Dani Pedrosa: Ένας MotoGP Legend!

Η μέγιστη τιμή για τον Ισπανό αναβάτη
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Λίγο πριν τον τελευταίο του αγώνα ως αναβάτης των MotoGP και της Repsol Honda Team (αφού θα συνεχίσει την πορεία του ως αναβάτης εξέλιξης για την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ), ο Dani Pedrosa μπήκε στο MotoGP Legends Hall of Fame στην Valencia.

Η ανακήρυξή του ως Θρύλος των MotoGP έγινε λίγο πριν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στα 125 το 2003 και στα 250 το 2004 και το 2005), ο οποίος είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες όλων των εποχών στην μεγάλη κατηγορία.
Ο βραχύσωμος Ισπανός ξεκίνησε την διεθνή αγωνιστική του καριέρα το 2001 στα 125GP, όπου σαν rookie ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και τερμάτισε στο πρωτάθλημα όγδοος. Την επόμενη χρονιά ήρθαν και οι νίκες στο ενεργητικό του τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ το 2003 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο παίρνοντας πέντε νίκες εκείνη την σεζόν. Στο τέλος μάλιστα εκείνης της χρονιάς είχε σπάσει και τους δύο αστραγάλους του σε μία πτώση, αλλά παρόλα αυτά μεταπήδησε το 2004 στα 250, όπου πήρε κι εκεί τον τίτλο στην πρώτη του χρονιά στην κατηγορία! Έγινε τότε και ο νεότερος αναβάτης που πήρε νίκη στα 250 (18 ετών και 202 ημερών), αλλά και ο νεότερος πρωταθλητής της κατηγορίας όντας 19 ετών και 18 ημερών όταν τελείωσε το πρωτάθλημα.


Το 2006, ο Pedrosa πέρασε στην μεγάλη κατηγορία και χρειάστηκε μόλις τέσσερις αγώνες για να φτάσει στην πρώτη του νίκη στην Shanghai, ενώ με τους τερματισμούς τους στο βάθρο και την δεύτερη νίκη που πήρε στο Donington, χρίστηκε ως ένας από τους πιο πετυχημένους αναβάτες της κατηγορίας, τερματίζοντας και στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον Casey Stoner, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη τριάδα στο πρωτάθλημα του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε σπάσει το χέρι του στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και το ότι είχε μείνει εκτός από δύο αγώνες λόγω τραυματισμών.
Οι τραυματισμοί γενικότερα ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά τον Pedrosa όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πάντοτε ήταν μέσα στους διεκδικητές του τίτλου, με αποκορύφωμα το 2012 που έχασε το πρωτάθλημα για λίγο έχοντας πάρει και τις περισσότερες νίκες του μέσα σε μια χρονιά. Το 2017 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον Dani, καθώς σημείωσε την 300η συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (στον αγώνα της πατρίδας του στη Jerez), ενώ έγινε και ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν αγώνα σε κάθε σεζόν, για 16 συνεχόμενα έτη! Η απόσυρσή του από τους αγώνες φέτος, τον βρίσκει ως τον τρίτο αναβάτη με τα περισσότερα βάθρα, πίσω από τους Valentino Rossi και Giacomo Agostini.
Ο Πρόεδρος της FIM, Vito Ippolito, τόνισε στην ομιλία του κατά την βράβευση του Pedrosa, ότι αποτελεί ένα παράδειγμα προς όλους τους αναβάτες και ιδιαίτερα τους νεότερους, για τον τρόπο που έτρεχε και που κέρδιζε, με κύριο χαρακτηριστικό του πόσο "καθαρός" αναβάτης ήταν. Ο Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna Sports, μίλησε για τα ανάμικτα συναισθήματά του, καθώς ήταν ευτυχής για την συμμετοχή του Pedrosa στο Hall of Fame, αλλά το γεγονός ότι ένας αναβάτης με τόση προϊστορία πίσω του φτάνει στο σημείο να αποσυρθεί του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη.


Ο Pedrosa ήταν εμφανώς συγκινημένος, καθώς όπως είπε ο ίδιος, σε αυτό το ορόσημο της ζωής του εξακολουθεί να δέχεται την υποστήριξη του κόσμου, των διοργανωτών, αλλά και των αντιπάλων που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. Στην ερώτηση για το ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζει στην πολυετή καριέρα του, ο Dani απάντησε ότι ήταν η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, το οποίο εκπλήρωνε ένα όνειρο ζωής. Πλέον, ο Pedrosa βάζει το όνομά του στην μακρά λίστα των Θρύλων των MotoGP μαζί με τους Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington και τον αείμνηστο Nicky Hayden.

Ετικέτες

MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez

Αυστραλία χωρίς γλάρο δεν γίνεται
MotoGP Αυστραλία Sprint: Νίκη Bezzecchi σε αγώνα που ξεχώρισε ο Fernandez
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/10/2025

Ο καιρός προσπάθησε να τα χαλάσει στην αρχή αλλά έκανε την χάρη να μας δώσει έναν αγώνα χωρίς καιρικά προβλήματα, με την ευχή τώρα να ανανεώνεται για αύριο, όπου ελπίζουμε όλοι να έρθει η αλλαγή στις προγνώσεις, μετριάζοντας τις δυνατές ριπές που αναμένονται.

Κλασσική περίπτωση επίσης για Phillip Island είχαμε άλλη μία σύγκρουση μοτοσυκλέτας με γλάρο. Στους πρώτους γύρους που τα πουλιά είχαν βρει την ευκαιρία να ξεκουραστούν στην πίστα, που ήταν ήρεμη πριν την εκκίνηση, ο κίνδυνος μία σύγκρουσης αυξάνεται κατακόρυφα. Αυτή τη φορά ήταν στον γύρο προθέρμανσης, όταν ο Bezzecchi χτύπησε δύο γλάρους με τον έναν να μένει στο πιρούνι της μοτοσυκλέτας.

Ο Quartararo δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά από την pole position, συνήθως αντέχει μερικούς γύρους, αλλά σήμερα δεν κατάφερε να πετύχει ούτε την πρώτη στροφή. Ο Alex Marquez προσπάθησε να κρατήσει την Ducati στην κορυφή έναντι των Aprilia και KTM που έβλεπαν πως έχουν μία εξαιρετική ευκαιρία: Να κυνηγήσουν την νίκη τώρα που λείπει ο Marc Marquez.

Ο Fernandez από την πρώτη στιγμή έκανε την κίνησή του και στην δεύτερη στροφή πήρε την πρωτιά του αγώνα κρατώντας τον Bezzecchi πίσω που επίσης, πέρασε εύκολα τον Alex Marquez. Πριν κλείσει ο πρώτος γύρος είχαμε ήδη δει τις προσπεράσεις στις πρώτες θέσεις που θα καθόριζαν τους επόμενους γύρους.

Ο Miller που ξεκινούσε από την πρώτη σειρά στον αγώνα της έδρας του, έμεινε στην 4η θέση με τον Quartararo να χάνει θέση και από τον Acosta, κρατώντας στην αρχή του 2ου γύρου την 6η θέση.

Ο Bagnaia ήταν απογοητευτικός, με τον αγώνα της Ινδονησίας να είναι μία παύση στον δρόμο της επιτυχίας που χάραξε στην Ιαπωνία, γιατί η πίστα εκεί είναι ιδιαίτερη και καθόλου φιλόξενη για την Ducati, θα περίμενε κανείς να δει μία καλύτερη προσπάθεια από τον δεύτερο εργοστασιακό αναβάτη των Ιταλών. Δυστυχώς πάλευε με ζητήματα ρυθμίσεων στην μοτοσυκλέτα του καταλήγοντας να γυρνά τελευταίος μαζί με τον Pirro.

Ο Pol Espargaro, Fabio Di Giannantonio, Fermin Aldeguer και Brad Binder ήταν τελικά εκείνοι που συμπλήρωναν την δεκάδα μετά τον Γάλλο, μέχρι που ο Νοτιοαφρικάνος έπεσε, δίνοντας την θέση του στον Luca Marini.

Οι Aprilia εμπρός έκαναν την διαφορά ανοίγοντας την ψαλίδα από τους υπόλοιπος με τον Fernandez να μην προστατεύει τα ελαστικά του και τον Bezzecchi να ορμά για την πρώτη θέση, κάνοντας το λάθος και ανοίγοντας γραμμή, χωρίς όμως να κινδυνέψει να χάσει και την δεύτερη θέση, από την διαφορά που είχε ήδη χτιστεί.

