TSS RS500GP: Δεν είναι νέο, αλλά είναι ωραίο

Από το

Μαύρο Σκύλο

23/3/2011

Οι μοτοσυκλέτες με δίχρονους κινητήρες έχουν εξαφανιστεί από τους δρόμους πια, αν και στις off road πληθαίνουν. Οι αιτίες που οδήγησαν στην εξαφάνισή τους είναι πολλές αν και οι κανονισμοί των αγώνων έχουν σημαντική συμβολή σε αυτό. Διανύουμε άλλωστε και την τελευταία χρονιά όπου θα συμμετάσχουν σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, στα GP125, δίχρονες μοτοσυκλέτες 125 κυβικών. Παρά την αποδιχρονοποίηση των κινητήρων υπάρχουν κάποιοι “ταγμένοι” σε αυτούς που ζουν και δουλεύουν με τους δίχρονους και για αυτούς. Στην Αυστραλία έχει την έδρα του το “The Two - Stroke Shop” με αντικείμενο εργασίας τους όχι μόνο την απλή συντήρηση δίχρονων αερόψυκτων ή υγρόψυκτων, αλλά και την εξέλιξή τους. Επιστέγασμα των κατορθωμάτων τους είναι η TSS RS500GP, μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα αποκλειστικά και μόνο για διασκέδαση. Ήθελαν να φτιάξουν μια μοτοσυκλέτα με το στυλ των GP250, αλλά με 500 κυβικά και το κατάφεραν αν και χρειάστηκε να φθάσουν πραγματικά πολύ μακριά. Αρχίζουν με ένα από τα καλύτερα σύνολα που παρήχθησαν ποτέ, ένα Aprilia RS250. Ο κινητήρας του πάει στην άκρη και τοποθετείται ο δικός τους. Βασίζεται σε αυτόν του ATV Yamaha Banshee, τον κινητήρα που κινούσε τα θρυλικά RD350. Στη συνέχεια φτιάχνουν δικό τους στρόφαλο με τέσσερα χιλιοστά μεγαλύτερη διαδρομή έχοντας μάλιστα επιλογή ανάμεσα σε 180ο ή 270ο , screamer ή Big Bang δηλαδή. Συνεχίζουν με δικής τους κατασκευής ενιαίο μπλοκ για τους δυο κυλίνδρους, όπου μπαίνουν σφυρήλατα Wossner διαμέτρου 74 χιλιοστών. Δικής του κατασκευής είναι τα power valve, οι reed, οι κεφαλές και η ανάφλεξη. Αυτή μάλιστα είναι παραμετροποιήσιμη, ενώ χάρη στα δυο πικάπ της δεν δίνει σπινθήρα κάθε φορά που βρίσκεται το έμβολο στο άνω νεκρό σημείο. Στον κινητήρα τους βάζουν δυο Keihin FCR γιατί έχουν μεγάλες δυνατότητες ρυθμίσεων, όπως λένε, ενώ φτιάχνουν τις δικές τους εξατμίσεις, γρανάζια πρωτεύουσας με ίσια δόντια, καμπάνα συμπλέκτη και ό,τι άλλο χρειαστεί. Το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον αξιοπρόσεκτο: 112 ίπποι στις 9.800 στροφές. Η συνέχεια προς την ολοκλήρωση περιλαμβάνει σύγχρονα φρένα της Brembo, ζάντες Marchesini πλάτους 3,75 ιντσών μπροστά και 5,85 πίσω, κιτ για τηn τοποθέτηση του κινητήρα στο πλαίσιο του Aprilia RS250, διαφορετικό μοχλικό και τελειώνουν με τις δικές τους πλάκες που στηρίζουν ένα πιρούνι της HRC που προορίζεται για τις αγωνιστικές δίχρονες Honda RS250. Με τελειωμένες όλες τις δουλειές και γεμάτη με ό,τι χρειάζεται για να είναι πλήρης και έτοιμη για χρήση η RS500GP ζυγίζει 115 κιλά. Η τιμή της έτοιμης είναι 22.000 δολάρια, ενώ εάν τους στείλεις ένα Aprilia RS250 θέλουν δεκαπέντε χιλιάδες και εάν σου στείλουν αυτοί τα απαραίτητα για να τα βάλεις εσύ στο RS θέλουν δέκα τέσσερις χιλιάδες. Αυτό με τη σημερινή ισοτιμία μας κάνει κάτι πάνω από δέκα χιλιάδες ευρώ.

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi