White Motorcycle: Παρουσιάστηκε η “τρύπια” βρετανική ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που θέλει να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας

Αποκαλυπτήρια στο Silverstone παρουσία του συνεργάτη μας Alan Cathcart
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/6/2021

Ο στόχος του Robert White, είναι να σπάσει το ρεκόρ τελικής ταχύτητας για τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και όπως ξέρουμε για να το επιτύχεις αυτό θα πρέπει να νικήσεις τον μεγαλύτερο αντίπαλο που θα συναντήσεις μπροστά σου (στην κυριολεξία…), δηλαδή την αντίσταση του αέρα. Η δύναμη του ηλεκτροκινητήρα είναι φυσικά πρωταγωνιστής σε αυτό το παιχνίδι, όμως δεν θα είχε κανένα νόημα αν την σπαταλάς κόντρα στη δύναμη του αέρα.

Η επιλογή της “ηλεκτροκίνησης” αντί για τη χρήση ενός συμβατικού κινητήρα εσωτερικής καύσης δεν έγινε για ιδεολογικούς λόγους, ούτε επειδή είναι της μόδας.

Η επιλογή αυτή έγινε ξεκάθαρα για λόγους χωροταξίας, διότι μόνο με την χρήση δύο μικρότερων ηλεκτροκινητήρων και ειδικά σχεδιασμένων κυλινδρικού σχήματος μπαταριών, μπόρεσαν να δημιουργήσουν αυτή την τεράστια “τρύπα” στη μέση, όπου ο αέρας διαπερνά την μοτοσυκλέτα.

Η λέξη “τρύπα” δεν είναι σωστή, καθώς στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ειδικά σχεδιασμένο τούνελ, που μειώνει δραματικά την πίεση του αέρα στο εμπρός τμήμα της μοτοσυκλέτας, η οποία όχι μόνο δημιουργεί αντίσταση, αλλά και φαινόμενα αστάθειας καθώς έχει την τάση να ανυψώνει τη μοτοσυκλέτα.

Φυσικά η απρόσκοπτη πορεία του αέρα στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτα, μειώνει και την οπισθέλκουσα, αλλά και τους στροβιλισμούς που αυτή δημιουργεί.

Με άλλα λόγια, η μοτοσυκλέτα που κύριου White, έχει λιγότερη αεροδυναμική αντίσταση και ταυτόχρονα είναι πιο σταθερή. Συγκεκριμένα, το κέρδος είναι 25-30% στον αεροδυναμικό συντελεστή CD, που σε ταχύτητες άνω των 250km/h είναι τεράστιο κέρδος.

Καθώς η ομάδα της White Motorcycle Concepts θα δοκιμάζει τη μοτοσυκλέτα σε αεροδρόμιο της Βρετανίας πριν προσπαθήσει να σπάσει το ρεκόρ και όχι σε αποξηραμένη λίμνη (το σημερινό ρεκόρ έγινε στη Βολιβία) η μοτοσυκλέτα τους θα πρέπει να έχει φρένα και μάλιστα πολύ μεγάλα, καθώς το τέλος του διαδρόμου θα έρθει εξαιρετικά γρήγορα!

Για τις δοκιμές θα χρησιμοποιήσουν ένα “μικρό” ηλεκτροκινητήρα 100kw, όμως για το ρεκόρ θα χρειαστούν έναν πολύ ισχυρότερο με 200kw-300kw.

Τέτοιας δύναμης ηλεκτροκινητήρες απαιτούν σοβαρή… ψύξη για τις μπαταρίες.

Καθώς η χρήση ψυγείων θα δημιουργούσε αεροδυναμική αντίσταση (πρέπει να περάσει ο αέρας από μέσα τους, σωστά;) η ψύξη θα γίνεται με ένα εξωτερικό σύστημα λαδιού που θα διατηρεί στην ιδανική θερμοκρασία στις μπαταρίες πριν από κάθε εκκίνηση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως που έχει να αντιμετωπίσει η ομάδα της White Motorcycle Concepts δεν είναι τεχνολογικό αλλά… οικονομικό! Όπως λέει ο κύριος White, αν χρειαζόμουν να φτιάξω έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης με δύναμη 300kw το κόστος θα ήταν περίπου 20.000 λίρες. Για να έχουμε την ίδια δύναμη από ένα ηλεκτρικό μοτέρ/μπαταρίες θα χρειαστούμε 20-30 φορές περισσότερα χρήματα!!!!!

 

Σε επόμενο τεύχος του περιοδικού ΜΟΤΟ θα έχετε στη δυνατότητα να διαβάσετε την πλήρη τεχνική ανάλυση της μοτοσυκλέτας και τη συνέντευξη του σχεδιαστή της από τον συνεργάτη μας Alan Cathcart

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi