MotoGP Αυστρίας: Έπαιξε με το μυαλό του και τα κατάφερε…

Η καλύτερη απάντηση, δύο χρόνια μετά!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/8/2019

Αυτό που όλοι περιμέναμε, έναν αγώνα που ο Marquez δεν θα φύγει μπροστά στερώντας μας την αγωνία για το ποιος θα νικήσει, έναν αγώνα που θα ήταν απάντηση για όλα όσα έχουμε ζήσει στην σύντομη εποχή της νεότερης ιστορίας αυτής της πίστας, ήρθε σήμερα: Ο Dovizioso κέρδισε τον Marquez σε μία εντυπωσιακή μάχη και σε πλήρη αντιδιαστολή όλων όσων έγιναν δύο χρόνια πριν – και για να ακριβολογούμε, όλα όσα έχουν κάνει οι δυο τους και στην Ιαπωνία, τότε που η Honda δεν είχε την δύναμη να τα βάζει με την Ducati στην ευθεία.

Σήμερα η στρατηγική του Dovizioso πέτυχε στο εκατό τοις εκατό και μάλιστα με τον Marquez να γνωρίζει το παιχνίδι από την αρχή, μία παρτίδα πόκερ με ανοικτά χαρτιά. Μόλις χθες ο Marquez έλεγε πως ο Dovizioso θα προσπαθήσει να με παρασύρει να κάνω το λάθος και αντίθετα με εκείνο που θα περίμενε κανείς για κάποιον που έχει πλήρη επίγνωση του παιχνιδιού που πέτυχε, αυτό ακριβώς έγινε από την πρώτη στροφή. Ο Dovizioso ήξερε πως έπρεπε να πιέσει τον Marquez, κι εκείνος θα έπαιρνε το ρίσκο, διότι «είμαι ο Μάρκ και έπρεπε να το κάνω» όπως είπε αμέσως μετά την καρό σημαία ο ίδιος.

Η διαφορά στην επιλογή του ελαστικού ήταν αισθητή για τον Marquez και το κατάλαβε στην αρχή του αγώνα, από εκεί και πέρα και ο Dovizioso δεν ήταν σίγουρος για τίποτα. Το μόνο σίγουρο για εκείνον ήταν πως είχε την αυτοπεποίθηση πως ο συνδυασμός Honda και Marquez δεν είναι δυνατός στην Αυστρία, πως στην πίστα αυτή ο Ισπανός δεν έχει κερδίσει. Και η αυτοπεποίθηση παίζει τεράστιο ρόλο στα MotoGP, καμία φορά τον μεγαλύτερο από όλους.

Στην εκκίνηση ο Marquez ξεκίνησε άψογα, κρατήθηκε μπροστά και αμέσως ένιωσε την επίθεση του Dovizioso, θέλοντας να απαντήσει και ανάλογα - ωθήθηκε στο λάθος και οι δυο τους πάτησαν εκτός γραμμής χάνοντας την θέση τους. "Θα φρενάρω, όποτε φρενάρει και ας βγούμε μαζί έξω", ήταν εκείνο που είπε στον εαυτό του ο Marquez, όπως ξεκάθαρα δήλωσε στην συνέντευξη τύπου πριν λίγα λεπτά. Κι αυτό ακριβώς είναι που δεν περιμένεις από κάποιον που προηγείται στο πρωτάθλημα και πρέπει απλά να προσέχει. Ο Quartararo βρέθηκε να οδηγεί την κούρσα και είναι η μόνη Yamaha που θα μπορούσε να κρατηθεί εκεί έστω και για λίγο. Αργότερα θα βρισκόταν εμπρός από τον Rossi, σε έναν μεταξύ τους αγώνα ανάμεσα σε διαφορετικά μοντέλα της M1, απόδειξη πως η μοτοσυκλέτα δεν είναι η αποκλειστική αιτία για την απόδοση της ομάδας της Yamaha, όπως άλλωστε και ο Rossi πρόσφατα παραδέχτηκε.

