Το μισθολόγιο των αναβατών του MotoGP – “Οι πλούσιοι και οι φτωχοί” του grid

Με διαφορά ο Marquez ο πιο ακριβοπληρωμένος αναβάτης αν και απέχει πολύ από το μισθό άλλων αθλητών όπως του ποδοσφαιριστή Christiano Ronaldo

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

9/1/2024

Το MotoGP τα τελευταία χρόνια έχει αυξανόμενη απήχηση και αυτό μεταφράζεται σε κέρδη εμπορικά και οικονομικά. Οι αναβάτες ταυτόχρονα έχουν καταφέρει να αποκτήσουν μεγάλη δημοσιότητα σε σχέση με το παρελθόν ενώ και τα έσοδα τους έχουν αυξηθεί σημαντικά. Το 2023 αρκετοί αναβάτες του grid είδαν τις απολαβές τους να παίρνουν την ανιούσα, ωστόσο κανείς τους δεν κατάφερε να πλησιάσει έναν αστέρα του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ όσον αφορά το μισθολογικό κομμάτι.

Στην κορυφή της λίστας με τους μισθούς των αναβατών του MotoGP συναντάμε και φέτος των οκτώ φορές πρωταθλητή Marc Marquez, ο Ισπανός λάμβανε έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023 από την Honda 15 εκατομμύρια ευρώ ετησίως (δεν περιλαμβάνονται οι χορηγίες του Ισπανού). Αυτό το 2024 θα αλλάξει καθώς η μετακόμιση του στην Gresini Racing Team σημαίνει πως θα δει τις οικονομικές του απολαβές να μειώνονται, πάντως όπως ο ίδιος ξεκαθάρισε δεν θα αγωνίζεται αμισθί με την GP23. Στη δεύτερη θέση της λίστας συναντάμε τους Pecco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) και Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha Factory Racing), αμφότεροι αμείβονται με 5 εκατομμύρια ευρώ κάτι που σημαίνει πως απέχουν πολύ από τον μισθό του Marquez. Στην τρίτη θέση της λίστας βρίσκονται οι Maverick Viñales (Aprilia Racing) και Johann Zarco (Prima Pramac Racing), οι οποίοι αμείβονται με 4 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ωστόσο μάλλον οι απολαβές του Zarco την νέα χρονιά θα αλλάξουν καθώς ο Γάλλος μετακόμισε στην LCR Honda.

Το μισθολόγιο των αναβατών του MotoGP – “Οι πλούσιοι και οι φτωχοί” του grid

Στην τέταρτη θέση της λίστας συναντάμε τρεις αναβάτες, τους Joan Mir (Repsol Honda Team), Jack Miller (Red Bull KTM Factory Racing) και Aleix Espargaró (Aprilia Racing), οι οποίοι έχουν απολαβές 3 εκατομμύρια ευρώ. Στην πέμπτη θέση συναντάμε τον Enea Bastianini (Ducati Lenovo Team), με τον Ιταλό να αμείβεται με 2.5 εκατομμύρια ετησίως. Μία θέση πιο κάτω στην έκτη συναντάμε τον πρώην αναβάτη της LCR Honda Castrol Team, Alex Rins. Ο νέος αναβάτης της (Monster Energy Yamaha Factory Racing), λάμβανε από την προηγούμενη ομάδα του 2,2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, με τον Pol Espargaro αναβάτη της GasGas Factory Racing Team, να βρίσκεται στην έβδομη θέση της λίστας με μισθό 2 εκατομμύρια ευρώ. Οι Franco Morbidelli (Monster Energy Yamaha MotoGP Team), Αlex Márquez (Gresini Racing Team) και Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing), φιλοξενούνται στην όγδοη θέση της μισθολογικής λίστας του MotoGP, με τους τρεις αναβάτες να λαμβάνουν 1 εκατομμύριο το χρόνο.

Ο Miguel Oliveira (CryptoDATA RNF MotoGP Team), ο οποίος από το 2024 θα αγωνίζεται στην Trackhouse Racing MotoGP, λάμβανε από την ομάδα του την περσινή χρονιά 750.000 ευρώ, με τον Πορτογάλο να φιγουράρει στην ένατη θέση της λίστας. Ο μισθός του Jorge Martin (Prima Pramac Racing), ο οποίος τερμάτισε στη δεύτερη θέση του φετινού πρωταθλήματος ήταν στα 675.000 ευρώ, αν και είμαστε σίγουροι πως το 2024 ο Ισπανός θα δει τις απολαβές του να αυξάνονται “ξεφεύγοντας” ταυτόχρονα από την δέκατη θέση της λίστας. Ο μοναδικός Ιάπωνας αναβάτης του πρωταθλήματος Takaaki Nakagami (LCR Honda Idemitsu Team), αμείβεται με 650.000 ευρώ. Αρκετά πιο κάτω από τις 500.000 ευρώ θα δούμε τις απολαβές των Luca Marini (Mooney VR46 Racing Team), Augusto Fernández (GasGas Factory Racing Tech3), Fabio Di Giannantonio (Gresini Racing Team), Marco Bezzecchi (Mooney VR46 Racing Team) και Raúl Fernández (CryptoDATA RNF MotoGP Team/Aprilia). Ο Marini που από το 2024 θα αγωνίζεται στην Repsol Honda, λάμβανε 350.000 ευρώ, με τους Bezzecchi, Augusto Fernández, Raúl Fernández και τον νέο αναβάτη της Pertamina Enduro VR46 Racing Team Fabio Di Giannantonio να αμείβονται με 300.000 τον χρόνο.

Βλέποντας τις αποδοχές των αναβατών θα πει κάποιος πως τα χρήματα είναι αρκετά ενώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως οι αναβάτες του MotoGP κερδίζουν και άλλα χρήματα από χορηγούς, μπόνους κλπ., παρολαυτά σε καμία των περιπτώσεων δεν συγκρίνονται με τις αποδοχές που κερδίζει ετησίως ένας πρωτοκλασάτος αθλητής του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ όπως για παράδειγμα ο Christiano Ronaldo ή ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Οι μισθοί των αναβατών του MotoGP του 2023

1η θέση: Marc Marquez – 15 εκατομμύρια ευρώ

2η θέση: Pecco Bagnaia, Fabio Quartararo – 5 εκατομμύρια ευρώ

3η θέση: Maverick Viñales, Johann Zarco – 4 εκατομμύρια ευρώ

4η θέση: Joan Mir, Jack Miller, Aleix Espargaró – 3 εκατομμύρια ευρώ

5η θέση: Enea Bastianini – 2,5 εκατομμύρια ευρώ

6η θέση: Alex Rins – 2,2 εκατομμύρια ευρώ

7η θέση: Pol Espargaro – 2 εκατομμύρια ευρώ

8η θέση: Franco Morbidelli, Αlex Márquez, Brad Binder – 1 εκατομμύριο ευρώ

9η θέση: Miguel Oliveira – 750.000 ευρώ

10η θέση: Jorge Martin – 675.000 ευρώ

11η θέση: Takaaki Nakagami – 650.000 ευρώ

12η θέση: Luca Marini – 350.000 ευρώ

13η θέση: Augusto Fernández, Fabio Di Giannantonio, Marco Bezzecchi, Raúl Fernández – 300.000 ευρώ

Ετικέτες

motogp

marc marquez

alex marquez

bagnaia

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Race News

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.