MotoGP Ιαπωνία: Άνετη νίκη Marquez & πρωταθλήτρια κατασκευαστών η Honda!

«Πρωταθλητής» νέων ο Quartararo!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/10/2019

Πορεία για το τριπλό στέμμα έχει βάλει ο Marquez που έδωσε στην Honda το πρωτάθλημα κατασκευαστών και είναι σε μικρή απόσταση να κερδίσει και το πρωτάθλημα ομάδων όπου προηγείται η Ducati με 17 βαθμούς διαφορά. Αν το καταφέρει, που είναι και το πιο πιθανό, θα το έχει κάνει ολομόναχος…

Η στέψη της Honda ως παγκόσμια πρωταθλήτρια κατασκευαστών μέσα στο σπίτι της, στο Motegi, είναι τόσο σημαδιακό που μπορεί ακριβώς για αυτό τον λόγο, να πίεσε ο πρόεδρος τον Marquez να πάρει τον τίτλο στον προηγούμενο αγώνα. Ώστε να ξεχωρίσει εδώ ο τίτλος του καλύτερου κατασκευαστή. Το «πίεσε» είναι προφανώς σχήμα λόγου, δεν ήθελε καμία πίεση ο Marquez, περισσότερο εκείνο το τηλέφωνο πριν τον προηγούμενο αγώνα ήταν για να του πει να μην σκεφτεί πως θα πρέπει να περιμένει την Ιαπωνία, αν μπορεί να βγει πρωταθλητής ας το κάνει χωρίς δεύτερες σκέψεις. Σήμερα το πρωί του είπε να φέρει το πρωτάθλημα στην Honda, αλλά «να μην αγχώνεται κιόλας», πράγμα που στα αυτιά του Marquez σημαίνει πως δεν υπάρχει επιλογή, έπρεπε να κερδίσει… Η στέψη της Honda στην δική της πίστα ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει, καλύτερο και από το τριπλό στέμμα που βλέπει να έρχεται. Κι αυτό γιατί ο Marquez το θέλει αυτή την στιγμή περισσότερο από τον Dovizioso. Η επίθεση της Ducati στον τελευταίο γύρο μπορεί φαινομενικά να λέει το αντίθετο από την προηγούμενη πρόταση, πρακτικά συμφωνεί: Θα έπρεπε ο Dovizioso να τα δώσει όλα λίγο πιο νωρίς, αντί να φτάσει να θέλει δύο στροφές ακόμη για να περάσει τον Quartararo. Ο οποίος ευθύνεται και για την χειρότερο πτώση του Ιταλού φέτος…

Ο αγώνας ξεκίνησε με μία μάχη για τα ελαστικά. Η πρωινή ηλιοφάνεια έδωσε την θέση της σε μία συννεφιά, όπου μπορεί να ήταν βέβαιο πως δεν θα βρέξει όμως έριχνε την θερμοκρασία αρχικά κατά τρεις βαθμούς, που ήταν αρκετό για να αμφισβτήσουν οι ομάδες την απόφασή τους για τα ελαστικά. Η Ducati έβαλε την μεσαία γόμα, η Yamaha την μαλακή ενώ για ακόμη μία φορά παίχτηκε για φέτος το παιχνίδι των εντυπώσεων, μία μάχη στρατηγικής, ένας πόλεμος νεύρων, όπου έχεις αποφασίσει από πριν για τα ελαστικά, βγαίνεις με άλλα στην πίστα για να τα αλλάξεις τελευταία στιγμή. Ήταν κάτι που συνέβαινε πάντα και η συχνότητα φέτος είναι τέτοια που το βλέπεις σε κάθε αγώνα. Με τα ελαστικά να αλλάζουν και την απόφαση να δυσκολεύει από την απότομη πτώση της θερμοκρασίας, η εκκίνηση δόθηκε με τον Marquez να φεύγει μπροστά από την pole position.

Πίσω του θα ήταν ο Morbidelli, όμως δέχτηκε πίεση από τον Quartararo και αναγκάστηκε να ανοίξει γραμμή παραδίδοντας μπόλικες θέσεις. Θα ανέκαμπτε πάρα πολύ γρήγορα, μαζί και έναντι του Vinales, με τον Quartararo να κυνηγά τον Marquez. Στην 10η στροφή θα είχε ένα γλίστρημα, προειδοποιητικό, από το πιο κοντινό που θα έφτανε στον Ισπανό. Αμέσως μετά η ψαλίδα θα άνοιγε χωρίς πρακτικά να υπάρχει άλλη πρόκληση για τον Marquez τουλάχιστον φαινομενικά. Με τον Quartararo να πιέζει την κατάσταση ο Marquez αναγκαζόταν να ελέγχει τον ρυθμό του, κι αυτό γιατί είχαν υπολογίσει με την ομάδα ένα αγωνιστικό γυρολόγιο που δεν θα απαιτούσε να κατέβει στο 1.45 βάζοντας την αντίστοιχη ποσότητα καυσίμου. Για τον Marquez τα ελαστικά ήταν δεύτερο πρόβλημα, η πρόκληση να μην μείνει από καύσιμο μέσα στο ναό της Honda ήταν πρώτη. Ενάμιση γύρο πριν το τέλος του αγώνα είδε το λαμπάκι της βενζίνης να ανάβει και αυτό σημαίνει πως έχει το πολύ τρεις γύρους. Στην πράξη ολοκλήρωσε τον αγώνα και μερικές στροφές ακόμη. Ο Quartararo με λίγα λόγια παραλίγο να βγάλει εκτός στρατηγικής την Honda και να κερδίσει τον Marquez επειδή τον πίεζε να ελέγξει τον αγώνα, από απόσταση πάντα με διαφορά που έφτανε το 1,5 δευτερόλεπτο, αλλά ο Marquez δεν είναι ο αναβάτης που περιμένεις να φτάσεις στο πίσω του ελαστικό για να ανταποκριθεί.

Ο Quartararo με την μαλακιά γόμα προσπάθησε αρχικά να τον ακολουθήσει αλλά δεν υπήρχε περίπτωση, επικεντρώθηκε στο να μην έχει πρόβλημα με κάποιον από τους πίσω. Ο Morbidelli στην αρχή έκανε καλή δουλειά παλεύοντας με τον Miller που εκμεταλλευόμενος τις μεγάλες ευκαιρίες που δίνει αυτή η πίστα για κάποιον που έχει την δύναμη στις ευθείες, πάλευε με τις Yamaha και κέρδιζε. Πρώτα τον Vinales κι έπειτα τον Morbidelli. Ο Rossi ήταν πολύ πίσω, έφτασε στην 14η θέση και στο τέλος του αγώνα, παρόλο που είχε πλησιάσει στην δεκάδα, έπεσε από απώλεια πρόσφυσης εμπρός, σε ένα πολύ άσχημο Σαββατοκύριακο για αυτόν.

Ο Dovizioso πάλευε πίσω από τις Yamaha, κέρδισε τελικά την μάχη με τον Vinales, και βρέθηκε μαζί με τον Miller που με τον Morbidelli άλλαζαν θέσεις. Μέχρι που ο Miller βγήκε από την εξίσωση αντιμετωπίζοντας προβλήματα με την μοτοσυκλέτα του και μετά βίας τερμάτισε στην δεκάδα.

Όσο γράφονταν γύροι, τα μαλακά ελαστικά των Yamaha έδιναν την θέση τους στη μεσαία γόμα του Dovizioso. Ο Morbidelli έχασε την θέση του και στο διπλό apex θα περνούσε και ο Vinales με πολύ όμορφο τρόπο. Ο Morbidelli δεν έκανε εκεί κάποιο λάθος, δεν άνοιξε γραμμή, απλά πήρε την γρήγορη αγωνιστική γραμμή και ο Vinales την αμυντική, αυτή που θα κρατούσε αν κάποιος οδηγούσε πίσω του. Κατάφερε να την κρατήσει χωρίς λάθη και πέρασε χειρουργικά μπροστά. Αμέσως μετά έβαλε πολλές φορές τον τροχό του δίπλα στον Dovizioso αλλά πρακτικά δεν τον απείλησε ποτέ, ούτε και του έκοψε φόρα. Η προσπάθειά του να περάσει, δεν ήταν από εκείνες που εμπλέκονται αναβάτες και χάνουν απόσταση από τον εμπρός, το ίδιο είπε και ο Ιταλός αργότερα. Ο Quartararo είχε προσπαθήσει να κρατήσει όσο περισσότερο γινόταν το ελαστικό του και τα κατάφερε, με την επίθεση του Dovizioso να είναι καταιγιστική, ψαλιδίζοντας ενάμισι δευτερόλεπτο μέχρι την τελευταία στροφή. Ήθελε άλλες δύο για να παλέψει έμπρακτα με την Yamaha.

