MotoGP: Δοκιμές Sepang

Άνοιξε η αυλαία για το 2023
sepang
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/2/2023

Όπως πάντα οι τρεις πρώτες μέρες των επισήμων δοκιμαστικών της νέας σεζόν των MotoGP είναι αποκλειστικά για τους δοκιμαστές των εργοστασίων και τους rookies της κατηγορίας. Οπότε και φέτος η πίστα της Μαλαισίας άνοιξε τις πύλες της και οι ήχοι των εξατμίσεων από τους κινητήρες του 2023 αναστάτωσαν την περιοχή.

Μέχρι να κάνουν τις πρώτες βόλτες τους οι εργοστασιακοί αναβάτες τις επόμενες ημέρες, τα μάτια όλων ήταν στραμμένα στον Cal Crutchlow και το box της Yamaha, καθώς μετά τις δοκιμές της Valencia την επόμενη ημέρα του τελευταίου αγώνα του 2022, ο Fabio Quartararo είχε δηλώσει πως ο κινητήρας του 2023 δεν είχε καμία βελτίωση, ενώ όταν των είχαν δοκιμάσει για πρώτη φορά στο Misano λίγους μήνες πριν έμοιαζε πολύ πιο ανταγωνιστικός.

1

Και όταν λέμε ανταγωνιστικός για την περίπτωση της Yamaha, εννοούμε φυσικά την δύναμη ψηλά και την επίτευξη υψηλής τελικής ταχύτητας χωρίς τη βοήθεια slipstreaming. Στους υπόλοιπους τομείς η M1 ήταν άκρως ανταγωνιστική και έως το 2021 αποτελούσε την πιο ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα. Όμως το 2022 φάνηκε πως σε συνθήκες χρονομετρημένων και αγώνα ήταν αναγκασμένοι σε πολλές πίστες να θυσιάζουν την ομοιογένεια της μοτοσυκλέτας για την επίτευξή υψηλότερης τελικής και αυτό είναι σοβαρές επιπτώσεις στη συμπεριφορά των ελαστικών. Τα παράπονα όλων των αναβατών για έλλειψη πρόσφυσης του πίσω τροχού, αλλά και η υπερπροσπάθεια του Fabio Quartararo από τη μέση του πρωταθλήματος και μετά να μείνει στην κορυφή της βαθμολογίας ήταν εξόφθαλμη.

Τώρα στη Sepang ο Cal Crutchlow κατάφερε να επιτύχει τελική ταχύτητα 330km/h που είναι 3km/h παραπάνω από τα 327km/h που πέτυχαν την προηγούμενη σεζόν στη Μαλαισία. Υπολείπονται ακόμα 8km/h τελικής από την μέγιστη των Ducati, όμως οι συνθήκες στην πίστα δεν ήταν ιδανικές καθώς ήταν βρεγμένη για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι χρόνοι ήταν σχεδόν ένα δευτερόλεπτο πιο αργοί από πέρσι λόγω της βρώμικης πίστας και της βροχής, οπότε αναμένουμε να δούμε ακόμα υψηλότερη τελικής ταχύτητα από τις Yamaha όταν η πρόσφυση της ασφάλτου επιτρέψει μεγαλύτερες ταχύτητες εξόδου και πιο οριακά φρεναρίσματα στις ευθείες.

2

Σε κάθε περίπτωση η επίτευξη υψηλότερης τελικής ταχύτητας είναι ένα καλό δείγμα βελτίωσης της δύναμη του κινητήρα για το 2023, αλλά και της αεροδυναμικής του φαίρινγκ. Ο βρετανός αναβάτης έχει να δοκιμάσει δύο μοτοσυκλέτες με τον καινούριο κινητήρα του 2023 και μία με κινητήρα του 2022. Προφανώς οι δύο καινούριες με τον κινητήρα του 2023 έχουν διαφορετικές ρυθμίσεις ηλεκτρονικών και διαχείρισης της τροφοδοσίας ώστε να δουν πόσο επηρεάζεται η συμπεριφορά των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα και τον έναν γρήγορο γύρο των χρονομετρημένων και η μοτοσυκλέτα του 2022 είναι εκεί για να έχουν άμεση σύγκριση στις ίδιες ακριβώς συνθήκες.

Πέρα από την Yamaha, ενδιαφέρον είχε και η πρώτη παρουσία του πρωταθλητή 2022 της Moto2 Augousto Fernandez πάνω στη σέλα της κόκκινης GASGAS, σημειώνοντας μάλιστα τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο μετά τον Crutchlow με μόλις 0,185’ διαφορά. Το παρόν στη Μαλαισία έδωσαν και οι δύο δοκιμαστές της KTM, όπου η δουλειά του Dani Petrosa ήταν να βρίσκεται στην ομάδα του Jack Miller βοηθώντας την προσαρμογή του Αυστραλού στη εντελώς διαφορετική αυστριακή μοτοσυκλέτα.

