MotoGP Japan: Με το πέπλο της βροχής

Απίστευτος ο Dovizioso στο 3ο μέρος του αγώνα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/10/2017

Εξομάλυνση των ιπποδυνάμεων και ανάδειξη του ρίσκου φέρνει το πέπλο της βροχής, σ’ έναν αγώνα που ο καιρός άφηνε από την αρχή μόνο δύο πιθανότητες, είτε πολύ νερό, είτε τόσο που να μην ξέρεις τι ελαστικά θα πρέπει να μπουν. Ήταν επίσης βέβαιο και φάνηκε και την Παρασκευή, πως ο Marquez θα κάνει έναν καλό αγώνα έχοντας την Ducati του Dovizioso να τον κυνηγά για να του πάρει την πρώτη θέση. Χθες όμως, στις δοκιμές για την κατάταξη, οι Ducati που θα κυνηγούσαν τον Marquez πολλαπλασιάστηκαν. Ο Lorenzo θύμιζε παλιότερες εποχές σε στεγνό αγώνα, και ο Petrucci αναδείκνυε το ταλέντο του στην βροχή. Έτσι ξεκίνησε κι αυτός ο αγώνας, με τον Lorenzo πρώτα και τον Dovizioso επίσης, να κάνουν φοβερή εκκίνηση και να βρίσκονται εμπρός, όσο ο Marquez έκλεβε την πρώτη θέση από τον Zarco.

Όμως ας πάμε ανάποδα, ας πάμε κατευθείαν στον τέλος. Γιατί οι τελευταίοι γύροι έκαναν έναν ήδη πολύ όμορφο αγώνα να γίνει επικός. Οι αναβάτες που αγωνίζονται για το πρωτάθλημα έπαιζαν δυνατά με την πτώση καθώς πάλευαν να περάσουν ο ένας τον άλλο, σε μία αλληλουχία που τόσο θύμιζε τον αγώνα της Αυστρίας! Ο Dovizioso θα κέρδιζε τελικά με μικρή διαφορά αυτή την έντονη μάχη, με τον Marquez να προσπαθεί στην τελευταία στροφή να κάνει το ακατόρθωτο, ακριβώς όπως είχε κάνει και στην Αυστρία, ενώ ήδη είχε γλιτώσει μία πτώση! Οι τελευταίοι γύροι που έφεραν την Ducati νικήτρια στο σπίτι της Honda, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν με τον Stoner, θα είναι στο μέλλον στιγμιότυπα που θα επαναλαμβάνονται!

Η βροχή συχνά μετατρέπει τους αγώνες MotoGP σε βαρετούς, κατά μία έννοια, καθώς μονάχα οι πτώσεις είναι το μόνο αναπάντεχο. Με τους αναβάτες πίσω να μην έχουν ορατότητα από το σπρέι των εμπρός οι προσπεράσεις και οι μάχες γίνονται πιο προσεκτικά, Αυτή η σεζόν όμως είναι έντονα μαχητική και ολοκληρωτικά απρόβλεπτη, οπότε και ο συγκεκριμένος αγώνας δεν θα ξέφευγε από τον κανόνα αυτό. Τον Marquez γρήγορα άρχισαν να τον κυνηγούν οι Ducati με τον Lorenzo να εντυπωσιάζει για τις συνθήκες αυτές και να βρίσκεται πίσω του, ρίχνοντάς τον έπειτα στις πίσω θέσεις. Ο Petrucci με το μαλακό ελαστικό είχε την δυνατότητα να κυνηγήσει τους πάντες στην βροχή και οι πρώτοι γύροι οδήγησαν τελικά την Honda του Marquez να έχει δύο Ducati εμπρός και μία πίσω της. Ο Petrucci οδηγούσε τον αγώνα και μάλιστα θα το έκανε για αρκετούς γύρους, ο Lorenzo ήταν δεύτερος ενώ πίσω από τον Marquez, στην τέταρτη θέση, ακολουθούσε ο Dovizioso.

Οι εργοστασιακές Yamaha πάλευαν στις πίσω θέσεις, οι Suzuki πήγαιναν εξαιρετικά και το μπουλούκι θα αργούσε λίγο ακόμα να ξεκαθαρίσει. Μόλις ο Marquez πέρασε τον Lorenzo με τσαμπουκά, αλλά καθαρά, έστρωσε και τον δρόμο για τον Dovizioso να κάνει το ίδιο. Αυτό έφερε τον Lorenzo στα δόντια του Zarco, που είχε την pole position και ονειρευόταν έναν αγώνα όπως τότε στο Qatar, αλλά χωρίς την πτώση. Το όνειρο αυτό ξεμάκραινε για τον Zarco, οπότε όποιος ήταν μπροστά του θα υπέφερε, κι αυτός ήταν ο Lorenzo. Ο Γάλλος πέρασε τον Ισπανό με τις δύο μοτοσυκλέτες να ακουμπούν και τον Lorenzo να κουνά το κεφάλι απογοητευμένος. Αυτό ήταν.

