MotoGP, Misano – Οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές

Δυνατή μεν η Yamaha, αλλά με αιχμές για την στρατηγική της
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/9/2020

Η επιστροφή σε μια από τις πιο ιστορικές πίστες των MotoGP, στο Misano, ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της φετινής, ιδιαίτερης, σεζόν, καθώς πέρα από όλα τα υπόλοιπα, είναι και η πρώτη φορά που θα επιτραπούν θεατές με όριο τους 10.000 ανά ημέρα. Οι πιο πολλές ομάδες (όλες πλην της Yamaha) είχαν κάνει δοκιμές στον Ιούνιο, παίρνοντας και μια αίσθηση από την καινούργια άσφαλτο της πίστας. Αυτό ήταν μάλιστα και η αφορμή για επικριτικά σχόλια από τους Rossi και Quartararo, οι οποίοι δήλωσαν ομόφωνα κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου της Πέμπτης, πως δεν μπορούν να κατανοήσουν την απόφαση της Yamaha να μην συμμετάσχει στις ιδιωτικές δοκιμές στο Misano, αφήνοντας ανεκμετάλλευτη την εμπειρία του Jorge Lorenzo ως test rider της εργοστασιακής ομάδας. Τόσο ο Rossi όσο και ο Quartararo θεωρούν ότι η συνεισφορά του Lorenzo μέχρι σήμερα ως δοκιμαστής είναι ελάχιστη (έχει κάνει μόνο 20 γύρους στην Sepang), ενώ η δυναμική του και η εμπειρία του με την Yamaha M1 είναι ένα από τα μεγαλύτερα "κεφάλαια" για το εργοστάσιο. Ο Rossi, που όπως πάντα δεν ακολουθεί τα "πολιτικώς ορθά" πρότυπα στις δηλώσεις του, είπε πως "το γιατί δεν συμμετείχε ο Lorenzo στις δοκιμές του Misano, είναι μια απορία που έχω κι εγώ απέναντι στην Yamaha και περιμένω μια απάντηση. Τώρα θα έχουμε προφανές μειονέκτημα απέναντι στα άλλα εργοστάσια που έχουν δεδομένα. Πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα στην Yamaha που δεν μπορείς να τα εξηγήσεις".

Στις πρώτες πάντως πρωινές δοκιμές, τα M1 των Vinales και Quartararo κατάφεραν να πετύχουν το 1-2 στους χρόνους, με τρίτο τον Aleix Espargaro και την Aprilia, σε απόσταση εφτά δεκάτων του δευτερολέπτου! Η βελτίωση της Aprilia είναι εμφανής και όπως δείχνουν τα αποτελέσματα έχει και συνέπεια, αλλάζοντας σημαντικά τα δεδομένα μαζί με την αντίστοιχη εικόνα των KTM και των Suzuki. Το πρώτο Ducati ήταν αυτό του Zarco στην τέταρτη θέση των FP1, με τους Smith, Mir, Miller και Crutchlow να ακολουθούν σε απόσταση μικρότερη των τριών δεκάτων. Ο τελευταίος μάλιστα επιστρέφει μετά από εγχείρηση που έκανε στο χέρι (μετά τον αγώνα Αυστρίας), δείχνοντας αρκετά δυνατός. Άλλη μια επιστροφή στην ενεργό δράση είναι αυτή του Bagnaia, ο οποίος μετά το κάταγμα στην κνήμη του κατά την διάρκεια του αγώνα στο Brno, επανέρχεται προσεκτικά πάνω στην Ducati της Pramac.

Οι δεύτερες ελεύθερες δοκιμές ξεκίνησαν με μια… ανακοίνωση, την επιβεβαίωση ουσιαστικά ότι ο Zarco δεν θα είναι με την ομάδα της Avintia (δια στόματος Rube Xaus) με τον Γάλλο να μετακομίζει στην Pramac ή την εργοστασιακή ομάδα, ενώ στην Avintia θα τον αντικαταστήσει ο Enea Bastianini.

