MotoGP Misano 2018: Πολλαπλή νίκη για τον Dovizioso Αποτελέσματα αγώνα MotoGP Moto2 Moto3

Όλα όσα έγιναν στο καυτό Misano σήμερα

Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/9/2018

Με την μεσαία γόμμα να είναι ουσιαστικά επιλογή-μονόδρομος για τους αναβάτες, η στρατηγική διαχείρισης της θερμοκρασίας των ελαστικών ήταν ξανά το κλειδί για τη νίκη.

Τόσο ο Lorenzo, όσο και οι Marquez και Dovizioso μας είχαν δείξει έως τώρα ότι έχουν το γυρολόγιο για την νίκη, όμως ο Vinales και ο Miller ήταν ελάχιστα εκατοστά δίπλα τους στην εκκίνηση του αγώνα και σίγουρα θα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους να μείνουν για πολύ ώρα στις οθόνες της τηλεόρασης. Ο Miller κατάφερε να κρατήσει την δεύτερη θέση μέχρι τη μέση του πρώτου γύρου παρά την πίεση του Marquez που κέρδισε δύο θέσεις στην πρώτη στροφή και έτσι ο Lorenzo ακολούθησε το αγαπημένο του σχέδιο…

Να φύγει και να κάνει διαφορά που θα του επιτρέψει να διαχειριστεί το ρυθμό του αγώνα.

Φυσικά αυτό δεν ήταν μυστικό για τον Dovizioso που γρήγορα επιτέθηκε στον Marquez και τον Miller και έπιασε την ουρά του Lorenzo, πριν προλάβει ο Ισπανός να εξαφανηστεί. Λίγους γύρους αργότερα ο Miller είχε πέσει και ο Dovizioso είχε βάλει τον Lorenzo ανάμεσα σε αυτόν και τον Marquez. Μερικά… χιλιόμετρα πίσω τους , η αδυναμία του Vinales να ακολουθήσει τον ρυθμό των πρώτων είχε ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει τους υπόλοιπους από την πρώτη τριάδα. ‘Έτσι όταν ο Crutchlow και ο Rins τον πέρασαν, δεν είχαν καν οπτική επαφή με τους πρώτους. Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά για την Yamaha, όπου ο Rossi με τον Vinales βρέθηκαν να παλεύουν με τον “συνταξιούχο” Pedrosa.

Στην μέση του αγώνα, ο Dovizioso είχε κάνει ένα δευτερόλεπτο διαφορά ασφαλείας από τον Lorenzo, κάτι που είδε ο Marquez ως την κατάλληλη στιγμή να επιτεθεί και να περάσει δεύτερος, πριν ο ιταλός εξαφανιστεί. Μόνο που ο Lorenzo δεν είχε σκοπό να βγει εκτός αγώνα. Αντιθέτως οδηγούσε χωρίς να ζορίζει τα ελαστικά του στις στροφές και παρ’ όλα αυτά έμενε κολλημένος στην ουρά του Marquez. Όχι μόνο αυτό, αλλά επιτέθηκε αρκετές φορές στον Marquez και τον πέρασε (για να είμαστε ακριβείς τον τρύπησε!) στη γρηγορότερη στροφή της πίστας και πέρασε ξανά δεύτερος, οκτώ γύρους πριν το τέλος. Την ίδια ώρα, ο Dovizioso είχε την πολυτέλεια να οδηγάει χωρίς την πίεση των Ισπανών, αρκετά μέτρα μακριά τους. Όμως πέντε γύρους πριν το τέλος, ο Lorenzo άρχισε να κάνει πιο γρήγορους γύρους από τον Dovizioso, φέρνοντας μαζί του και το Marquez.