Πολύ γρήγορα φόρτωσαν δευτερόλεπτα διαφοράς οι δύο Aprilia, σε σημείο που αν ο Bezzecchi είχε τώρα στον Sprint την υποχρέωση των δύο μεγαλύτερων γύρων, θα μπορούσε να συνεχίσει να ελπίζει για το βάθρο.

Ο Alex Marquez έδειχνε όπως όχι μόνο δεν μπορεί να ακολουθήσει αλλά δεν θα μπορεί και να προστατέψει την θέση του και πράγματι οι επιθέσεις από Miller και Acosta ήρθαν και έμειναν με την μορφή μόνιμης πίεσης σε κάθε στροφή.

Τελικά στον 7ο γύρο ο Acosta βρήκε την ευκαιρία και πέρασε και τους δύο μαζί ανεβαίνοντας στην 3η θέση. Ο Quartararo συνέχισε να χάνει θέσεις και ο Di Giannantonio φαινόταν τώρα πως θα ανέβει ψηλότερα.

Στην 2η στροφή του 10ου γύρου ο Bezzecchi καταφέρνει να κάνει εκείνο που είχε προσπαθήσει νωρίτερα χάνοντας χρόνο. Περνά τον Fernandez και μένει εμπρός κάνοντας αμέσως και την διαφορά. Είχε καλύτερο ρυθμό ενώ ταυτόχρονα ο νεότερος αναβάτης με την παραπλήσια μοτοσυκλέτα είχε εξαντλήσει εκείνο το περιθώριο του πίσω ελαστικού στο οποίο αισθανόταν άνετος.

Οι δύο πρώτες θέσεις είχαν μόλις κλειδώσει και ήταν της Aprilia, ο Miller τώρα θα έχανε επίσης ένα βάθρο μέσα στην έδρα του για μικρή διαφορά από τον Acosta, έναν από τους πιο δύσκολους αναβάτες να προσπεράσει κανείς.

Ο Di Giannantonio αφότου κατάφερε τον Quartararo, επικεντρώθηκε στον Alex Marquez και πέρασε και εκείνον.

Αύριο που ο Bezzecchi θα πρέπει να κάνει δύο πιο αργούς γύρους, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για μία ευκαιρία να μείνουν στην ιστορία, γιατί κάθε νίκη στα MotoGP είναι ένα ιστορικό γεγονός. Οι αριθμοί δεν μεταφέρουν έτσι και αλλιώς την ιστορία η οποία και ξεχνιέται με τον καιρό, οπότε αύριο που θα λείπει ο αναβάτης με τις περισσότερες νίκες φέτος και πρωταθλητής, ο δεύτερος ταχύτερος θα έχει να εκτελέσει μία σημαντική σε χρόνο ποινή και ο τρίτος δεν δείχνει πως έχει βρει τον εαυτό του και την μοτοσυκλέτα, μία σειρά από αναβάτες θα παλέψουν για την συγκυρία αυτή που δύσκολα θα πετύχουν ξανά.

 

ΘΕΣΗ

No.

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΜΟΤΟ

ΧΡΟΝΟΣ

1

72

Marco Bezzecchi

Aprilia

19:03.971

2

25

Raul Fernandez

Aprilia

3.149

3

37

Pedro Acosta

KTM

5.310

4

43

Jack Miller

Yamaha

5.376

5

49

Fabio Di Giannantonio

Ducati

5.416

6

73

Alex Marquez

Ducati

6.109

7

20

Fabio Quartararo

Yamaha

8.706

8

10

Luca Marini

Honda

8.938

9

44

Pol Espargaro

KTM

9.252

10

23

Enea Bastianini

KTM

9.752

11

36

Joan Mir

Honda

10.231

12

5

Johann Zarco

Honda

12.104

13

42

Alex Rins

Yamaha

12.132

14

88

Miguel Oliveira

Yamaha

17.494

15

21

Franco Morbidelli

Ducati

18.967

16

79

Ai Ogura

Aprilia

19.784

17

32

Lorenzo Savadori

Aprilia

25.185

18

35

Somkiat Chantra

Honda

28.945

19

63

Francesco Bagnaia

Ducati

32.408

20

51

Michele Pirro

Ducati

35.523

ΠΤΩΣΕΙΣ / ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ

 

54

Fermin Aldeguer

Ducati

14:49.140

 

33

Brad Binder

KTM

01:35.334