Από εκείνη την στιγμή ο Lorenzo θα γινόταν ο αναβάτης που ξέρουμε. Πέφτοντας στην κατάταξη όπως οι πέτρες από τα βράχια, αδυνατώντας να διαχειριστεί εκείνο που μόλις έγινε. Τον έφτασε ο Rossi που ανέβαινε μία-μία τις θέσεις από την δωδεκάδα, και τον πέρασε με μία απογοητευτική εξέλιξη που κανείς δεν περίμενε. Ο Rossi δεν φαινόταν να ρισκάρει, δεν φαινόταν πως οι προσπεράσεις και η αργή και σταθερή άνοδος γινόταν με την πτώση να καραδοκεί, αλλά αυτό ακριβώς έγινε. Χάνοντας πρόσφυση από το πίσω ελαστικό, την αχίλλειο πτέρνα των Yamaha στο βρεγμένο Motegi, ο Rossi έπεσε δίνοντας ένα από τα πιο αποκαρδιωτικά στιγμιότυπα, καθώς έβλεπες μέσα από το κράνος την απογοήτευσή του. Με τον τροχό της Yamaha ακόμα να γυρίζει, ο Rossi της έριξε μία ματιά και περπατώντας – το πιο σημαντικό στην δική του περίπτωση- επέστρεψε στα pit..

Ο Zarco δεν θα κατάφερνε να κρατήσει τις Suzuki πίσω του, ούτε και την Aprilia του Aleix Espargaro που στην Ιαπωνία ξεδίπλωσε το ταλέντο του όλο το τριήμερο, θα κατάφερνε όμως να τερματίσει μπροστά από τον Vinales δίνοντας άλλο ένα παράδειγμα για τις διαφορές της προηγούμενης Yamaha…

Με τον Petrucci να μην μπορεί να αντισταθεί στους δύο πρώτους μόλις το ελαστικό άρχισε να γίνεται slick, ο αγώνας εξελίχθηκε στην μάχη που περιμέναμε πριν οι ομάδες πάνε στην Ιαπωνία, αυτό που φαινόταν από τις δοκιμές. Σε μία μάχη του Dovizioso με τον Marquez, μία επανάληψη εφάμιλλη, αν όχι καλύτερη, από την πρώτη τους μάχη αυτή την σεζόν με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα! Το πρωτάθλημα ανήκει εξίσου και στους δύο, όσο οδηγούμαστε στην Αυστραλία…  

 
ΘΕΣΗ
ΑΝΑΒΑΤΗΣ
ΜΟΤΟ
Km/h
ΧΡΟΝΟΣ/ΔΙΑΦ.
1
Ducati
146.3
47'14.236
2
Honda
146.3
+0.249
3
Ducati
145.8
+10.557
4
Suzuki
145.3
+18.845
5
Suzuki
145.1
+22.982
6
Ducati
145.1
+24.464
7
Aprilia
144.9
+28.010
8
Yamaha
144.8
+29.475
9
Yamaha
144.4
+36.575
10
Ducati
143.8
+48.506
11
KTM
143.5
+56.357
12
Yamaha
143.3
+1'00.181
13
Aprilia
143.2
+1'00.980
14
Ducati
143.1
+1'03.118
15
Honda
143.1
+1'03.514
16
Ducati
143.1
+1'04.162
17
KTM
143.0
+1'06.271
18
Honda
142.6
+1'13.250
 
Ducati
142.6
3 Laps
 
Honda
143.0
4 Laps
 
Ducati
133.9
5 Laps
 
Honda
137.6
10 Laps
 
Yamaha
142.0
19 Laps
 
Yamaha
137.6
21 Laps

 

Η δεύτερη πτώση του Crutchlow καθώς στην πρώτη πήγε στα pit, και βγήκε ξανά στον αγώνα, σε ένα τριήμερο που δεν πήγε καθόλου καλά για τον ίδιο και.. για όποιον ήταν μπροστά του

 

Ετικέτες

MotoGP: Joan Mir - Τώρα επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ

H επιστροφή της Honda στα MotoGP έφερτε τον Joan Mir στο φυσικό του στυλ φρεναρίσματος
Joan Mir
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του μιλά για τη δύσκολη διαδρομή, το σημείο καμπής της σεζόν 2025 και γιατί νιώθει ξανά ο εαυτός του πάνω στη Honda RC213V.

Ο Joan Mir επέστρεψε φέτος στο βάθρο του MotoGP με τη Honda, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του παρουσία με τη Suzuki. Μια επιστροφή που για καιρό έμοιαζε αβέβαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι στα δύο πρώτα του χρόνια με τη Honda είχε καταφέρει μόλις δύο τερματισμούς εντός δεκάδας.

Η σεζόν 2025 ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, ο Mir τερμάτισε μόλις σε έναν από τους έξι πρώτους αγώνες, με την κακοτυχία, τα συμβάντα και το υπερβολικό ρίσκο να συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν.

"Στο πρώτο μέρος της χρονιάς, το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις με αυτή τη μοτοσυκλέτα ήταν μια έβδομη θέση", εξήγησε, "Αν κάποιος έκανε κάτι παραπάνω, ήταν λόγω συνθηκών ή περίεργων καταστάσεων. Αλλιώς, το πραγματικό δυναμικό ήταν να τα βάλεις όλα κάτω και να πάρεις μια έβδομη θέση.