Δύο γύρους πριν το τέλος όμως έπεσε, δίνοντας στον Marquez το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να ζητήσει αυτό το Σαββατοκύριακο. Και γενικά στην Honda, αφού ο Crutchlow ανέβηκε στο βάθρο. Τέταρτος ο Rins, μπροστά από την Yamaha του Vinales, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα για την Suzuki. Το πέσιμο της καρό σημαίας δεν έδωσε μόνο την πρώτη νίκη του Dovizioso στο Misano, αλλά τον ανέβασε δύο ολόκληρες θέσεις στον βαθμολογικό πίνακα του πρωταθλήματος. Επίσης αυτή ήταν η τρίτη συνεχόμενη νίκη για την Ducati, που μόνο ο Stoner είχε κάνει το 2008.

Αποτελέσματα αγώνα MotoGP:

1.Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP18) 42m 5.426s

2.Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 42m 8.248s

3.Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 42m 12.695s

4.Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 42m 20.113s

5.Maverick Viñales ESP Movistar Yamaha (YZR-M1) 42m 21.442s

6.Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 42m 22.834s

7.Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha (YZR-M1) 42m 24.512s

8.Andrea Iannone ITA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 42m 27.230s

9.Alvaro Bautista ESP Angel Nieto Team (GP17) 42m 29.345s

10.Johann Zarco FRA Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1) 42m 32.985s

11.Danilo Petrucci ITA Pramac Ducati (GP18) 42m 36.124s

12.Franco Morbidelli ITA EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 42m 38.367s

13.Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V)* 42m 38.887s

14.Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 42m 41.112s

15.Michele Pirro ITA Ducati Team (GP18) 42m 41.238s

16.Bradley Smith GBR Red Bull KTM Factory (RC16) 42m 51.926s

17.Jorge Lorenzo ESP Ducati Team (GP18) 42m 52.040s

18.Jack Miller AUS Pramac Ducati (GP17) 42m 56.019s

19.Hafizh Syahrin MAL Monster Yamaha Tech3 (YZR-M1)* 43m 0.594s

20.Karel Abraham CZE Angel Nieto Team (GP16) 43m 7.681s

21.Scott Redding GBR Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 43m 14.901s

22.Thomas Luthi SWI EG 0,0 Marc VDS (RC213V)* 43m 18.034s

23.Christophe Ponsson FRA Reale Avintia (GP16)* +1 lap

24.Stefan Bradl GER HRC Honda Team (RC213V) DNF

25.Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) DNF

26.Xavier Simeon ESP Reale Avintia (GP17)* DNF

Moto2

Ο Francesco Bagnaia ήταν σαφώς ο ταχύτερος απ΄όλους από την Παρασκευή έως και το Σάββατο, όμως η βαθμολογική διαφορά του στο πρωτάθλημα ήταν εύθραυστη, οπότε τα περιθώρια απώλειας βαθμών ήταν εξίσου μικρά γι΄αυτόν. Η πίστα του Misano μπορεί να κρατήσει κοντά αυτές τις μοτοσυκλέτες που έχουν τον ίδιο κινητήρα, όμως την ίδια στιγμή, το κάθε μικρό λάθος μπορεί να το πληρώσει ακριβά ο αναβάτης. Επίσης, σε αυτή την κατηγορία υπάρχουν πολλοί Ιταλοί αναβάτες που έχουν μεγαλώσει οδηγώντας σε αυτή την πίστα. Οπότε κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Bagnaia που αποφάσισε να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται μακριά από το μπουλούκι και να κάνει σχεδόν ένα δευτερόλεπτο διαφορά ήδη από τον τρίτο γύρο. Μόνο ο Pasini φαινόταν ότι μπορεί να τον ακολουθήσει και να μαζέψει την διαφορά. Η στρατηγική-απόδρασης του Bagnaia σκόρπησε πολύ γρήγορα το γκρουπ των πρώτων, κάτι που έκανε τους θεατές να χασμουριούνται…