Ο Quartararo κέρδιζε έτσι το τίτλο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου, και μάλιστα τρεις γύρους πριν το τέλος του πρωταθλήματος ενώ έχει βάλει στόχο ακόμη και την τρίτη υψηλότερη βαθμολογία στο πρωτάθλημα!

Οι μάχες για την τελευταία θέση στο βάθρο κράτησαν το θέαμα, την ώρα που ο Marquez είχε την δική του αγωνία για το αν θα μείνει από βενζίνη μέσα στον ναό της Honda και αντί να τους δοξάσει, τους ντροπιάσει.

Στην Moto2 ο Luca Marini κατάφερε να φέρει μία συνεχόμενη νίκη, κάτι που είχε να κάνει από το 2018, με τον Luthi να τον κυνηγά και να ανταλλάζουν θέσεις. Πίσω τους είδαμε πολύ καλές μάχες με Martin και Baldassarri και τον νεότερο Marquez που είχε κάνει το σώσιμο της δεκαετίας το Σάββατο να μην καταφέρνει να κρατηθεί σε αυτή την σκληρά αγωνιζόμενη πεντάδα. Χαρακτηριστική στιγμή του αγώνα η εγκατάλειψη του Marco Bezzecchi που έκανε εμετό μέσα στο κράνος του και αναγκάστηκε να σταματήσει τον αγώνα…

Στην Moto3 ο Dalla Porta νίκησε με πολύ μικρή διαφορά τους Arenas και Vietti.

Πηγαίνουμε τώρα στην Αυστραλία σε μία πίστα που ευνοεί την Yamaha, την αγαπημένη του Vinales και με μεγάλο ερωτηματικό για τον Quartararo όπου περιμένουμε να δούμε πώς θα αποδώσει. Ήπιες αλλά γρήγορες στροφές είναι το καλύτερο για την Yamaha με τον Marquez να θέλει την νίκη για να ψαλιδίσει την διαφορά 17 βαθμών από την ομάδα της Ducati. Είναι πλέον αυτός, απέναντι σε δύο Ducati, έτσι το βλέπει, στον αγώνα του για το τριπλό στέμμα…

το κοντυνότερο που έχει έφτασε κανείς στον Marquez μέσα στον αγώνα, και το πιο κοντυνό για τον Hafizh Syahrin στην έως τώρα καριέρα του... βοήθησε το Marquez να επιστρέψει στα pit

 

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Χρόνος/Διαφ.
1
Honda
161.9
42'41.492
2
Yamaha
161.8
+0.870
3
Ducati
161.8
+1.325
4
Yamaha
161.7
+2.608
5
Honda
161.3
+9.140
6
Yamaha
161.3
+9.187
7
Suzuki
161.3
+9.306
8
Suzuki
161.2
+10.695
9
Ducati
161.0
+14.216
10
Ducati
160.7
+18.909
11
KTM
160.3
+25.554
12
KTM
160.1
+27.870
13
Ducati
160.0
+29.983
14
KTM
159.9
+31.232
15
Aprilia
159.9
+32.546
16
Honda
159.6
+37.482
17
Honda
159.4
+40.410
18
Ducati
159.2
+43.458
19
KTM
159.0
+46.206
20
Suzuki
158.8
+50.235
 
Yamaha
160.9
4 Laps
 
Aprilia
158.5
17 Laps

 

Ετικέτες

MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".