Με το νέο Yamaha Tracer 900 στην Κεφαλονιά

Πόσο κόστισε και πως ταξιδεύει το ανανεομένο Tracer 900
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/8/2018

Σήμερα συμπληρώνω σχεδόν 20 μέρες συμβίωσης με το καινούριο Yamaha Tracer 900 και ανάμεσα σε όσα έχω κάνει μαζί του αυτές τις ημέρες ήταν και ένα ταξίδι-αστραπή δικάβαλος στην Κεφαλονιά.

 

Βασικά, ο αρχικός προγραμματισμός ήθελε να κάτσουμε έξι ημέρες στο καταπράσινο νησί του Ιονίου, αλλά με αυτόν τον σκατόκαιρο που έκανε τον Ιούλιο, η παραμονή μας εκεί περιορίστηκε σε μόλις δύο ημέρες.

Καθώς το Tracer 900 δεν είναι δικό μου αλλά μας το έχει παραχωρήσει η ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε.Ε. δεν είχε κάποιον έξτρα εξοπλισμό για την μεταφορά αποσκευών, ούτε είχα εγώ στη διάθεση μου κάποιου είδους tank-bag ή σάκους που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω.

Με λίγη φαντασία κατάφερα να μετατρέψω σε tank-bag έναν μαλακό σάκο πλάτης που είχα και χάρη στο πλατύ και επίπεδο ρεζερβουάρ, ήταν αρκετά σταθερό πάνω στην μοτοσυκλέτα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής Αθήνα-Κυλλήνη των 280 χιλιομέτρων.

Ούτε πίσω έχει σχάρα, όμως και εδώ με λίγη δημιουργική φαντασία βρήκαμε τη λύση. Χαλαρώσαμε εντελώς τα λουριά ενός μεγάλου μήκους σάκου πλάτης και έτσι όλο του το βάρος ακούμπαγε στις μακριές χειρολαβές του συνεπιβάτη και δεν καταπονούσε την πλάτη του. Εδώ να προσθέσω ότι ο συνεπιβάτης που είχα είναι μακράν ο πιο γκρινιάρης που υπάρχει πάνω στον πλανήτη γη (για την γυναίκα μου μιλάω φυσικά!) και το γεγονός ότι δεν έβγαλε άχνα, ούτε όταν πηγαίναμε, ούτε όταν γυρίζαμε δείχνει εν μέρει και πόσο άνετη και σωστά εργονομικά είναι η πίσω σέλα του Tracer 900. Εμπρός είναι εξίσου καλή και θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι με κούρασε σε αυτή την τρίωρη διαδρομή, αλλά παρά το μεγάλο μήκος της σιγά-σιγά σε σπρώχνει εμπρός, επειδή είναι κάπως κατηφορική και επειδή τα μαρσπιέ είναι αρκετά πίσω τοποθετημένα.

Η νέα μεγαλύτερη και ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα κάνει πολύ καλή δουλειά σε ότι αφορά την προστασία από την πίεση του αέρα και γενικά δεν έχω κανένα αρνητικό σχόλιο επ’ αυτού. Ίσως ο αεροδυναμικός θόρυβος να είναι λίγο πιο έντονος απ’ όσο θα ήθελα μετά τα 130km/h αλλά συνολικά η άνεση στην εθνική βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο.

Άλμα προόδου σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο είναι σίγουρα η σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Αν χουφτώσεις το γκάζι εξακολουθεί να ελαφρώνει, αλλά με σταθερό γκάζι το νέο Tracer 900 πατάει με σιγουριά στο έδαφος, είτε έχει ένα άτομο στη σέλα, είτε δύο άτομα και ψιλο-χύμα δεμένους δύο σάκους πάνω του.

Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο του νέου μοντέλου είναι η εμφανώς μικρότερη κατανάλωση όταν οδηγάς στρωτά. Σε αυτό το ταξιδάκι η μέση κατανάλωση ήταν στα 5,2 λίτρα και με το ρεζερβουάρ των 18 λίτρων έβγαλα άνετα αυτονομία άνω των 280 χιλιομέτρων. Σημαντική η μεγάλη αυτονομία, διότι η τιμή της βενζίνης στην Κεφαλονιά είναι μόνο για τα μέλη της οικογένειας του Λάτση και του Βαρδυνογιάννη.