3

Στη Honda είχε πολύ δουλειά προετοιμασίας να κάνει ο Stefan Bradl πριν καβαλήσουν τις νέες μοτοσυκλέτες ο Marc Marquez, ο Alex Rins και ο Joan Mir. Όπως και οι υπόλοιποι κατασκευαστές, το HRC είχε για τον Bradl δύο μοτοσυκλέτες του 2023, όπου η κάθε μία από αυτές είχε διαφορετικό πλαίσιο και ένα νέο φαίρινγκ και εξατμίσεις που δεν τα είχαμε δει στα δοκιμαστικά της Valancia.

Για την Aprilia τα δοκιμαστικά δεν ξεκίνησαν καλά, καθώς αντιμετώπισαν αρκετά τεχνικά προβλήματα που κράτησαν τις μοτοσυκλέτες για αρκετή ώρα εκτός πίστας. Οπότε πέραν του νέου φαίρινγκ δεν είχαν την ευκαιρία να μας δείξουν τι άλλο καινούριο έχουν για το 2023.

Όμως ακόμα η Ducati που θεωρητικά έχει το μικρότερο άγχος για την βελτίωση των μοτοσυκλετών της, έφερε ένα νέο φαίρινγκ και σίγουρα θα δούμε να δοκιμάζει διάφορα εξαρτήματα τις επόμενες ημέρες με τους αναβάτες της, όπως είχε κάνει και πέρσι τέτοια εποχή.

4

    

MotoGP: Στα 850 κυβικά η κυριαρχία των V4 θα αμφισβητηθεί ξανά, όπως παλιά!

Αντίθετα με την εξέλιξη έως σήμερα όπου έπεσε ακόμη και το κάστρο της Yamaha
Inline 4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/12/2025

Ο πρώην test rider της Suzuki, Sylvain Guintoli, εξηγεί γιατί τα MotoGP οδηγήθηκαν στη κυριαρχία των V4 κινητήρων, αλλά και γιατί το πλεονέκτημα αυτό ίσως να μην είναι δεδομένο στην εποχή των 850cc.

Για πρώτη φορά από την αρχή της τετράχρονης εποχής τους, το 2002, τα MotoGP θα έχουν από την σεζόν του 2026 μοτοσυκλέτες αποκλειστικά με V4 κινητήρες, τώρα που έπεσε και το κάστρο της Yamaha.

Στις περισσότερες από τις 24 σεζόν που πέρασαν από την κατάργηση των δίχρονων 500cc, ο ανταγωνισμός μεταξύ V και Inline κινητήρων ήταν σχετικά ισορροπημένος.

Σε επίπεδο τίτλων αναβατών, 14 έχουν κατακτηθεί από V-κινητήρες, δύο με τον V5 της Honda. Ενώ οι υπόλοιποι δώδεκα με V4 των Honda και Ducati.
Οι εν σειρά κινητήρες μετρούν δέκα παγκόσμια πρωταθλήματα, εννέα από την Yamaha και ένα από την Suzuki, όταν ο Joan Mir κατέκτησε τον τίτλο το 2020.

Ο Fabio Quartararo χάρισε στη Yamaha τον πιο πρόσφατο τίτλο της το 2021, πριν η Suzuki αποχωρήσει με στυλ, κερδίζοντας δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες της το 2022. Αυτές έμελλε να είναι και οι τελευταίες νίκες εν σειρά κινητήρων, μέχρι νεοτέρας, με τη Yamaha να επιβεβαιώνει ότι από το 2026 θα περάσει και εκείνη σε V4, ακολουθώντας τις Ducati, Aprilia, KTM και Honda.

Η ίδια η ιστορία της Suzuki στο MotoGP δείχνει πόσο δραστικά έχει αλλάξει το τοπίο. Η ιαπωνική εταιρεία είχε δυσκολευτεί στο παρελθόν με τον V4 GSV-R, πριν επιστρέψει το 2015 με τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα.

Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της GSX-RR που κατέκτησε τίτλο έπαιξε ο πρώην αναβάτης του MotoGP και πρωταθλητής WorldSBK, Sylvain Guintoli, ως εργοστασιακός δοκιμαστής και με wild-card συμμετοχές.

inline4

"Η Suzuki έτρεχε με V4 πριν από πολλά χρόνια, αλλά όταν επέστρεψε, επέλεξε εν σειρά διάταξη, την περίοδο που ήμουν κι εγώ εκεί", δήλωσε ο Guintoli που πλέον εκτελεί χρέη σχολιαστή MotoGP ενώ ακόμα αγωνίζεται στην κατηγορία EWC με την BMW.