Με τον Quartararo να οδηγεί εμπρός οι υπόλοιποι μάχονταν μεταξύ τους και ταυτόχρονα να περάσουν τον Miller που ήταν σε καταπληκτική φόρμα. Ο Dovizioso ήταν ο πρώτος που το κατάφερε και σχεδόν αμέσως κατάπιε την Yamaha του Quartararo με καθαρή υπεροχή δύναμης μοτοσυκλέτας. Ο Marquez ακολούθησε και ο Quartararo αντιστάθηκε στα φρένα υποδεικνύοντας στόφα πρωταθλητή, αυτό που μία μέσα πιθανότατα θα γίνει…

Την ίδια στιγμή που ο Marquez θα περνούσε τον Dovizioso, στην ίδια στροφή, ο Miller θα έπεφτε. Η ένατη στροφή, μία αρκετά τεχνική στροφή που οι διαφορετικές γραμμές θέλουν προσοχή, θα στερούσε από τον Miller την ευκαιρία να αποδείξει τους λόγους που τους αξίζει μία καθαρά εργοστασιακή μοτοσυκλέτα.

Η KTM του Espargaro θα παρουσίαζε επίσης πρόβλημα μέσα στην στροφή, θα έσβηνε και την νύφη θα πλήρωνε ο Crutchlow που ξαφνικά δεν είχε που να πάει.

Ο Rins αντιστάθηκε σε κάθε προσπέραση που του έγινε έχοντας βρεθεί ακόμη και κοντά στο βάθρο, αλλά η Suzuki σήμερα δεν γινόταν να κρατήσει τον ρυθμό που θα έπρεπε για να μείνει μπροστά από τον Rossi, πόσο μάλλον να πιάσει τον Quartararo. Ο Vinales έφτασε έως και την τέταρτη θέση στην εκκίνηση, αλλά ο ρυθμός του δεν ήταν εκείνος που έπρεπε για να μείνει πολύ κοντά στις υπόλοιπες Yamaha, που έσπασαν σε μία αλυσίδα με κενά μεγαλύτερα από δευτερόλεπτο.

Το ζεύγος εμπρός ήταν εκείνο που κράτησε την αγωνία στο κατακόρυφο και έσωσε την φήμη της Αυστριακής πίστας ως το μέρος που πρέπει κανείς να επισκεφτεί για να ζήσει έναν συναρπαστικό αγώνα. Ο Doviziso φαινόταν πως βρισκόταν συνέχεια στο όριο, το κενό με τον Marquez δεν μεγάλωσε ποτέ ιδιαίτερα, δεν ξεπέρασε το ¼ του δευτερολέπτου αλλά δεν υπήρξε και σταθερό. Ο Dovizioso προσπαθούσε απλά να είναι εκεί, δίπλα στον Marquez περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή και ο Marquez ήξερε πως έπρεπε να αμυνθεί. Όλοι περίμεναν την στιγμή που θα γινόταν η κίνηση και τότε η μάχη που δόθηκε ήταν από εκείνες που είχαν καιρό να συμβούν σε αυτή την σεζόν. Οι δυο τους ήθελαν να δώσουν άμεση απάντηση και να μην αφήσουν τον άλλο να ξεφύγει εμπρός!

Ο Dovizioso θα έκανε τελικά ένα μικρό λάθος ανοίγοντας γραμμή και ο Marquez θα το εκμεταλλευόταν, την στιγμή που φαινόταν πως ήθελε απλά να περιμένει να φτάσουμε στο τέλος πριν κάνει την κίνησή του. Να ανατρέψει έτσι το σερί αποτυχιών που έχει απέναντι στον Dovizioso στην προσπάθεια να τον κερδίσει στην τελευταία στροφή. Όταν όμως έχει την ευκαιρία, τότε την παίρνεις, αλλά η μικρή διαφορά που κτίστηκε εκείνη την στιγμή γρήγορα καλύφτηκε με τον Dovizioso να εκδηλώνει άμεσα την πρόθεσή του. Δεν περίμενε να φτάσουν τα πράγματα στην τελευταία στροφή, δεν είχε σκοπό να δώσει σε αυτή την μικρή αντιπαράθεση Honda + Ducati + τελευταία στροφή, μία ισότιμη συνέχεια: Δεν προλάβαινε όμως παρά μόνο τότε να προσπαθήσει για την νίκη. «Στην χειρότερη περίπτωση θα έμενα δεύτερος, ούτε που ήξερα αν θα καταφέρω να κρατηθώ στην γραμμή», αλλά αυτό ακριβώς έγινε τελικά για τον Dovizioso -που ακουμπώντας τον Marquez ή το αντίθετο σε μία τέτοια μάχη- κατάφερε να πάρει μία εντυπωσιακή νίκη.

Ο Dovizioso δεν ήταν σήμερα ταχύτερος από τον Marquez και έκανε και περισσότερα λάθη. Είχε όμως καλύτερη επιλογή ελαστικού και τον τρόπο να τον παρασύρει σε μία μάχη που το δικό του ελαστικό δεν θα έκανε την διαφορά...