Αυτά που δεν μου αρέσουν όσο στο νέο Tracer 900 είναι ακριβώς τα ίδια που δεν μου άρεσαν και στο προηγούμενο μοντέλο και πίστευα ότι η Yamaha θα τα είχε κάνει, διότι είναι εξόφθαλμα ελαττώματα. Το βασικότερο είναι οι χούφτες στο τιμόνι, που προσθέτουν βάρος και όγκο αλλά καμία απολύτως προστασία. Το δεύτερο είναι οι ενδείξεις στα όργανα. Σίγουρα οι πιο απαιτητικοί μπορούν να πάρουν την έκδοση GT με τα έγχρωμα όργανα της R1, όμως και η βασική έκδοση του νέου Tracer 900 θα έπρεπε να είχε βελτιωθεί. Δεν με χαλάνε καθόλου τα μονόχρωμα ψηφιακά όργανα και είναι απολύτως τίμια για την τιμή που κάνει η βασική έκδοση του Tracer 900. Όμως η Yamaha θα έπρεπε με την ευκαιρία της ανανέωσης να προσθέσει μια ένδειξη αυτονομίας ή τουλάχιστον να βελτιώσει την ακρίβεια του δείκτη βενζίνης. Μέχρι και τα 180 χιλιόμετρα σου δείχνει ότι το ρεζερβουάρ είναι  εντελώς γεμάτο (!!!) και μετά από λίγο αρχίζουν να σβήνουν οι μπάρες η μία μετά την άλλη κάθε 20-30 χιλιόμετρα που κάνεις. Πραγματικά δεν έχει νόημα η βαθμονόμηση που έχουν κάνει στο δείκτη βενζίνης.

Να πούμε όμως και δύο λόγια για την αγαπημένη μου Κεφαλονιά που είχα σχεδόν δέκα χρόνια να επισκευτώ. Με εξαίρεση την χυδαία ακριβή βενζίνη, η Κεφαλονιά φέτος τον Ιούλιο ήταν από τα πιο φτηνά νησιά για να κάνει ένα ζευγάρι ποιοτικές διακοπές. Εμείς είχαμε έδρα τον Πόρο, όπου με 20-25 ευρώ έτρωγαν δύο άτομα του σκασμού, ακόμα και σε ψαροταβέρνα (έδωσα 23 ευρώ για ψητό λαυράκι, καλαμαράκια, χωριάτική και δύο αναψυκτικά). Λόγω του βροχερού καιρού, για μπάνιο προλάβαμε να πάμε μόνο στην Σκάλα, όπου δύο ξαπλώστρες με μαλακό στρώμα είχαν 10 ευρώ (χωρίς το μαλακό στρώμα είχαν 7 ευρώ οι δύο), ο freddo σερβιρισμένος στην παραλία με μπουκαλάκι νερό είχε 3,5 ευρώ και ένα μεγάλο club sandwich με τηγανιτές πατάτες είχε 7 ευρώ.  Τα εισιτήρια του πλοίου με επιστροφή για δύο άτομα και την μοτοσυκλέτα (άνω 250cc) ήταν 60 ευρώ περίπου. Με το Tracer 900 έκαψα ακριβώς 20 ευρώ βενζίνη για να πάω (ταχύτητα ταξιδιού 130-140km/h) και 25 ευρώ όταν γύριζα (ταχύτητα ταξιδιού 130-150km/h).

Ducati Desmo250 MX - Ντεμπούτο με βάθρο, στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Motocross

Το Borgo Panigale επαναλαμβάνει το ίδιο, πετυχημένο πλάνο εξέλιξης του Desmo 450 MX
Ducati Desmo250 MX
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

10/3/2025

Η Ducati Desmo250 MX πέρασε με επιτυχία την πρώτη δοκιμασία της σεζόν, κατακτώντας την τρίτη θέση στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Prestige MX2 με τον Alessandro Lupino στο τιμόνι, Lupino που πέρυσι είχε αναλάβει να εξελίξει στο ίδιο Πρωτάθλημα την κόκκινη MX μοτοσυκλέτα των 450 κ.εκ.