Πίσω στα αγωνιστικά δρώμενα, τα Yamaha συνέχισαν από εκεί που σταμάτησαν, δηλαδή στις κορυφαίες θέσεις, αλλά αυτή την φορά ήταν ο Quartararo ο γρηγορότερος, με τον Morbidelli να ακολουθεί. Εντυπωσιακός ήταν όμως και ο Lecuona στην τρίτη θέση της κατάταξης, ενώ και ο Espargaro με το Aprilia διατήρησε την ορμή του από τα FP1. Παρ' όλα αυτά ο Quartararo δεν είχε πιάσει τον πολύ γρήγορο χρόνο του Vinales από το πρωινό session, ενώ ο Mir έφερε έστω και για λίγο, την Suzuki στην κορυφή των ελεύθερων δοκιμαστικών, την ώρα που ο Binder κατέστρεφε την ΚΤΜ του στην Κ6 λόγω γλιστρήματος του μπροστινού. Η βελτιωμένη απόδοση των Suzuki επιβεβαιώθηκε και με τον ταχύτερο χρόνο που πέτυχε ο Alex Rins στα μισά της διαδικασίας, ενώ σε διαμετρικά αντίθετη μοίρα βρισκόταν ο Andrea Dovizioso που εξακολουθούσε να ταλαιπωρείται από τεχνικά προβλήματα στην μοτοσυκλέτα του.

Λίγα λεπτά πριν το τέλος των δοκιμών, ο Binder βρέθηκε μέσα στην πίστα με την δεύτερη μοτοσυκλέτα του κι ένα καινούργιο ζευγάρι ελαστικά, καταφέρνοντας να βρεθεί από την 17η θέση που βρισκόταν στην κορυφή της λίστας με τα γυρολόγια. Ένα λεπτό αργότερα όμως ο Morbidelli έγραψε ταχύτερο χρόνο, όμως ο Quartararo δεν είχε ανοίξει όλα τα χαρτιά του. Στον τελευταίο του γύρο –κι ενώ ήταν 13ος- έγραψε έναν εξαιρετικό χρόνο και ανρριχήθηκε στην πρώτη θέση, κάνοντας για την Petronas το 1-2. Πίσω τους ακολούθησαν δύο ΚΤΜ, αυτές των Espargaro και Lecuona, ενώ ο Rossi από την απογοητευτική θέση που κατείχε στις FP1, τερμάτισε πέμπτος στις FP2.

 

Συνδυασμένα αποτελέσματα FP1-FP2
1
Fabio Quartararo
Petronas Yamaha (YZR-M1)
2
Maverick Vinales
Monster Yamaha (YZR-M1)
3
Franco Morbidelli
Petronas Yamaha (YZR-M1)
4
Pol Espargaro
Red Bull KTM Factory (RC16)
5
Iker Lecuona
Red Bull KTM Tech3 (RC16)
6
Valentino Rossi
Monster Yamaha (YZR-M1)
7
Danilo Petrucci
Ducati Team (GP20)
8
Brad Binder
Red Bull KTM Factory (RC16)
9
Miguel Oliveira
Red Bull KTM Tech3 (RC16)
10
Aleix Espargaro
Factory Aprilia Gresini (RS-GP)
11
Andrea Dovizioso
Ducati Team (GP20)
12
Takaaki Nakagami
LCR Honda (RC213V)
13
Alex Rins
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
14
Johann Zarco
Reale Avintia Ducati (GP19)
15
Joan Mir
Suzuki Ecstar (GSX-RR)
16
Bradley Smith
Factory Aprilia Gresini (RS-GP)
17
Jack Miller
Pramac Ducati (GP20)
18
Francesco Bagnaia
Pramac Ducati (GP20)
19
Cal Crutchlow
LCR Honda (RC213V)
20
Stefan Bradl
Repsol Honda (RC213V)
21
Alex Marquez
Repsol Honda (RC213V)
22
Tito Rabat
Reale Avintia Ducati (GP19)

 

 

 

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.