Αντί για έναν βαρετό αγώνα στην Τσεχία, μέσα σε ένα σερί απόλυτα διασκεδαστικών και θεαματικών σεζόν στα MotoGP, ο αγώνας της Αυστρίας μας έδωσε την ενέργεια που είχε λείψει. Οι δύο πρώτοι γύροι και οι τελευταίοι τέσσερις ήταν απίστευτα δυναμικοί για την Ducati, και την νίκη την κέρδισε πανάξια απέναντι στο φαβορί για το μέλλον των MotoGP!

Moto2

Την ατυχία των MotoGP και την σημερινή ανακοίνωση πως αποσύρεται από την Moto2 ως κατασκευαστής, η KTM την γιόρτασε με τον καλύτερο τρόπο, με μία νίκη μέσα στο σπίτι της! Μία νίκη που ήρθε όταν όλοι όσοι τα έβαζαν με τον Binder έπεφταν από την υπερπροσπάθειά τους. Μεγάλος άτυχος ο Gardner, που από την δεύτερη θέση βρέθηκε δύο φορές στην τρίτη και την τέταρτη όταν από λάθος άνοιγε γραμμή, παλεύοντας μετά για την επάνοδο. Η κίνησή του να επιστρέψει άμεσα στην αγωνιστική γραμμή την τελευταία φορά που το έκανε αυτό, βρήκε εκεί τον Alex Marquez και στην δυνατή μεταξύ τους σύγκρουση, ο Marquez κατάφερε να μείνει στην σέλα του με τον Gardner να πέφτει. Φανερά απογοητευμένος έκανε το επόμενο μεγάλο λάθος, έμεινε για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου πάνω στην πίστα να κοιτά σαν χαμένος την ευκαιρία μίας νίκης να χάνεται. Γλίτωσε από ένα μικρό θαύμα να τον πατήσει κάποιος από όλους τους υπόλοιπους… Λίγο αργότερα ο νεότερος Marquez θα έβλεπε την μάχη των Basianini και Marini να καταλήγει σε τραγωδία όταν ο Luca έχασε πρόσφυση και πήρε μαζί του τον Enea. Παρόλο που ο Marquez πλησίασε τον Binder έκανε πολύ σωστά να εκμεταλλευτεί το δώρο που του δινόταν για το πολύ σημαντικό πρωτάθλημα, στην βαθμολογία του οποίου προηγείται, ώστε να κρατηθεί στην δεύτερη θέση. Η KTM γιόρτασε έτσι μία νίκη στην Moto2 ταυτόχρονα με την ανακοίνωση πως αποσύρεται από κατασκευαστής.

Στην Moto3 ο Romano Fenati πήρε μία δύσκολη νίκη με αρκετή διαφορά για τα δεδομένα της κατηγορίας αυτής, την πρώτη του μετά από όλα όσα έχει κάνει και αξίζουν την δικαιολογημένη οργή του κόσμου απέναντί του…

 

ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ.
1
Andrea DOVIZIOSO
Ducati
183.2
39'34.771
2
Marc MARQUEZ
Honda
183.2
+0.213
3
Fabio QUARTARARO
Yamaha
182.8
+6.117
4
Valentino ROSSI
Yamaha
182.6
+7.719
5
Maverick VIÑALES
Yamaha
182.6
+8.674
6
Alex RINS
Suzuki
182.6
+8.695
7
Francesco BAGNAIA
Ducati
182.0
+16.021
8
Miguel OLIVEIRA
KTM
182.0
+16.206
9
Danilo PETRUCCI
Ducati
181.9
+17.350
10
Franco MORBIDELLI
Yamaha
181.7
+20.510
11
Takaaki NAKAGAMI
Honda
181.5
+22.273
12
Johann ZARCO
KTM
181.3
+25.503
13
Stefan BRADL
Honda
180.8
+31.962
14
Aleix ESPARGARO
Aprilia
180.6
+34.741
15
Karel ABRAHAM
Ducati
179.6
+48.109
16
Andrea IANNONE
Aprilia
175.8
1 Lap
 
Tito RABAT
Ducati
181.3
8 Laps
 
Jack MILLER
Ducati
181.7
21 Laps
 
Hafizh SYAHRIN
KTM
173.3
26 Laps
 
Pol ESPARGARO
KTM
170.8
27 Laps
 
Cal CRUTCHLOW
Honda
170.2
27 Laps

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.