"Στο Aragon ήμασταν έβδομοι. Αλλά εκτός αν έλειπε κάποιος, ήταν πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι καλύτερο".

Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Αυστρία, ανάμεσα σε νέες εγκαταλείψεις, όμως το πραγματικό σημείο καμπής ήρθε μετά την εισαγωγή των τελευταίων αεροδυναμικών και μηχανολογικών αναβαθμίσεων της RC213V στη Βαρκελώνη.

"Μετά τη Βαρκελώνη βελτιώσαμε λίγο την αεροδυναμική και τον κινητήρα. Αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε πάρα πολύ. Και εκεί έκανα το 'κλικ'", είπε ο Mir.

Δύο αγώνες αργότερα, όλα έδεσαν στην Ιαπωνία. Στο Motegi, ο Mir χάρισε στην εργοστασιακή Honda το πρώτο της βάθρο στο MotoGP μετά τον Marc Marquez στο ίδιο σιρκουί το 2023, προσθέτοντας τη δική του επιτυχία σε μια σεζόν που είχε ήδη δει νίκη και βάθρο από τον Johann Zarco με την δορυφορική LCR Honda.

Joan Mir

Ο Ισπανός επανέλαβε το κατόρθωμα και στη Sepang, σε έναν αγώνα που ο ίδιος θεωρεί τον καλύτερό του για το 2025.

"Για το ίδιο το δυναμικό της μοτοσυκλέτας", εξήγησε. "Η Sepang παραδοσιακά δεν είναι καλή πίστα για αυτή τη μοτοσυκλέτα. Και αυτό που κάναμε εκεί ήταν κάτι πολύ σημαντικό.

"Κανονικά δυσκολευόμαστε με την πρόσφυση. Και η Sepang είναι μια πίστα με πολύ χαμηλό grip.

"Για να το αντισταθμίσουμε, έπρεπε απλώς να φρενάρουμε πάρα πολύ, ρισκάροντας περισσότερο από τους άλλους. Έπεσα στο sprint, οπότε δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος ξανά.

"Διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά. Οπότε θα πω ότι η Sepang ήταν ο καλύτερός μου αγώνας".

Στη Μαλαισία, ο Mir ενθουσίασε τους φιλάθλους με τα θεαματικά, πολύ αργά φρεναρίσματά του, ένα φυσικό του χαρακτηριστικό που είχε αναγκαστεί να περιορίσει στα χρόνια της Suzuki.

"Με τη Suzuki αυτό δεν ήταν το στυλ", παραδέχτηκε. "Έπρεπε να προσαρμοστώ στη μοτοσυκλέτα, να κυλάω περισσότερο, να φρενάρω λίγο νωρίτερα και να αφήνω τα φρένα πιο νωρίς. Γιατί αυτή η μοτοσυκλέτα απαιτούσε τέτοιο στυλ.

Joan Mir

"Τώρα με τη Honda επέστρεψα στο φυσικό μου στυλ. Όπως το είχα στη Moto3 και στη Moto2. Είναι κάτι που απολαμβάνω πολύ, να φρενάρω πολύ δυνατά και να 'ρίχνω' πραγματικά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος, αλλά είναι πολύ δύσκολο, γιατί ρισκάρω περισσότερο από τους άλλους και πρέπει να βρεις το όριο και την αυτοπεποίθηση.

"Μπορεί να προκαλέσει κάποιες πτώσεις, αλλά αν μπορέσω να οδηγώ με λίγο περισσότερο περιθώριο, μπορούμε να το ελέγξουμε".

Παρά τα βάθρα, ο υψηλός αριθμός μηδενικών αποτελεσμάτων, 21 στους 44 αγώνες, άφησε τον Mir μόλις 15ο στο πρωτάθλημα, πίσω από τον Zarco και τον team-mate του στη Honda, Luca Marini.

Ωστόσο, η συνολική "στροφή" στην απόδοση, που αποτυπώθηκε και στην άνοδο της Honda από το rank D στο C στο σύστημα παραχωρήσεων, του δίνει αισιοδοξία για το 2026.

"Ήταν μια χρονιά-κλειδί", κατέληξε. "Μια χρονιά όπου μπορέσαμε να γυρίσουμε την κατάσταση, από το λιγότερο στο περισσότερο.

"Ίσως περίμενα λίγο περισσότερο απ’ όσο ήλπιζα. Είχαμε πολλή κακοτυχία και καμία συνέπεια. Αλλά σε ό,τι αφορά την απόδοση, το δυναμικό του αναβάτη και το δυναμικό της Honda να αντιστρέψει την κατάσταση, ήταν μια πολύ θετική σεζόν.

"Τώρα χρειαζόμαστε ακόμη ένα 'κλικ', για να βρούμε περισσότερη συνέπεια και λίγο περισσότερες δυνατότητες. Γιατί αν πρέπει να πηγαίνω πάντα έτσι, στο όριο, θα είναι δύσκολο.

"Αλλά ελπίζω του χρόνου να ξεκινήσουμε από εδώ και να ανέβουμε".