Δέκα χρόνια είχαν περάσει από τότε που ο Alessandro Lupino είχε οδηγήσει μια 250 4χρόνη μοτοσυκλέτα, και ο πρώτος γύρος του Ιταλικού Πρωταθλήματος Prestige Motocross MX2 ήταν επίσης η ευκαιρία του να κάνει το ντεμπούτο του σε μια κατηγορία στην οποία δεν είχε ποτέ αγωνιστεί στο Ιταλικό Πρωτάθλημα. Ο εννέα φορές Πρωταθλητής Motocross Ιταλίας, που έχει στο ενεργητικό του 44 βάθρα στην MX1, κατάφερε να εξασφαλίσει το πρώτο του προσωπικό Top-3 στο Prestige MX2 με την ολοκαίνουργια Ducati Desmo250 MX.

Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως ο Lupino οδήγησε τραυματισμένος, με πρήξιμο και πόνο στον καρπό, και σε συνδυασμό με το γεγονός πως δεν έχει συνηθίσει ακόμα τα 250, ο τερματισμός του στο βάθρο με μια ολοκαίνουργια μοτοσυκλέτα που ξεκίνησε να εξελίσσεται μόλις 3 εβδομάδες πριν τον αγώνα δείχνει ο καλύτερος οιωνός για τη συνέχεια του project.

Ducati Desmo250 MX

Που τραυματίστηκε ο Lupino; Στον πρώτο αγώνα του πρώτου γύρου της σεζόν στην πίστα Ottobiano. Εκεί, στην εκκίνηση ο 34χρονος Ιταλός ξεκίνησε λίγο έξω από την πρώτη πεντάδα, αλλά μετά από έναν γύρο ανέβηκε στην τέταρτη θέση. Στον επόμενο γύρο πέρασε στην τρίτη, διατηρώντας έναν εξαιρετικό ρυθμό και κλείνοντας γρήγορα τη διαφορά από τη δεύτερη θέση, την οποία και κατέκτησε. Ωστόσο είχε επαφή με άλλο αγωνιζόμενο (η Ducati οργισμένα αποκαλεί την κίνηση του αντιπάλου του ως “απρόσεκτη”), και έπεσε, τραυματίζοντας τον καρπό του, ενώ ζημιές έπαθε και η μοτοσυκλέτα του. Ο Lupino έσφιξε τα δόντια και συνέχισε, τερματίζοντας 10ος.

Ottobiano podium

Στον δεύτερο αγώνα, ο τραυματίας αναβάτης του Desmo250 MX βγήκε πέμπτος από την πρώτη στροφή και, μετά από τρεις γύρους, ανέβηκε στη δεύτερη θέση, οδηγώντας με ρυθμό για να κατακτήσει την τρίτη θέση στο βάθρο.

Μετά τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος, ο Lupino βρίσκεται στην τρίτη θέση της κατάταξης με 290 βαθμούς. Ο επόμενος αγώνας του Ιταλικού Πρωταθλήματος Prestige θα διεξαχθεί στην πίστα της Mantova στις 29 και 30 Μαρτίου, μια πίστα όπου, πριν από έναν χρόνο, ο Alessandro έκανε το ντεμπούτο της Desmo450 MX.

Alessandro Lupino

Alessandro Lupino: "Είμαι ξανά χαρούμενος, κάναμε εξαιρετική δουλειά και πρέπει να συγχαρώ την ομάδα της Ducati, που πραγματοποίησε ένα μικρό θαύμα. Η Desmo250 MX έχει δοκιμαστεί μόλις τρεις εβδομάδες, και σήμερα ήρθαμε απλά για μια ημέρα δοκιμών. Ωστόσο, αν δεν είχα δεχτεί την επαφή, θα μπορούσαμε να έχουμε δύο δεύτερες θέσεις. Ως αναβάτης, είμαι ευχαριστημένος που κατάφερα να ανέβω στο βάθρο και που έχουμε ήδη μια τόσο ανταγωνιστική μοτοσικλέτα από την πρώτη μας εμφάνιση."