"Προφανώς λειτούργησε πολύ καλά, γιατί κερδίσαμε τον τίτλο το 2020. Και μετά ο Fabio πήρε τον τίτλο το 2021. Άρα είχαμε δύο συνεχόμενους τίτλους με εν σειρά κινητήρες.

"Μετά από αυτό ξεκίνησε η κυριαρχία των V4".

Στην ερώτηση τι προκάλεσε τη στροφή προς τους V4, ο Guintoli απάντησε. "Σίγουρα η αεροδυναμική, σε συνδυασμό με την υπεροχή σε ίππους του V4. Τους χρειάζεσαι αυτούς τους ίππους, γιατί έχεις όλη αυτή την αντίσταση από τα φτερά και τις αεροδυναμικές συσκευές στις ευθείες.

"Με τις συσκευές ρύθμισης ύψους, οι μοτοσυκλέτες είναι πλέον πιο “drag”, κάτι που βοηθά στο να περάσει όλη αυτή η δύναμη στο έδαφος."

"Όταν χαμηλώνεις την ανάρτηση πίσω σύστημα και μάλιστα αυτό μπορείς να το κάνεις δυναμικά, μέσα στην στροφή, τότε έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες από αυτές που υπήρχαν παλαιότερα για να χρησιμοποιήσεις την ισχύ. Πάντα σε σχέση με μια συμβατική αγωνιστική μοτοσυκλέτα, όπου ο μόνος τρόπος που έχεις να ελέγξεις την δύναμη, είναι απλά να περιορίζεις το άνοιγμα της γκαζιέρας μέχρι να μπεις ουσιαστικά στην τέταρτη σχέση."

"Η αεροδυναμική, οι συσκευές ρύθμισης ύψους και η συνολική πρόσφυση μαζί με την συμβολή των ηλεκτρονικών, επέτρεψαν τις μοτοσυκλέτες να γίνουν πιο αποδοτικές, και στους αναβάτες να χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ από ποτέ. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται αυτό το μικρό πλεονέκτημα του V4".

Σύμφωνα με τον Guintoli, το πλεονέκτημα αυτό γίνεται ακόμη πιο εμφανές όταν πέφτει η πρόσφυση των ελαστικών στη διάρκεια του αγώνα.

"Σε συνθήκες αγώνα, όταν μειώνεται η πρόσφυση, δεν μπορείς να διατηρήσεις την ίδια ταχύτητα στη στροφή", εξηγεί.

"Με έναν V4 όμως μπορείς να φρενάρεις και να στρίψεις πιο γρήγορα στην κορυφή της στροφής και μετά να χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη μόλις σηκώσεις τη μοτοσυκλέτα.”

inline4

"Έτσι χάνεις λιγότερο χρόνο σε σχέση με το να προσπαθείς να διατηρήσεις την ταχύτητα μέσα στη στροφή, που είναι το δυνατό σημείο ενός εν σειρά.

"Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, τα πράγματα πήγαν προς τα εκεί… Αλλά δεν είναι δεδομένο ότι αυτό θα ισχύει και με τους νέους κανονισμούς του 2027!".

Με το MotoGP να περνά στα 850cc από το 2027, να καταργεί τις συσκευές ρύθμισης ύψους και να αλλάζει σε ελαστικά Pirelli, το σημερινό πλεονέκτημα του V4, που βασίζεται στη μέγιστη αξιοποίηση του πίσω Michelin, μπορεί να εξαφανιστεί.

"Θα δούμε, αλλά το 2027 θα έχουμε πιο ‘φυσικές’ μοτοσυκλέτες, χωρίς συσκευές ρύθμισης ύψους, με λιγότερη αεροδυναμική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα."

"Ίσως ένας Ι4 να μην είναι κακή ιδέα!".

Δεν είναι τυχαίο ότι Kawasaki, Yamaha και BMW με κινητήρες εν σειρά έχουν κατακτήσει τέσσερις από τους έξι τελευταίους τίτλους στο WorldSBK με ελαστικά Pirelli.

Ωστόσο, με τόση γνώση και δεδομένα πλέον χτισμένα γύρω από τον V4, και ακόμη και τη Yamaha να αλλάζει φιλοσοφία αναζητώντας περισσότερη πρόσφυση πίσω, κανένας κατασκευαστής των MotoGP δεν δείχνει προς το παρόν διατεθειμένος  να εξετάσει σοβαρά έναν Ι4 κινητήρα. Το αντίθετο μάλιστα, η Yamaha καίει την σεζόν που έρχεται ως προετοιμασία για να χτίσει εμπειρία με την διάταξη, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον Toprak.

Ο Sylvain Guintoli ήρθε πρόσφατα ξανά στο προσκήνιο καθως προετοιμάζεται να τρέξει στον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2026, φορώντας τη στολή αγώνων του, στη μνήμη του γιου του Luca, για φιλανθρωπικό σκοπό.

inline4

 

Ετικέτες