Δώδεκα γύρους πριν το τέλος ο Oliveria άρχισε να ξυπνάει τους θεατές πλησιάζοντας τον Pasini, υποσχόμενος ότι θα δούμε μάχη για την δεύτερη θέση. Κάτι που όντως ξεκίνησε να γίνεται εννέα γύρους πριν πέσει η καρό σημαία. Τελείωσε όμως με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς ο Pasini ήταν ολοφάνερο πως είχε κουράσει τα ελαστικά του, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να χάσει και την τρίτη θέση από τον Γερμανό αναβάτη Schrotter που κουβάλησε μαζί του ο Oliveria. Κι αυτό ακριβώς έγινε λίγο αργότερα. Μάλιστα ο Γερμανός έκανε ό,τι μπορούσε στην προτελευταία στροφή για την δεύτερη θέση, αλλά η κίνηση δεν του βγήκε. Τι ίδια στιγμή ο Fenati στις πίσω θέσεις, είδε την μαύρη σημαία γιατί έπιασε την μανέτα του φρένου του διπλανού του, αμαυρώνοντας την εικόνα του αγώνα και των ιταλών αναβατών…

Αποτελέσματα αγώνα Moto2:

1.Francesco Bagnaia ITA SKY Racing Team VR46 (Kalex) 41m 2.106s

2.Miguel Oliveira POR Red Bull KTM Ajo (KTM) 41m 5.214s

3.Marcel Schrotter GER Dynavolt Intact GP (Kalex) 41m 6.200s

4.Mattia Pasini ITA Italtrans Racing Team (Kalex) 41m 8.426s

5.Joan Mir SPA EG 0,0 Marc VDS (Kalex) 41m 8.834s

6.Lorenzo Baldassarri ITA Pons HP40 (Kalex) 41m 11.576s

7.Fabio Quartararo FRA + Ego Speed Up Racing (Speed Up) 41m 14.174s

8.Brad Binder RSA Red Bull KTM Ajo (KTM) 41m 14.240s

9.Jorge Navarro SPA Federal Oil Gresini Moto2 (Kalex) 41m 19.531s

10.Xavi Vierge SPA Dynavolt Intact GP (Kalex) 41m 24.092s

11.Simone Corsi ITA Tasca Racing Scuderia Moto2 (Kalex) 41m 26.807s

12.Remy Gardner AUS Tech 3 Racing (Tech 3) 41m 27.688

13.Dominique Aegerter SWI Kiefer Racing (KTM) 41m 27.866s

14.Andrea Locatelli ITA Italtrans Racing Team (Kalex) 41m 28.824s

15.Jesko Raffin SWI Temporary Lavorint SAG Team (Kalex) 41m 33.274s

16.Joe Roberts USA NTS RW Racing GP (NTS) 41m 40.813s

17.Steven Odendaal RSA NTS RW Racing GP (NTS) 41m 41.538s

18.Alex Marquez SPA EG 0,0 Marc VDS (Kalex) 41m 41.657s

19.Iker Lecuona SPA Swiss Innovative Investors (KTM) 41m 42.542s

20.Bo Bendsneyder NED Tech 3 Racing (Tech 3) 41m 43.920s

21.Niki Tuuli FIN Petronas Sprinta Racing (Kalex) 41m 50.149s

22.Khairul Idham Pawi MAL IDEMITSU Honda Team Asia (Kalex) 41m 55.496s

23.Jules Danilo FRA Nashi Argan SAG Team (Kalex) 42m 7.711s

24.Federico Fuligni ITA Tasca Racing Scuderia Moto2 (Kalex) 42m 18.708s

25.Xavi Cardelus AND Team Stylobike (Kalex) 42m 33.356s

------------------------------------------------------------------------------

Augusto Fernandez SPA Pons HP40 (Kalex) DNF

Stefano Manzi ITA Forward Racing Team (Suter) DNF

Tetsuta Nagashima JPN IDEMITSU Honda Team Asia (Kalex) DNF

Sheridan Morais POR Willi Race Racing Team (Kalex) DNF

Sam Lowes GBR Swiss Innovative Investors (KTM) DNF

