Enea Bastianini: “Ο χειρότερος αγώνας της καριέρας μου” – Αδύνατο να συνεχίσει έτσι δηλώνει ο "La Bestia"

Μετά τον Pedro Acosta και ο Ιταλός στρέφεται ενάντια της KTM
Enea Bastianini ενάντια της ΚΤΜ 2025
Από το

motomag

26/5/2025

Ο Enea Bastianini, διπλός νικητής με την Ducati στο Silverstone το 2024, χαρακτήρισε το Βρετανικό MotoGP του 2025 ως πιθανότατα τον χειρότερο αγώνα της καριέρας του.

Αντιμετωπίζοντας δυσκολίες στο να προσαρμοστεί στην RC16 από τις πρώτες κιόλας δοκιμές πριν την έναρξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, ο Bastianini απηύθυνε έκκληση για βοήθεια, ίσως και μια προειδοποίηση προς την KTM λέγοντας ότι αδύνατο να συνεχίσει έτσι.

Μετά την 15η θέση στο Sprint του Silverstone, ο Ιταλός τερμάτισε 17ος στον κύριο αγώνα, έχοντας εκτίσει και ποινή long lap από το Le Mans. Ο Bastianini που σκέφτηκε ακόμη και να αποσυρθεί κατά τη διάρκεια του αγώνα – βρέθηκε 54 συνολικά δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή και εργοστασιακό αναβάτη της Aprilia, Marco Bezzecchi

Ο Bastianini ήταν τόσο πίσω από τον αμέσως επόμενο, Miguel Oliveira, που ούτε μια ποινή 16 δευτερολέπτων μετά τον αγώνα λόγω πίεσης ελαστικών δεν άλλαξε τη θέση του. Μόνο ο τραυματισμένος Somkiat Chantra (LCR) και ο αναπληρωματικός της Aprilia, Lorenzo Savadori, που επίσης δέχθηκαν ποινές, τερμάτισαν πίσω του.

Ο ταχύτερος γύρος του Bastianini ήταν 2,1 δευτερόλεπτα αργότερος από του Bezzecchi και 1,5 δευτερόλεπτο πιο αργός από τον ταχύτερο KTM αναβάτη, Pedro Acosta. Ο Ισπανός δήλωσε επίσης απογοητευμένος με την έκτη θέση που κατέκτησε και “έτριξε τα δόντια” στην ΚΤΜ για την έλλειψη υποστήριξής στους αναβάτες της, ωστόσο τερμάτισε σε πολύ καλύτερη θέση από τον Bastianini και για αυτό ο λόγος του έχει και πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος.  Ο Bastianini δεν κατάφερε κάτι καλύτερο ούτε σε σχέση με τον ομόσταυλό του M. Vinales που πήρε την 11η θέση στον αγώνα, με διαφορά μεγαλύτερη των 40 δευτερολέπτων από τον Ιταλό.

“Ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα γιατί προσπάθησα να κάνω κάτι με τη μοτοσυκλέτα, αλλά τίποτα, είναι αδύνατο για μένα να πιέσω. Ο αγώνας ήταν δύσκολος ακόμα και στις ευθείες γιατί ήταν πολύ δύσκολο να κρατήσω το γκάζι ανοιχτό - το μπροστινό μέρος ήταν πολύ ελαφρ…. Ήταν πολύ απογοητευτικό. Πιθανότατα ο χειρότερος αγώνας της καριέρας μου.”, είπε ο Ιταλός που σκέφτηκε πολλές φορές να αποσυρθρεί από τον αγώνα, όπως δήλωσε. Τερμάτισε ωστόσο όπως είπε για όλους, και για τον ίδιο και για την ομάδα. 

Κοιτώντας προς τον επόμενο αγώνα στην Aragon, ο Bastianini ζήτησε περισσότερη τεχνική υποστήριξη από την KTM: “Αυτή τη στιγμή είμαι ο χειρότερος αναβάτης στην πίστα. Πέρυσι εδώ κέρδισα δύο φορές και φέτος μου φαίνεται αδύνατο που είμαι τελευταίος. Πιστεύω πως η KTM πρέπει να κάνει κάτι για μένα και για το μέλλον μου, γιατί έτσι δεν γίνεται να συνεχίσουμε.”

“Στο τέλος η μοτοσυκλέτα δεν στρίβει και τα ηλεκτρονικά δεν δουλεύουν. Αυτό είναι το πρόβλημα. Μπορούμε να φρενάρουμε δυνατά, αλλά σε αυτή την πίστα, σήμερα με τον δυνατό άνεμο, δεν ήταν το δυνατό μας σημείο. Το Le Mans ήταν καλό γιατί είχε πολλές κλειστές στροφές και ήμασταν πιο ανταγωνιστικοί, αλλά εδώ όχι.”
Ο Bastianini – του οποίου ο χρόνος στο νικηφόρο Sprint του Silverstone το 2024 ήταν 3,7 δευτερόλεπτα ταχύτερος από τον Alex Marquez το 2025 – έχει ως καλύτερο φετινό του τερματισμό με την KTM την έβδομη θέση στο Austin.

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.