο YZF-R7 1999!

Εργοστασιακή συμμετοχή μετά από 6 χρόνια απουσίας και με Ιάπωνα αναβάτη
Yamaha YZF-R1 Suzuka 8 hours
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

21/3/2025

Στα πλαίσια των εορτασμών της 70ης επετείου της, η Yamaha επιστρέφει στον εμβληματικό αγώνα αντοχής 8 ωρών της Suzuka, με εργοστασιακή ομάδα και με έναν πανέμορφο χρωματικό συνδυασμό στο YZF-R1, φόρο τιμής στα χρώματα του YZF-R7 του 1999.

Εβδομήντα χρόνια παραγωγής μοτοσυκλετών αλλά και εβδομήντα χρόνια αγωνιστικής δραστηριότητας, με πρώτη συμμετοχή των Ιαπώνων στους αγώνες, 10 ημέρες μετά την ίδρυση της εταιρείας, τότε στον 3ο αγώνα ανάβασης στο βουνό Φούτζι.

Για να γιορτάσουν τα 70 χρόνια αγωνιστικής εμπλοκής τους, οι Ιάπωνες επιστρέφουν στον 8ωρο αγώνα αντοχής της Suzuka, απ’ όπου απείχαν από το 2019.

Ο αγώνας θα διεξαχθεί μεταξύ 1-3 Αυγούστου στην πίστα της Suzuka στην Ιαπωνία, με τη Yamaha Racing Team να περιλαμβάνει τον έμπειρο Ιάπωνα αγωνιζόμενο και αναβάτη εξέλιξης Katsuyuki Nakasuga, με 89 αγώνες και 12 τίτλους στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα JSB1000, αλλά και 4 νίκες στις 8 ώρες της Suzuka. Δίπλα του θα αγωνιστούν δυο ακόμα αναβάτες, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε ποιοι, από το MotoGP και το WorldSBK.

Yamaha YZF-R1 Suzuka 8 hours

Διευθυντής της ομάδας θα είναι ο Wataru Yoshikawa, ένας από τους κορυφαίους εργοστασιακούς αναβάτες της Yamaha τη δεκαετία του 1990, ο οποίος αγωνίστηκε στις 8 ώρες της Suzuka το 1999 με την YZF-R7, κερδίζοντας και έναν τίτλο All Japan με την ίδια μοτοσυκλέτα.

Yamaha YZF-R1 Suzuka 8 hours

Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί είναι όμως οι χρωματισμοί της YZF-R1 που θα αγωνιστεί στις φετινές 8 ώρες της Suzuka, στην κλασική λευκή-κόκκινη διχρωμία της Yamaha, με σχέδιο που είχε χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Grand Prix του 1964, ενώ έγινε ιδιαίτερα γνωστός και με την αγωνιστική YZF-R7, η οποία κυκλοφόρησε το 1999 σε περιορισμένη έκδοση 500 μοτοσυκλετών και αγωνίστηκε στις 8 ώρες την ίδια χρονιά.

Yamaha YZF-R1 Suzuka 8 hours

Ταυτόχρονα, τα ρούχα των αναβατών και του προσωπικού, καθώς και η εμφάνιση του γκαράζ της ομάδας, έχουν σχεδιαστεί ώστε να αντικατοπτρίζουν το ύφος του 1999!

YZF-R7 1999

Η YZF-R7 του 1999 ήταν εξοπλισμένη με έναν πρωτοποριακό κινητήρα με την ιδιαίτερα γνωστή σήμερα “three-axis” διάταξη, που περιλάμβανε ενιαίο μπλοκ κυλίνδρων και κάρτερ, μπιέλες από τιτάνιο και διπλά μπεκ ψεκασμού, μαζί με πλαίσιο αλουμινίου Deltabox II. Η μοτοσυκλέτα έφερε τέλος αναρτήσεις Öhlins, παρέχοντας συνολικά μια καλή βάση για τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike και στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Αγώνων Δρόμου.

YZF-R7 1999

Η μοτοσυκλέτα χρησιμοποιήθηκε από την κορυφαία ομάδα της Yamaha στις 8 ώρες της Suzuka από το 1999 έως το 2002, με την καλύτερη της επίδοση να είναι η 4η θέση, την οποία πέτυχαν τόσο οι Noriyuki Haga/Regis Laconi το 1999, όσο και οι Wataru Yoshikawa/Takeshi Tsujimura το 2002.

Στην κατηγορία Superbike, που τότε ήταν η κορυφαία κατηγορία στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Αγώνων Δρόμου, ο Wataru Yoshikawa κατέκτησε τον τίτλο με την YZF-R7 στο ντεμπούτο της μοτοσυκλέτας το 1999, ενώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, ο Noriyuki Haga τερμάτισε 2ος στη γενική κατάταξη της σεζόν 2000.

Ετικέτες