Luca Marini ITA SKY Racing Team VR46 (Kalex) DNF

Danny Kent GBR + Ego Speed Up Racing (Speed Up) DNF

Romano Fenati ITA Marinelli Snipers Team (Kalex) DSQ

Moto3

Με μια καραμπόλα στην έξοδο για την ευθεία που έστειλε εκτός αγώνα πέντε αναβάτες από την αρχή του αγώνα, η μάχη για την νίκη στη Moto3 περιορίστηκε σε μόλις πέντε αναβάτες. Ο Jorge Martini έκανε πάλι show στρατηγικής και οδήγησης, παρά το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει αποθεραπευτεί τελείως από τον σοβαρό τραυματισμό του. Όμως ο Marco Bezzecchi και ο Dalla Porta είχαν άγριες διαθέσεις. Τόσο άγριες που λίγο πριν μπουν στον τελευταίο γύρο ο Bezzecchi βρέθηκε στο χορτάρι κάνοντας hisiding πάνω στο βιράζ και ο Della Porta πήρε την πρώτη του νίκη μέσα στην Ιταλία πάνω στη γραμμή του τερματισμού.

Αποτελέσματα αγώνα Moto3:

1.Lorenzo Dalla Porta ITA Leopard Racing (Honda) 39m 38.684s

2.Jorge Martin SPA Del Conca Gresini Moto3 (Honda) 39m 38.742s

3.Fabio Di Giannantonio ITA Del Conca Gresini Moto3 (Honda) 39m 38.806s

4.Gabriel Rodrigo ARG RBA BOE Skull Rider (KTM) 39m 39.506s

5.Jakub Kornfeil CZE Redox PruestelGP (KTM) 39m 45.237s

6.Albert Arenas SPA Angel Nieto Team Moto3 (KTM) 39m 45.543s

7.Dennis Foggia ITA SKY Racing Team VR46 (KTM) 39m 45.999s

8.Darryn Binder RSA Red Bull KTM Ajo (KTM) 39m 46.064s

9.Andrea Migno ITA Angel Nieto Team Moto3 (KTM) 39m 47.292s

10.Niccolò Antonelli ITA SIC58 Squadra Corse (Honda) 39m 47.537s

11.Tony Arbolino ITA Marinelli Snipers Team (Honda) 39m 49.092s

12.Adam Norrodin MAL Petronas Sprinta Racing (Honda) 39m 49.467s

13.Kaito Toba JPN Honda Team Asia (Honda) 40m 6.501s

14.Vicente Perez SPA Reale Avintia Academy 77 (KTM) 40m 6.581s

15.Kazuki Masaki JPN RBA BOE Skull Rider (KTM) 40m 6.746s

16.Marcos Ramirez SPA Bester Capital Dubai (KTM) 40m 25.839s

17.Stefano Nepa ITA CIP - Green Power (KTM) 40m 13.069s

18.Nakarin Atiratphuvapat THA Honda Team Asia (Honda) 40m 26.194s

19.Yari Montella ITA SIC58 Squadra Corse (Honda) 40m 26.261s

20.Kevin Zannoni ITA TM Racing Factory 3570 MTA (TM RACING) +1 lap

21.Marco Bezzecchi ITA Redox PruestelGP (KTM) DNF

22.Tatsuki Suzuki JPN SIC58 Squadra Corse (Honda) DNF

23.John McPhee GBR CIP - Green Power (KTM) DNF

24.Jaume Masia SPA Bester Capital Dubai (KTM) DNF

25.Aron Canet SPA Estrella Galicia 0,0 (Honda) DNF

26.Ayumu Sasaki JPN Petronas Sprinta Racing (Honda) DNF

27.Enea Bastianini ITA Leopard Racing (Honda) DNF

28.Nicolo Bulega ITA SKY Racing Team VR46 (KTM) DNF

29.Alonso Lopez SPA Estrella Galicia 0,0 (Honda) DNF

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Race News

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες: Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει: