MotoGP: 22 αγώνες ως το 2026! «Κυλιόμενες» οι πίστες!

3 αγώνες σε 5 χρόνια για κάθε πίστα στην Ιβηρική χερσόνησο!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/9/2019

Μέχρι το 2026 θα έχουμε 22 αγώνες ενώ υπάρχει περίπτωση οι μόνοι που θα μείνουν με δύο αγώνες στην χώρα τους να είναι στο τέλος οι Ιταλοί, είπε ο Ισπανός διευθυντής της Dorna. Κι αυτό γιατί η Ιταλία έχει και πολλούς κατασκευαστές, έχει και πολλούς μηχανικούς και ομάδες με βάση το ιταλικό έδαφος. Αυτή την στιγμή ωφελημένη από πλευράς πλήθους αγώνων είναι η Ισπανία, αλλά ας μην ξεχνάμε πως αυτό συμβαίνει πρωτίστως γιατί γεμίζει κερκίδες…

Η συζήτηση για το πλήθος των αγώνων στο πρωτάθλημα άνοιξε πρακτικά μερικούς μήνες πριν όταν η Dorna συζήτησε με τους κατασκευαστές την ερχόμενη περίοδο. Σήμερα ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta, ανακοίνωσε την συμφωνία στην οποία κατέληξαν. Η περίοδος που διανύουμε τώρα λήγει το 2021 και ήδη από την νέα σεζόν θα έχουμε άλλον έναν αγώνα, αν όλα πάνε καλά με τους Φιλανδούς.

Κάθε τέσσερα χρόνια ανανεώνεται η περίοδος στα MotoGP και ένα από τα θέματα είναι και οι αγώνες που σταδιακά από το 1992 που ήταν δεκατρείς, αυξάνονται ανά τετραετία. Αφορμή τώρα είναι πως οι κατασκευαστές και η Dorna μαζί, έχουν τεράστιο ενδιαφέρον για τις ασιατικές χώρες και το γεγονός πως ο πληθυσμός τους κινείται με δίτροχα και αποκτά ολοένα και περισσότερο μοτοσυκλετιστική κουλτούρα.

Κομμάτι της κουλτούρας αυτής είναι και οι αγώνες τους οποίους η κοινωνία εκεί τους στηρίζει με τον ίδιο τρόπο που γινόταν κάποτε σε εμάς, όταν στην Τρίπολη πήγαιναν 25.000 θεατές για να δουν μερικές αργές μοτοσυκλέτες να τρέχουν σε έναν ήδη παλιό αεροδρόμιο. Τότε η μοτοσυκλέτα ήταν για εμάς το κύριο μεταφορικό μέσο, καθώς η πλειοψηφία δεν μπορούσε να πάρει αυτοκίνητο. Κι έτσι οτιδήποτε βελτίωνε το είδος ενθουσίαζε ολόκληρη την κοινωνία.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει καιρό τώρα στις ασιατικές χώρες, βασικά έχει ξεκινήσει δεκαετίες τώρα. Απλά τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλές χιλιάδες κόσμου που μπορούν να πληρώσουν το εισιτήριο για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα MotoGP και όχι μόνο αυτό, αλλά να ταξιδέψουν και στις γειτονικές χώρες για δουν από κοντά και δεύτερο…

Για αυτό ακριβώς τον λόγο η Ινδονησία μπαίνει στο πρόγραμμα με μία πίστα που θα λειτουργεί ως δημόσιος δρόμος τον υπόλοιπο χρόνο. Διότι μία πίστα προδιαγραφών MotoGP θα ήταν δύσκολο να συντηρηθεί μονάχα από έναν ακριβό αγώνα, και την υπόλοιπη χρονιά να έχει «τουμπανιασμένα» παπιά. Όταν τα δεδομένα για τους πολλούς αλλάξουν στην Ινδονησία, τότε προφανώς και θα αποκτήσει μία τελείως διαφορετική πίστα, μέχρι τότε όμως θα είναι περήφανοι που τα MotoGP χρησιμοποιούν για χάρη τους έναν δημόσιο δρόμο όπως δεκαετίες πριν.

MotoGP & WSBK Ινδονησία 2021: Έκλεισε ο αγώνας σε δημόσιο δρόμο! - Το είχαμε γράψει τον περασμένο Νοέμβριο!

Από εκεί και πέρα η Dorna είναι σε συζητήσεις και με άλλες χώρες, για την υπογραφή ενός συμβολαίου που θα συνοδεύεται από κατασκευή ανάλογης πίστας, δύο αλληλένδετα βήματα δηλαδή.

Ταυτόχρονα η Πορτογαλία έχει ζητήσει να έχει τον δικό της αγώνα, ενώ στην Ιβηρική χερσόνησο υπάρχουν ήδη τρεις. Εδώ ο Ezpeleta είπε κάτι που πρέπει να το θεωρήσουμε αληθές, πως είχε δηλαδή την ευκαιρία να κάνει παζάρι, κι όποιος δίνει τα περισσότερα παίρνει και τα δικαιώματα, αλλά δεν ήθελε να είναι αυτή η εξέλιξη του πρωταθλήματος.

Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές, και γνωρίζοντας τους ανθρώπους εκεί, δεν είναι απολύτως αλτρουιστικά τα κίνητρα. Προφανώς και την Dorna την ενδιαφέρει το χρήμα. Περισσότερο όμως την ενδιαφέρει να μην γίνονται λάθη και πισωγυρίσματα. Η σταθερότητα του πρωταθλήματος έχει μεγαλύτερη αξία, το ίδιο και η εμπιστοσύνη των κατασκευαστών απέναντί της, και ήδη δοκιμάζεται με την ιδιαίτερη πίστα που πήγαν και έφτιαξαν οι Φιλανδοί. Αν η Dorna ξεκινούσε μία κούρσα πλειστηριασμών με τις πίστες σε Ισπανία και Πορτογαλία, θα έφτανε να πηγαίνουν τα MotoGP σε πίστες που θα είχαν δώσει πολλά για να πάρουν τον αγώνα, κάνοντας έπειτα εκπτώσεις από άλλου. Τα κουκιά είναι μετρημένα, δεν βγάζουν οι πίστες υπέρογκο κέρδος ώστε να μπουν σε μία τέτοια κούρσα. Μακροπρόθεσμα το άθλημα θα έβγαινε ζημιωμένο και η Dorna, όσο περίεργο κι ακουστεί στους λίγους που πιστεύουν το αντίθετο, βλέπει πολύ μπροστά!

Παρόλο που έχει συμφωνήσει λοιπόν με τους κατασκευαστές για αύξηση στους 22 αγώνες από το 2022 έως το 2026, και περισσεύει θέση για να μπουν και οι Πορτογάλοι και οι Ινδονήσιοι στο πρόγραμμα, η Dorna θέλει να κρατήσει την πρόσθετη θέση για τους υπόλοιπους με τους οποίους μιλά και προφανώς δεν θα αποκαλύψει, αντί να προσθέσει άλλη μία πίστα στην ήδη φορτωμένη Ιβηρική χερσόνησο. Μία θέση στην Ινδία ή στην Κίνα θα ήταν για αυτούς προτιμότερο και βέβαιο επίσης πως θα απευθύνονταν σε ένα κοινό των MotoGP που ολοένα και αυξάνεται, ολοένα και περισσότερο παρακολουθεί συστηματικά το άθλημα.

Οι περισσότεροι αναβάτες συμφωνούν με τον πρόσθετο αγώνα, παρόλο που με τις δοκιμές το πρόγραμμα σφίγγει πολύ και είναι αρκετοί που ήδη δεν έχουν καθόλου προσωπικό χρόνο. Όμως τουλάχιστον το μισό γκριντ, συμφωνεί πως εκεί που έχει φτάσει ο ανταγωνισμός, απαιτούνται περισσότεροι αγώνες για να αυξηθούν και οι ευκαιρίες. Κάθε νέα πίστα επιβαρύνει στο μεταξύ περισσότερο το πρόγραμμα των δοκιμών μιας κι αυτή με την σειρά της πρέπει να δοκιμαστεί, για να μην μιλήσει κανείς για το κόστος των ομάδων.

Η Dorna επιδοτεί ένα μεγάλο τμήμα αυτού του κόστους προσδοκώντας με την σειρά της σε αύξηση της κίνησης και νέο κοινό, άρα περισσότερα έσοδα. Για αυτό και τέτοιες κινήσεις γίνονται με μικρά βήματα και σε μεγάλο βάθος χρόνου. Πράγμα που επίσης μπορεί να εξηγήσει σε κάποιον που πιστεύει το αντίθετο, για πιο λόγο δεν θα γίνει πίστα MotoGP στην Ελλάδα. Προφανώς γιατί δεν την χρειαζόμαστε όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές, με τελευταία εδώ.

Θέμα: Πίστα παγκοσμίου στην Ελλάδα

Θέλουμε πρώτα μία πίστα που να βελτιώσει τον μοτοσυκλετισμό στην χώρα μας και μετά όλα τα υπόλοιπα. Επιπρόσθετα όμως με ανθρώπους και εταιρίες που κάνουν σχέδια και δεν τα ανατρέπει κανείς, η χώρα που οι αποφάσεις αλλάζουν σαν τα πουκάμισα των υπουργών δεν είναι φιλόξενη για τίποτα περισσότερο από πάρκινγκ για γιοτ και μπάνια το καλοκαίρι… Αυτός να ξέρετε είναι ο άλλος λόγος που στην Ινδονησία κάνουν τον αγώνα σε έναν δημόσιο δρόμο, που όμως βρίσκεται σε ιδιωτικό έδαφος και έξω από την δικαιοδοσία και της πιο αυταρχικής κυβέρνησης…

  

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.